Niet vierschaar maar geloof rechtvaardigt

Dat zei ds. C. Harinck gisteren in Garderen tijdens de tweede dag van de Haamstede-conferentie. De predikant van de gereformeerde gemeente van Houten sprak over "de rechtvaardigmaking in de vierschaar der consciëntie". Het beeld van de vierschaar werd volgens hem door de nadere reformatoren en de puriteinen gebruikt als een "illustratie" van de rechtvaardigmaking, niet als een ervaring. In de hof van het geweten ontvangt de zondaar die in Christus gelooft de vrijspraak van zijn zonden en schuld.

Pastoraal als de oudvaders waren, wilden zij ingaan op de vraag hoe de zondaar kan weten of Christus hem daadwerkelijk heeft vrijgesproken van zonde en straf. "Daarom betrokken zij de beleving van de rechtvaardigmaking door God in het hof van het geweten." "God richt een rechtbank op in het geweten vanaf het begin van de bekering, waarbij het hele bekeringsproces uitloopt op het alle twijfel overwinnende getuigenis van de Heilige Geest, waardoor de zondaar de vrijspraak en de zekerheid ontvangt."

Geen aparte beleving

Ds. Harinck constateerde echter in de gezelschappen het ontstaan van een werkelijke vierschaarbeleving waarin visionair de partijen van rechter, aanklager enzovoorts gezien en gehoord werden. "Wat een beeld en een illustratie was of uitgestrekt werd over de gehele bekeringsgang, werd nu samengeperst in één bijzondere vierschaarervaring."

Ds. Harinck wees deze gedachte af als onbijbels. "Alleen het geloof, als het vluchten van een boetvaardig zondaar tot de barmhartigheid Gods (Owen), maakt rechtvaardig voor God." De rechtvaardiging voor God door het geloof in Christus is een zegen die niet slechts aan enkelen behoort, maar aan iedere waar gelovige. "Niet de kracht en de mate van ons geloof, maar Christus aan Wie het geloof zich vastklemt, is bepalend voor ons behoud."

Evenwel, zo vervolgde de predikant uit Houten, is er een onderscheid tussen de rechtvaardiging door het geloof en de zekerheid, de troost en de genieting ervan. De volle omhelzing van de vrijspraak van het Evangelie is bij allen niet even sterk en vrijmoedig. "Daarom moeten wij naar de oorzaken van dit uitblijven zoeken en meer sterven aan de Wet der werken en geoefend worden in het geloof dat zich alleen op Christus verlaat."

Ds. Harinck betreurde het dat de ervaring van een diepe afsnijding van alle werk en het ontvangen van de vrijspraak vaak verward wordt met de rechtvaardiging door het geloof en dat die vervolgens ook dwingend opgelegd wordt aan anderen. "Een bepaalde bevinding vervangt dan de bijbelse rechvaardiging door het geloof. Indien wij iets anders van de zondaar eisen dan geloof dat zich aan Christus alleen vastgrijpt, ontnemen wij de verloren en hulpeloze zondaar alle hoop."

De twaalven

Ds. A. Beens, hervormd predikant te Katwijk aan Zee, sprak over de uitzending van de twaalven in de wereld. Jezus riep hen "opdat zij met Hem zouden zijn en Hij hen zou uitzenden om te prediken", zo verhaalt Marcus kernachtig. "Jezus koos hen niet om hun prestaties of vermeende kwaliteiten, maar Hij keek wat Híj ervan wilde maken. De twaalf waren eenvoudigen, geen mannen van stand. God houdt de eer aan Zichzelf. Het zijn aarden vaten die de schat van Zijn Naam zullen dragen." Het christendom is niet met klinkende campagnes gestart door topmanagers, zo stelde ds. Beens. "In dat geval heeft Hij het slechtst denkbare materiaal uitgekozen. Zijn Koninkrijk is immers niet van deze wereld."

Waarom eigenlijk twaalf apostelen, zo vroeg ds. Beens zich af. Jezus Zelf brengt een verband aan met de twaalf stamvaders van Israël. "Jezus is de algehele vervulling van het rijk der profetie van vorst Messias. Iedere rechtgeaarde Israëliet moest inzien wat die keus voor de twaalf inhield. Jezus van Nazareth is het nieuwe stamhoofd van het nieuwe Israël. Er is dus voortzetting, continuïteit, maar niet zo dat er één uit elke stam zou komen. In het nieuwe Israël Gods gaat het niet meer om bloedverwantschap en is vleselijke afstamming zonder enige waarde."

24-uurseconomie

P. Schalk, directeur van de Reformatorisch Maatschappelijke Unie (RMU), refereerde over de 24-uurseconomie. Hij constateerde dat alles wat nog aan christelijke wetgeving herinnert bewust weggefilterd wordt. De weg naar de 24-uurseconomie sluit naadloos aan bij paars: rond 2010 moeten bijvoorbeeld arbeid en zorg geheel evenredig tussen mannen en vrouwen verdeeld worden. De achtergrond van deze ontwikkelingen zijn de idealen van vrijheid en zelfbeschikking. De autonome mens moet immers ook economisch zelfstandig zijn eigen leven kunnen bepalen, vindt de overheid.

Schalk bepleitte persoonlijke toerusting in gezin en kerk voor de bedreigende maatschappelijke ontwikkelingen. Zeg duidelijk waar je staat, zo adviseerde hij, kom voor je opvatting uit, in sollicitatie maar ook ten aanzien van het bidden voor het eten op je werk, houd wel vast aan je geloofsopvatting maar probeer deze eigentijds te verwoorden. Hij wees op wat de kern van ons leven moet uitmaken. Kennen we door genade de Heere? Dan hebben we Gods Wet lief, zonder wettisch te zijn. Dan maken we ook anderen jaloers. Jezus Christus is Koning, triomferend over dood en graf. Dát vieren wij op de eerste dag van de week. "Wat een heerlijke gedachte dat wij wekelijks mogen beginnen met de rustdag, omdat al het werk is volbracht door Hem, Jezus Christus."

Welmenend aanbod

Ds. K. ten Klooster vervolgde gisteravond zijn lezing over het priesterlijke werk van Christus. Hij stond eerst stil bij de vraag voor wie Christus gestorven is. Wanneer Christus voor alle mensen gestorven zou zijn, zou Christus een onvolkomen Zaligmaker zijn, zo zette hij uiteen, want dan zou Hij iets verdiend hebben wat Hij niet kan toepassen. Christus is alleen voor Zijn Kerk, de uitverkorenen, gestorven. Dat desondanks alle mensen zonder onderscheid genodigd worden tot het heil is vanwege de overvloedige genoegzaamheid van Zijn offer en om mensen alle verontschuldiging te ontnemen. "De leer van de beperkte verzoening is niet in strijd met het onvoorwaardelijk aanbod van Gods genade. Integendeel, het welmenend aanbod betekent niet slechts een mogelijkheid om zalig te worden, maar Christus wordt in de prediking als een volkomen Zaligmaker verkondigd, Die het ook méént als Hij zegt dat Hij geen lust heeft in de dood van de goddeloze."

Het priesterlijke werk van Christus wordt ook voortgezet in de hemel. Daar is Christus de grote Voorspraak bij de Vader. Zijn voorbede is krachtiger dan alle gebeden van Gods Kerk omdat deze gegrond is op Zijn volmaakte offer. Christus verhoort alle gebeden en zendt ze tot Zijn Vader. Hij heiligt de gebeden van Zijn kinderen, wat voor ons een aansporing tot volharding in het gebed moet zijn. Hij reinigt de gebeden uit kracht van Zijn verdienste en toont als Hogepriester ook Zijn medelijden met onze zwakheden. "Christus weet ervan. Wanhoop aan alles, maar nooit aan Christus, dat Hij geen raad zou kunnen geven."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen