In Hagestein wordt hard gewerkt aan de eerste Nederlandse waterkrachtcentrale

De liftdeuren gaan open. Het resultaat is een spaarzamelijk verlichte, onderaardse gang. Hier en daar neemt een Philipsprodukt wat van de duistere troosteloosheid weg. Het is er allemaal van beton, de vloer, de wand en de bovenzijde. „Die bovenzijde bestaat uit een laagje beton van zo'n veertig centimeter", zo wordt me bemoedigend meegedeeld. Daarboven rust een dikke twee meter van de zwaarste klei, daar weer boven een mengeling van wilgetenen en griendhout. Dan, inmiddels een meter of vier boven mij, de bodem van de Lek. Het riool van Europa bevat op dit moment bijna vijf meter water. En onder dat alles een redacteur. Op bezoek bij het stuw- en sluisproject in Hagestein.