Ds. Jac. van Dijk veertig jaar predikant

Jongstleden maandag vierde ds. Van Dijk te Arnhem samen met zijn vrouw en die hun lief zijn, de dag waarop hij veertig jaar geleden in het ambt van dienaar des Woords werd bevestigd te Zaltbommel. Wij willen hem en zijn vrouw en hun kinderen en kleinkinderen van deze plaats af van harte gelukwensen met dit jubileum. De levensgeschiedenis van de jubilaris beschrijven zou hetzelfde zijn als een dik boek schrijven, dat gevuld zou zijn met ernst en luim, en oneindig vele anecdoten zou bevatten. Die verhalen hebben overigens voor ds. Van Dijk een meer dan anecdotische waarde. Zij zijn de voorbeelden van de levensechtheid van wat hij verkondigt. Maar goed, het schrijven van zo'n boek zou velen welkom zijn en misschien komt het er nog weleens van, maar dan uit de pen van ds. Van Dijk zelf. Want wie kan ons dat alles vertellen zoals hij dat doet?

Mede daardoor heeft ds. Van Dijk zo ontzettend veel mensen van zeer uiteenlopende kerkelijke richting en ook van geen enkele kerkelijke richting aan zich in hoge mate verplicht. Ik denk aan de talloze korte en langere radiotoespraken, aan de Alledagkerkdiensten en aan de meditaties in Uw vreugde tegemoet en op de Maranathakalender, om maar iets uit de grote veelheid te noemen. En dan niet alleen 'verplicht' in de zin dat ds. Van Dijk een onverbeterlijke grapjas zou zijn. Wie hem wat persoonlijker kent, weet beter. De gemeenten, die hij gediend heeft, negen in getal, zijn hulppredikerschap in Eindhoven van 1939-1940 meegerekend, weten beter. Wellicht weten zijn oudleerlingen uit Den Haag en Zutphen ook beter.

Ds. Van Dijk is een teruggetrokken mens, wiens pad niet over rozen is gegaan, maar vaak door grote diepten. Echter, sedert de tijd dat het Gode behaagde om Zijn Zoon in hem te openbaren, zoals hij dat zelf bij voorkeur uitdrukt, is ds. Van Dijk vooral een mens die met al wat hij is en niet is, wat hij kan en niet kan, wat hij durft en niet durft, voor rekening van de Heere Jezus Christus leeft. En juist zó hoop ik dat zijn vrouw en hun kinderen en kleinkinderen, en wij allen hem nog vele dagen in ons midden mogen hebben.

Om meer dan één reden kan ds. Van Dijk dezer dagen met de Psalm zeggen: 'k Was als een wonder in elks ogen. In dit verband wil ik eindigen met een woord van de bij ds. .Van Dijk zo geliefde ds. Paauwe: ' Wanneer heeft men het recht om over een Wonder te spreken? Wanneer men begrijpt met het begrijpen des Geestes, dat in het waarachtig goede, in het geestelijke en in het eeuwige het God alleen is en wij daar volkomen buiten vallen met al het onze, dan heeft men het recht om van een wonder te spreken.'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen