Kwade macht misbruikt schoolboeken

Palestijnse schoolboeken verheerlijken volgens een Duitse studie martelaarschap van mensen die het leven laten bij geweld tegen vijanden van Allah. Dat hoeft niemand te bevreemden. Soera 3:157 van de koran vertelt dat gedood worden op de weg van Allah beter is dan tijdelijk goed. Arabische auteurs van schoolboeken zouden indirect oproepen tot geweld tegen Israël. Het heilige boek van de moslims typeert Joden immers als ongehoorzaam, blind, doof en vijandig tegen de allerhoogste. En de "profeet" roept op tot strijd tegen zulken.

Laat niemand denken dat elke moslim een potentiële moordenaar is. Zulke ideeën leven zowel in ultrarechtse kringen als binnen de gereformeerde gezindte. Maar dat te veronderstellen is absurd. Talloze moslims zijn vriendelijke, hulpvaardige mensen. Zij nemen het gebod tot een heilige oorlog niet zo nauw. Zij piekeren er niet over Mohammeds woorden zo letterlijk te nemen dat ze mensen die niet islamitisch zijn zomaar over de kling jagen. Juist daarom is het inpompen van de jeugd dat het mooi is om voor Allah te sterven dubieus. Wordt hun thuis onvoldoende agressie bijgebracht? Geen nood! Ze leren het op school wel.

Onderwijs aan jonge kinderen is een goed middel tot godsdienstige vorming. Als Mozes het volk Israël beveelt God lief te hebben en Zijn geboden te houden, draagt hij op: "Gij zult ze uw kinderen inscherpen." Christenen veronachtzaamden dat in het nabije verleden in toenemende mate. Uit het hoofd leren hoefde niet meer. Begrijpen heette beter. De twijfelcultuur versloeg zijn honderdduizenden. Dat trieste 'niets' lijkt echter nog beter dan wat kennelijk onder Palestijnen gebeurt. Kwade machten kunnen misbruiken wat voor Israël een opdracht van God was: het onderwijs. Zo wakkert de boze onenigheid aan. Twist via liberale, zich christelijk achtende theologen die de kruisdood van Christus niet zien als verzoenend sterven. Oorlog waar het gaat over strijdlustige lieden van welke wereldgodsdienst of sekte ook die godsdienstig geweld propageren en dat kinderen van jongs af bijbrengen.

Onder het communisme achter het IJzeren Gordijn hadden soortgelijke praktijken plaats als nu bij Palestijnen. In Oost-Duitsland bijvoorbeeld was sprake van complete geschiedvervalsing. En na de Wende kostte het veel tijd en moeite om kwalijke passages te elimineren: tal van schoolboeken waren feitelijk niet meer bruikbaar. De voornaamste rol van Maarten Luther zou zijn geweest dat hij een opstandeling was tegen de klasse van bezitters. Nog niet zo goed als de volgelingen van Marx en Lenin natuurlijk. Maar hij stond formeel toch te boek als vertegenwoordiger van de "vroegburgerlijke revolutie."

Onderzoek naar antisemitische gevoelens op basis van religieuze motivatie is geen nieuw fenomeen. En voorzichtigheid is geboden bij het toekennen van groot gewicht aan een enkele studie. In 1988 verscheen in Nederland een onderzoeksverslag betreffende "Kinderbijbels en anti-joodse beeldvorming". In de bewuste brochure keek de auteur, G. P. F. Buddingh', onder andere naar B. J. van Wijks "De bijbelse geschiedenis, aan onze kinderen verhaald". Buddingh' ontdekte "levensgevaarlijke" aspecten in de bedoelde kinderbijbel. Van Wijk zou medeverantwoordelijk kunnen zijn voor het in stand houden van "een anti-joodse mentaliteit." Uiteraard oordelen mensen die tot de reformatorische kring behoren genuanceerder over deze beschuldigingen. Hoewel niet valt te ontkennen dat in deze groep ook nog wel anti-Joodse gevoelens leven. Maar het direct aanzetten tot geweld valt beslist niet op het conto van calvinisten te schrijven.

Vaststaat wel dat Palestijnse scholen jarenlang werkten met Jordaanse en Egyptische schoolboeken met een kritische benadering van Israël. Sinds het vorige schooljaar werken de meeste Palestijnse scholen voornamelijk met boeken van Palestijnse auteurs. Zij rolden van de pers met financiële steun van de Europese Unie. De op deze manier totstandkomende indirecte steun aan antisemitisme mag geen hulp meer heten. Zoiets helpt van de wal in de sloot. Daar betalen wij geen belasting voor.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen