Lieflijk klatert het beekje in De Uithof

Langs het pad naar de rotstuin kruipt een hagedis tussen de met kleine, lichtpaarse bloemen getooide ranken van een muurleeuwenbek. Hij verdwijnt in een spleet tussen de stenen, maar Komt er meteen weer uit. Dan klimt hij tegen de minirots op en gaat op de warme steen zonnebaden. Wie deze grote bloementuinen bezoekt, moet oplettend kijken, langzaam wandelen en vaak stilstaan. De botanische tuinen liggen als een fleurige oase te midden van enorme gebouwen, die ver boven het groen uitrijzen. .

Gods vinger

De hoge rotstuin trekt ons als eerste naar de uitbundige bloemenpracht in een prachtig opgebouwd klein alpenlandschap. Langzaam klauteren we naar het uitzichtpunt. Langzaam, ondat langs het steile pad zo veel groeit en bloeit, te veel om op te noemen, maar alles van aparte en larakteristieke schoonheid. Hier zien we iets van de enorme verscheidenheid, die in de flora over de wereld verspreid is en onder de rook van Utrecht bijeengebracht.

De Duitse natuurkundige prof. F. Bettex schreef aan het begin van deze eeuw in “Het lied der schepping”: „...Gods vinger teekende met spelend vernuft tallooze, smaakvolle vorrrien van bladeren en ; vormde daarna dé bloemen. Hij schonk zè haar kleur, ieder haar eigen, met de capaciteit menige nuance tevoorschijn te brengen. (...) Indien wij niet door de moeiten en zorgen des levens verlamd waren en het leven doorgingen met gesloten oogen, dan zouden wij ons over haar niet genoeg kunnen verwonderen”.

Er flitst weer een hagedis over het pad. Hij verdwijnt tussen de rotsen. Iets verder ligt een halfwas exemplaar heerlijk op een warme steen. Het blijkt hier een ideale omgeving voor deze sierlijke reptielen. Onze aandacht is echter vooral op de vele alpiene planten en bloemen geconcentreerd. Van het hoogste punt hebben we een mooi uitzicht over de kleurige rotshellingen, de waterpartijen en de systeemtuin.

Verwondering

Een van de vele banken nodigt tot rusten. Er slingert een ondiep slootje langs de voet van de rotstuin. Van het water is niet veel te zien; het is volgegroeid met uitbundig bloeiende hoogstengelige boterbloemen: Salix arbuscula. Ertussen prijken de zeldzaam wordende zwanebloemen. Op een modderige plek langs de oever liggen vier grote groene kikkers te luieren. ‘We zien er nog meer in en bij het water van dit kikkerslootje.

Het minuscule bergbeekje zoekt met lieflijk geklater zijn weg langs de helling van de rotstuin en komt onderaan evtn tot rust voordat het babbelend verder stroomt naar de brede fortgracht. Langs de oever van het kikkerslootje bloeit een grote groep Primula floridae met grote, gele trossen. Wat lager staat prachtige sedum uit Korea. Daar babbelt het water weer met een geluid dat nooit verveelt en waarvan een wondere rust uitgaat. Op het punt waar het de gracht instroomt, staan drie grote schermen van de waterweegbree, bijna in bloei. Dit is zomaar een greep uit de enorme verscheidenheid, die een bezoek tot een aaneenschakeling van verrassingen maakt.

De unieke rotstuin heeft grote aantrekkingskracht. Met de aanleg werd ruim dertig jaar geleden begonnen en nog blijkt men er steeds aan te verbeteren en uit te breiden. Het laatste blijkbaar zeer recent, want we zien aangelegde gedeelten die er bij ons vorige bezoek niet waren. Met tonnen lavasteen van de Hoogovens en veel rotsblokken uit de Ardennen werd een natuurlijke omgeving gemaakt voor een unieke alpentuin, de grootste in ons land en ver daarbuiten.

We volgen het pad langs de fortgracht naar de tropische kassen. Op een onkruidakker blijkt hoe mooi ook de wilde flora is, die tussen het cultuurgewas als vaak hinderlijk onkruid groeit. Langs dat pad staan enkele kasjes waarin we zien hoe een hommelvolk ontstaat en hoe en waarin de wilde bijen leven. In twee andere kasjes is tot in onderdelen de levenscyclus van de dagpauwóog, de kleine vos en het groot koolwitje te zien. Het daarin geplante gewas is echter zo weelderig uitgegroeid, dat beeld en informatie achter het groen verborgen zijn. Jammer voor degenen die de wondere ontwikkeling van rups tot vlinder en het boeiende leven van beide vormen niet kennen.

Voordat we naar de tropische kassen gaan, wandelen we door de thematuin. Die is geheel aangepast voor visueel gehandicapten, die via een voor hen aangelegde tegelstrook door dit gedeelte worden geleid. Er staan bordjes met informatie in brailleschrift. Men kan er lezen over bloeiwijzen en vormen, planten in beweging, geur en smaak, avond- en nachtbloemen en nog veel meer. Een indruk geven van wat er aan planten is te zien, is nauwelijks mogelijk. Er is een aaneenschakeling van honderden soorten met evenveel vormen en bonte kleuren.

Wie het goed wil doen, komt in een lange dag niet uitgekeken. Niet voor niets staat op het informatiebord in de thematuin: „Op uw ontdekkingstocht zult u merken dat er aan planten heel wat te beleven valt. Niet alleen ogen, maar ook neus, handen en oren komen aan bod.”

Ideeën opdoen

De tropische kassen vormen een bijzondere en boeiende afsluiting van een wandeling vol verrassingen. De weelderige begroeiing door tropische gewassen is indrukwekkend. Uit de in de hal aanwezige informatie blijkt dat ongeveer 20 procent van alle bekende plantensoorten in het tropische regenwoud groeit. En dat in het Amazonengebied zes miljoen vierkante kilometer ermee bedekt is. Maar ook dat er daarvan jaarlijks een oppervlakte van 150.000 vierkante kilometer verdwijnt. Wanneer er geen afdoende maatregelen worden getroffen, zal daar over ongeveer zeventigjaar geen tropisch bos meer zijn! Geluktig wordt er veel aan gedaan om dit te voorkomen. Ook dat kan men daar lezen.

De botanische tuinen Fort Hoofddijk bieden niet alleen een unieke gelegenheid om van een ontelbaar aantal planten en bloemen te genieten, al wandelend door de systeemtuin, klauterend over de rotstuin of puffend in de tropische kassen. De bezoeker heeft ook een fantastische gelegenheid om ideeën op te doen voor eigen tuin, groot of klein. Die krijg je al wanneer je op het terras bij de ingang staat. Met allerlei soorten materiaal, soms verrassend gewoon en simpel, zijn daar rotsgedeelten en terrasvormen nagebouwd en versierd met specifieke planten. Er is in alle afdelingen volop gelegenheid om inspiratie op te doen. Ook voor wie slechts wandelend wil genieten, is een bezoek zeer de moeite waard en tegelijk een stimulans voor een volgend bezoek.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen