„Nederlanders zijn net zo nationalistisch als Fransen"

Nederlanders zijn net zo nationalistisch als de Fransen. Op andere fronten zijn ze ecliter wel degelijk uniek: zo combineren ze bij voorbeeld als geen ander volk stabiliteit met verzuiling en hebben ze hun koninklijke familie nooit ingeruild voor een andere, vindt Christophe de Voogd, de 35-jarige Fransman en schrijver van het onlangs verschenen geschiedenisboek "Histoire des Pays Bas". In 300 bladzijden beschrijft hij Nederland van de prehistorie tot en met 1992, waarbij hij de nadruk legt op de laatste eeuw.

Het is vrijwel zeker voor het eerst dat er een compleet Frans geschiedenisboek over Nederland is' verschenen. In Frankrijk zijn volgens De Voogd alleen maar publikaties over de Gouden Eeuw te vinden.

De Voogd, die Nederlandse grootouders heeft, kent ons land stukken beter dan de meeste van zijn landgenoten. Hij was zeven jaar directeur van het Institut Francais in Den Haag. Hij beheerst het Nederlands verder zo goed, dat hij gemakkelijk Nederlandse bronnen kan raadplegen. Inmiddels werkt hij weer in Parijs, als internationaal adviseur van de Franse minister van cultuur, Jack Lang.

Niet zomaar

Hoewel het voor een buitenlander vaak gemakkelijker is de bijzonderheden van een volk te onderscheiden, moet iemand die de Nederlanders wil beschrijven er toch wel een paar jaar tussenin gaan wonen, zegt De Voogd. Het Nederlands nationalisme en superioriteitsgevoel zie je namelijk niet zomaar aan de bevolking af. De buitenlander komt er stap voor stap achter dat de Nederlanders zelf nogal onder de indruk zijn van hun sociale voorzieningen en tolerantie. Voor de Nederlandse drang om morele invloed uit te oefenen op de buitenlandse politiek geldt hetzelfde.

De eigen systemen op het gebied van politie en justitie vinden de Nederlanders ook bepaald niet slecht. Ze zijn zelfs zo tevreden, dat internationaal samenwerken met Nederlanders wel eens een beetje moeilijk is, zegt De Voogd. Als het om talen gaat, zijn de Nederlanders echter helemaal niet eigenwijs. Ze spreken bijna allemaal wel een woordje over de grens. „Je kunt jaren in Nederland wonen zonder Nederlands te spreken. In het dagelijks leven kun je je dan toch goed redden. Dat is in Engeland, Frankrijk of zelfs Denemarken niet voorstelbaar. Maar misschien willen de Nederlanders zo de eigen cultuur beschermen: niemand hoeft Nederlands te leren en niemand zal dus binnengaan".

„Le verzuiling"

Ook uniek zijn de Nederlanders in hun solidariteit met elkaar en met anderen, in de collectieve aanpak van het leven en, desondanks, ook in „le verzuiling". Die verzuiling in met narne kerk en media is nog steeds heel sterk, noteerde een verbaasde De Voogd. Meer dan twintig bladzijden besteedt hij eraan. Het verschijnsel doet zich verder nergens in die vorm voor. Maar hoewel Nederlanders allemaal hun eigen doelen nastreven, moet dat weer niet te gek worden: het compromis en de coalitie moeten altijd mogelijk zijn.

„De Nederlanders zijn een volk zonder revolutie. Ondanks het niet aflatende gesprek, ondanks de verschillende gevoelens, tonen ze een lange en sterke stabiliteit. Er ziin maar een paar gevallen van terrorisme geweest, er gaat zelden iemand te ver. Toch zijn de Nederlanders geen saai volk, er gebeurt van alles, maar het ligt er nu eenmaal nooit zo dik bovenop", aldus De Voogd.

Typische voorbeelden

Lubbers en het CDA zijn typische voorbeelden van die continuïteit en stabiliteit, zegt De Voogd. De premier is een typisch Nederlands fenomeen: katholiek en sinds zijn jeugd meegedeind op dezelfde stroming als een groot deel van het land. „Hij voelt wat de maatschappij wil, niet alleen wat ze zegt, maar ook wat ze echt diep van binnen wil". Lubbers krijgt dan ook aparte aandacht in "Histoire des Pays Bas", net als de Oranjes. Willem van Oranje komt aan de orde als „Vader des Vaderlands". Verder is er natuurlijk de ook alweer unieke reeks van vier koninginnen: Emma, Wilhelmina, Juliana en Beatrix. „Alle vier goed", oordeelt De Voogd.

Dat de Oranjes nog steeds door velen op handen worden gedragen, komt volgens De Voogd niet zo zeer doordat de koninklijke familie dank zij Willem van Oranje nog steeds voor tolerantie staat. Het zijn de traditie en dus weer stabiliteit die het hem ook hier weer doen. „Nederland en Oranje hebben samen een soort huwelijk", denkt De Voogd.

"Histore des Pays Bas" is verschenen in de landen-serie van uitgeverij Hatier, in een oplage van 5000 exemplaren. De Fransen zullen genoeg belangstelling hebben, denkt De Voogd, zeker vanwege de Europese ontwikkelingen. Bovendien wonen er 6000 Fransen in Nederland en onder hen zitten zeker liefhebbers voor het geesteskind van De Voogd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen