"DNA van kinderen niet zomaar opslaan"

Al tientallen jaren test het RIVM baby's op onder meer de stofwisselingsziekte PKU. Een arts of een verloskundige neemt in de eerste dagen na de geboorte een paar druppels bloed af. Het bloed wordt op een vloeipapiertje, voorzien van de gegevens van het kind, opgestuurd naar een laboratorium.

Gecodeerd

In het laboratorium wordt het bloed gescheiden van de persoonsgegevens. Het ene kaartje gaat naar de administratie, het bloed belandt onder de microscoop. Zeven jaar geleden werd besloten de bloedmonsters bij het RIVM in het kader van wetenschappelijk onderzoek te bewaren. De stalen krijgen een nummer dat correspondeert met de persoonsgegevens en gaan in een databank. Momenteel liggen de gegevens van bijna twee miljoen kinderen in het bestand opgeslagen.

De ouders hoeven niet te worden geïnformeerd over het opslaan van de gegevens van hun kinderen, meent J. Loeber, hoofd Infectieziekten, Diagnos tiek en Screening van het RIVM. De persoonsgegevens en de bloedmonsters worden gescheiden van elkaar bewaard. De manier van opslaan staat volgens Loeber omschreven als "gecodeerd." "Het is niet eenvoudig de monsters te herleiden tot individuen. Er moet onevenredig veel werk worden verzet om tot een koppeling te komen. De methode valt daarom niet onder de Wet op de persoonsregistratie."

Ook is daarom de Registratiekamer niet geïnformeerd, zegt Loeber. Een woordvoerder van de Registratiekamer laat weten dat er inmiddels contact is gezocht met het RIVM. De kamer onderzoekt of de bestanden onterecht privacygevoelige gegevens bevatten.

Stevige discussie

Volgens Loeber wordt het bloedbestand alleen voor medische doeleinden gebruikt. Een landelijke begeleidingscommissie, die onder meer bestaat uit artsen, moet elk verzoek om de databank te raadplegen toetsen. Dat ook het openbaar ministerie (OM) het bestand voor juridische doeleinden zou kunnen gebruiken, sluit Loeber niet uit. "Daarover zal dan eerst wel een stevige discussie moeten worden gevoerd. Het is uiteindelijk de begeleidingscommissie die over zo'n verzoek beslist", meent hij.

In de politiek wordt op dit moment druk gepraat over het aanleggen van allerlei DNA-bestanden. Het afnemen van DNA bij verdachten of delinquenten is omstreden. Minister Korthals van Justitie staat niet onwelwillend tegenover het vergaren van DNA voor opsporingsdoeleinden. Advocaat F. van Ardenne vindt het onbegrijpelijk dat er nauwelijks controle is op de databank van het RIVM. "Het is niet te bevatten dat een super-DNA-bestand dat verder gaat dan de stoutste dromen van minister Korthals, niet onder toezicht en controle staat van bijvoorbeeld de Registratiekamer." Van Ardenne heeft geen bezwaar tegen het opslaan van gegevens voor medische doeleinden. "Maar ouders moeten daarvoor dan wel toestemming verlenen. Justitie mag onder geen beding de bestanden raadplegen."

Tweede Kamer

GroenLinks heeft gisteren vragen gesteld over het bewaren van bloed door het RIVM. Tweede-Kamerlid Hermann wil van minister Borst (Volksgezondheid) weten wat het doel is van het bewaren van de hielprikgegevens. Ook vraagt ze zich af hoe de ouders hierover worden geïnformeerd en wat er gebeurt als de ouders toestemming weigeren. GroenLinks vindt dat uitgesloten moet worden dat het OM gebruikmaakt van het bestand.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen