De kerkbibliotheek van Alblasserdam voorziet in een behoefte

In Alblasserdam vertellen ds. C. de jongste, ouderling F. de Heer, Erik van der Linden en Marieke van Marion uitgebreid over "hun" bibliotheek. De zesjarige Jan-Willem de Jongste, wekelijks goed voor drie kijk-of leesboeken, mag er later door naar bed.

Het initiatief slaat aan

In de ongeveer zeshonderd leden en doopleden tellende Gereformeerde Gemeente van Alblasserdam is na veel voorbereidingen op 16 januari 1996 een kerkbibliotheek officieel geopend.

De kerkenraad nam het initiatief al in 1993, kort nadat Alblasserdam een predikant kreeg. Contact met een andere plaatselijke christelijke bibliotheek resulteerde helaas niet in samen werking. Op een enquête naar de behoefte van een eigen bibliotheek reageerde vijftig pro cent van de gemeenteleden meteen positief. In januari 1995 werd een commissie van zes leden ingesteld, die uitgevers en bedrijven aanschreef en een oproep in De Saambinder plaatste. De commissie onder leiding van ouderling De Heer ging op boekenjacht bij verkopingen in de wijde omtrek.

Niet alleen boeken werden geschonken of voordelig gekocht, ook werden een computer en kopieerapparaat beschikbaar gesteld. Een subsidie, giften en een collecte vormden een extra steun in de rug van het kerkenraadsbudget.

En het resultaat mag er zijn. De bibliotheek startte met ongeveer 3500 boeken. In een half jaar tijd groeide dit aantal verder tot ruim 4000 titels.

De uitwerking

Het is een heel karwei om 4000 boeken te kaften. De commissie kreeg uitgebreide assistentie. Ook leden van de jévé's en verschillende 65-plussers droegen hun steentje bij. Meters plakplastic en liters koffie en fris werden verbruikt. Zelfgemaakte afsluitbare en verrijdbare kasten herbergen alle boeken. Meer dan driehonderd gratis pasjes zijn op aanvraag uitgereikt. De meeste leden weten er goed gebruik van te maken. Sommige lezers zijn geen lid van de plaatselijke Gereformeerde Gemeente.

Elke week zit op vrijdagavond een deel van de ongeveer 25 vrijwilligers klaar en kunnen de leden met hun pasje boeken inleveren en meenemen. Met een pasje? Ja, want als je begint, doe je het meteen professioneel: alle pasjes en alle boeken hebben elk een computercode, die met een leespen ingelezen worden. Zo "koppel" je lezers en boeken simpel aan elkaar bij het uitlenen en "ontkoppel" je ze weer bij het inleveren. Erik van der Linden voerde alle titels met auteur en uitgever in de computer in. Dat was een heel werk! En wijzigingen in het bestand moeten steeds weer bijgewerkt worden. Uit het bestand rolde een overzichtelijke catalogus met negen rubrieken en zes subcategorieën.

Samen met anderen voorzag Marieke van Marion de boeken van barcodes voor de leespen en van rugcodes voor

de plaats in de kast. Met plezier werkt ze ook mee aan het uitlenen en innemen van de boeken. Steeds zijn er zo'n 450 boeken tegelijk uitgeleend, uit alle rubrieken.

De sociale contacten zijn ook heel belangrijk, vindt Alblasserdam, want tijdens de openingsuren schenkt de koster koffie en staan de makkelijke stoelen klaar.

Filippus

De bibliotheek heeft bij de opening de naam "Filippus" gekregen. Filippus vroeg aan de moorman: "Verstaat ge ook, wat ge leest? " (Handelingen 8). Doorzie je, wat je voor je ziet? In een openbare bibliotheek druist het boekenaanbod vaak tegen Gods Woord in. En voor (theologische) boeken van schrijvers uit onze gezindte wordt weinig plaats ingeruimd. Filippus wil jongeren en ouderen uit de gemeente van dienst zijn. Naast honderden verantwoorde (ontspannende boeken neemt hij ook meditatieve en bezinnende werken op. Er staan boeken voor werkelijk alle leeftijden, van nul tot tachtig, je ziet het aan de titels: "Baby's woordenboek" (Deltas) en "Tot de grijsheid toe" (ds. A. Hofman), jong geleerd is oud gedaan.

De inhoud

Alle boeken worden naast de grondslag van de bibliotheek gelegd. Die grondslag houdt in, dat de inhoud van de boeken niet strijdig mag zijn met de Bijbel en de belijdenis.

Regelmatig sneuvelt een boek op weg naar de planken, omdat de boodschap of het taalgebruik niet aanvaardbaar is.

Als een boek alleen op onderdelen om weerlegging roept, wordt voor een andere oplossing gekozen. Als leerzame informatieve boeken over natuur en milieu bijvoorbeeld uitgaan van een evolutionaire visie, wordt er een signaalsticker opgeplakt.

In de theologische rubrieken staan natuurlijk zoveel mogelijk de boeken van predikanten van ons eigen kerkverband, maar ook wel andere predikanten uit de gereformeerde ge zindte hebben een plekje gekregen op de planken. En niet te vergeten: diverse "oudvaders" in nieuwe druk, van Taffin tot Van der Groe.

Bijzondere boeken

Er zijn op verzoek bijna zestig herdenkingsboeken ontvangen over de geschiedenis van de plaatselijke gemeenten van ons kerkverband. Een unieke verzameling.

Dit is niet om kerkisme te kweken, maar ter bevordering van het kerkelijk besef en de liefde tot de kerk: hoe de Heere ons kerkelijk leven geleid heeft,

Zijn Kerk onder ons wilde bouwen. Opdat de jongeren hun hoop op God zouden stellen (Psalm 78). Alle gebundelde lezingen voor ambtsdragers van de Gereformeerde Gemeenten liggen ook op de plank, die onderwerpen behandelen als ouderlijk gezag, hulpverlening, de ambten, opzicht over de gemeente, enzovoort.

De (studie-)uitgaven van de Jeugdbond, de S.G.P. en de R.M.U. zijn beschikbaar om uitgeleend te worden.

Voor geïnteresseerden is er een ruime keus aan informatieve boeken. Veel nationale bedrijven, die werden aangeschreven voor de geschiedenis van de techniek, leverden gratis (jubileumboeken, zoals PTT, Baan, TNO, Hoogovens en Fokker (nog net op tijd).

Deze categorie wordt wel minder uitgeleend, wijst de computer uit. Wel twintig boeken vertellen over de dorps-en streekhistorie van de Alblasserwaard.

De Saambinder staat met een lange rij van jaargangen (vanaf 1918) in het gelid, samen met verschillende andere tijdschriften. De Daniël ontbreekt natuurlijk ook niet, maar die wordt weinig uitgeleend in Alblasserdam. De reden ligt eigenlijk best voor de hand.

Blijvende beoordeling

Lezers worden actief bij de beoordeling betrokken en hebben zo inspraak. Zij hebben de verantwoordelijkheid om via een formulier aan de commissie te melden, als ze iets in een boek aantreffen, wat een reden kan zijn, om het in een andere (leeftijdscategorie in te delen, of om het zelfs helemaal uit de bibliotheek te verwijderen.

De commissieleden kunnen niet altijd uitgaan van hun geheugen bij de aanschaf van boeken. Herdrukken bij algemene uitgevers van bekende boeken als "Paddeltje" blijken opeens aangepast te worden aan de hedendaagse jeugd, en staan bol van slecht of zelfs lasterlijk taalgebruik. Dit kan dus niet.

Het aanschaffen van nieuwe boeken gaat ook onder privézaken door. Een boekwinkel heeft altijd aantrekkingskracht. Een paar commissieleden spellen alle boekrecensies, die ze kunnen vinden. De lijst van aan te schaffen boeken, die daaruit drie keer per jaar door hen wordt geadviseerd, gaat naar de kerkenraad ter goedkeuring. Zo blijft de bibliotheek actueel en verantwoord.

De paperbacks die verschijnen, worden liever niet aangeschaft, omdat ze letterlijk worden stukgelezen. Daar zijn maar een paar lezers voor nodig...

De plannen

Het uitlenen van bladmuziek is nog toekomstmuziek, maar overal blijven wensen over, zelfs in deze goed opgezette bibliotheek.

Soms had de commissie het idee, dat ze steeds weer het wiel moest uitvinden. Landelijke informatie voor (op te zetten) bibliotheken zou dat kunnen voorkomen.

Overleg met kerkbibliotheken in de omgeving, zoals in Ridderkerk en H.l.Ambacht, wordt over en weer gewaardeerd.

Voor iedereen? !

Soms hoor of lees je van jongeren en ouderen, die het niet nodig vinden, om door de bril van een ander te lezen.

Ze gaan liever naar de openbare bibliotheek en halen daar wat hen aanstaat of wat voor hen aanvaardbaar is.

Deze mensen willen niet bereikt worden door onze kerkbibliotheek, denkt de commissie.

Zij vraagt zich wel af, hoe het komt, dat je graag boeken leest, die je in kerkbibliotheken niet snel zult aantreffen.

Maar als je niet elke keer geconfronteerd wilt worden met lectuur die tegen Gods Woord ingaat, staan overal in het land de christelijke of de kerkbibliotheken voor je open.

Graag geven we ter afsluiting aan de jongeren een opmerking van ds. De jongste door: Versta je wat je leest? Filippus wilde een uitlegger zijn. Wat lees je en hoe lees je, zijn even belangrijke vragen.

Ds. G.H. Kersten (al zijn publicaties zijn aanwezig) zei: "Laatje kinderen lezen, maar geen boeken, waarin het Woord Gods wordt bespot, de Naam Gods wordt ontheiligd, het werk Gods wordt verloochend."

Het lezen van bezinnende boeken is goed voor het bepalen en ondersteunen van je houding in het kerkelijke en maatschappelijke leven. Maar daarnaast is het vooral belangrijk, dat wat jij leest, door de Heere gebruikt kan worden:

Hij wil erdoor werken, nog altijd!

H.I. Ambacht Louise Lagendijk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen