Over bomen, koffie en komkommers...

Fier wappert de vlag bovenop de Pauluskerk in Gouda. Het is vrijdagmorgen 27 april 1984 en mijn digitale horloge staat op 8.03 uur. Ruim een kwartier later zijn ze allemaal aanwezig. De deelnemers aan het werkbezoek dat de Kamer- en statenleden deze dag aan de Statenkring Gouda gaan brengen.

Na de wederzijdse handdruk en een kop koffie (er zullen er nog vele volgen) stappen we in de gereedstaande bus die ons deze dag letterlijk van hot naar her zal brengen. Terwijl we naar het Goudse stadhuis rijden, ben ik zo vrij om de passagiers even aan u voor te stellen. Allereerst het kwartet Zuid-Hollandse statenleden t.w. ir. M. Houtman, dhr. H. G. Barendregt, drs. J. A. Coster en de heer H. E. J. Boon. Van de Tweede Kamerleden is in dit prille morgenuur alleen ir. B. J. van der Vlies aanwezig. De andere twee zullen zich in de loop van de dag bij ons voegen.

De begeleiding bestaat uit het bestuur van de statenkring Gouda de heren L. M. P. Scholten, M. van Gogh, W. F. Vermeulen, J. Goudzwaard en J. Kaashoek terwijl ondergetekende meereist om dit bezoek voor u op papier te verwoorden.

GEPASTE TROTS

Gouda's burgervader Broekens ontvangt ons in zijn monumentale stadhuis, het oudste van Nederland gebouwd in 1450. Met gepaste trots toont hij het interieur. Via enkele trappen begeeft het gezelschap zich baar de vergaderzaal in het topje van dit huis. Hier zijn al enkele wethouders „gezeteld". Onder het genot van een Goudse beroemdheid en een kop koffie wordt er gepraat over het meerjarenplan stadsvernieuwing, woonruimteverdeling, contigentering en het minderhedenbeleid.

In Gouda wonen ruim 3500 mensen uit minderheden, waarvan het merendeel (2900) uit Marokko afkomstig is. De behoefte aan grote en lage-huur woningen doet deze mensen al gauw in de binnenstad belanden.

BOMEN

Vanuit dit „toeristisch hart van Holland" gaan wij op weg naar de volgende halteplaats: Bergambacht. U weet ongetwijfeld dat deze plaats het domicilie is van één van de meereizende statenleden.

Toen zijn waterrijke dorp dan ook in zicht kwam maakte hij zich meester van de (bus-)microfoon en gaf een staaltje van sight-seeing weg, zodat in mij de gedachte opkwam dat een parttime baantje bij Amicitia zeker tot de mogelijkheden zou behoren.

In het pittoreske gemeentehuis wordt het gezelschap welkom geheten door burgemeester Huibregt die zegt het fijn te vinden dat Kamer- en Staatsieden het land intrekken om te horen hoe een ieder over de door hun gemaakte plannen denkt. Dit wordt meteen in praktijk gebracht door vertegenwoordigers van de werkgroepen Kriwa 9 en 10. Dit zijn inspraakgroepen op het door de provincie voorgestelde streekplan „De Krimpenerwaard". Mij werd een kilozwaar cahier aangereikt waarin de verbale communicatie tussen deze werkgroepen, de gemeente en de provincie was neergelegd. Een vluchtige blik in deze papiermassa en een luisterend oor tijdens het gesprek leerden mij dat de meningen ver uitéén liggen. Het beste kan ik de situatie verwoorden door de burgemeester te laten spreken: „Bomen zijn mooi, maar we kunnen er niet van eten" en „Je kunt hier komen, als je je gedraagt zoals de mensen die hier wonen".

Onder de indruk van deze krasse bewoordingen verlaten de SGP-ers het gemeentehuis en terwijl de bus door de nauwe „Bergmabachtse" straatjes manoeuvreert is er de nabespreking: „Weet jij "

ZENUWEN

Dhr. Vermeulen toont zich een volwaardig reisleider door ons te vergasten op allerlei wetenswaardigheden die wij tegenkomen op onze rit naar het Waardhuis in Krimpen a/d IJssel. De klok wijst 20 minuten na het middaguur als we via één van de invalswegen het Krimpense binnenrijden.

Gesprekspunt tijdens de (uitstekend smakende) werklunch is het waterschapsbeheer. De aanwezige dijkgraaf kwijt zich soms te goed van zijn functie als gastheer. Intussen heeft ir. Van Rossum zich bij het gezelschap gevoegd.

Het is opmerkelijk hoe dhr. Vermeulen, die voor deze dag een nauwsluitend tijdsschema in elkaar had gezet, precies op het juiste moment én met welgekozen bewoordingen het gezelschap weer in de bus weet te krijgen. Vooral nu was dat van groot belang omdat wij binnen een uur van een plaats aan de IJssel naar een woonstede aan de Rijn moesten. Vermeulen wordt dan ook zichtbaar zenuwachtig als de bus in een kleine file belandt. Hij probeert zijn nervositeit weg te wuiven met: „na de middag is mijn zicht altijd wat minder scherp".

Dhr. L. M. P. Scholten houdt ons gehoor op scherpte met enkele rariteiten uit de Capelse gemeente(raad).

AMBTSKETEN

Via de weg langs de Gouwe bereiken we tenslotte Alphen aan den Rijn, één van de tien IGOR-gemeenten. Hierover en over de structuurschets stedelijke gebieden, het verzorgingstehuis, de Wet voorzieningen gezondheidszorg, wordt gepraat met burgemeester en wethouders in het Alphense raadhuis. Terwijl de fotograaf van het RD zijn plaatjes schiet, de bode koffie of thee schenkt, de klok richting half vier kruipt, zegt de man met het ambtsketen: „Kamer- en statenleden zouden eens een poosje gemeentebestuurder moeten zijn, dan (pas) kunnen ze zien hoe verkeerd de Wet in elkaar zit. Waarvan acte.

KOMKOMMERS

Het laatste bezoek dat we deze dag gaan brengen is aan het tuinbouwbedrijf van de heer C. Weerheim in Delfgauw. Gelukkig had ir. v/d Vlies in deze streek zijn studietijd doorgebracht, anders waren we waarschijnlijk vervallen in „rondjes rijden".

De, , glazen schuur" beslaat een oppervlakte van 7000 m^. Dit alles voor de teelt van een heerlijk gewas; de komkommer. De warmte in de kas jaagt diverse prominenten al snel uit hun jasje. Weerheim demonstreert het plastic schuifdak, de sorteermachine en de computer, waar alles om draait in dit bedrijf. Bij vertrek uit Delfgauw blijkt dat er een „passagier" bijgeko­ men is: een doos komkommers. Als ik dit schrijf zullen het al wel kwamkwammers zijn.

COMPLEET

Ir. Van Rossum gunt ons op de terugreis naar Gouda een blik achter de schermen van de Tweede Kamer. Zo vertelt hij van een minister (sorry). Hilariteit alom.

Bij terugkomst op ons beginpunt, waar we een maaltijd zullen nuttigen, worden we opgewacht door dhr. Van Dis, de RSV-enquêteur.

Tijdens het eten geeft iedereen er blijk van dat het een zeer geslaagde dag is geweest. Het directe contact met de mensen „in het veld" werkt uitstekend.

's Avonds zijn er nog zo'n 35 raadsleden uit de regio die de heren het vuur nog nader aan de schenen leggen. Gesproken wordt er o.a. over het provinciaal kernenbeleid tegen de achtergrond van de structuurschets stedelijke gebieden. Terwijl het gesprek nog aan de gang is, kiest ondergetekende één van de zijdeuren.

Er wappert geen vlag meer bovenop de Pauluskerk. Het is vrijdagavond 27 april 1984 en mijn digitale horloge staat op 22.14 uur. Over een kwartier gaat mijn trein

Riekelt Pasterkamp.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen