Geen nieuwe fusies voor Gorcums Beatrixziekenhuis

„We hebben een modern, mooi, goed en compleet ziekenhuis", antwoordt Beekmans op de vraag of hij tevreden is. „Of een kliniek voor revalidatie- dagbehandeling komt, zal de tijd leren. Voorlopig lukt dat nog niet. Wij zouden daarvoor graag een dependance aan het ziekenhuis vastbouwen, maar de ziektekostenverzekeraars willen nog niet meewerken. Ik hoop wel dat het er spoedig van komt. Maar zoiets moet rijpen, het heeft tijd nodig". Moedgevend voor de directie van het ziekenhuis is dat zij zich bij haar wens voor een dagbehandelingskliniek gesteund mag weten door de provincie Zuid-Holland.

Beekman is heel nauw bij de nieuwbouw betrokken geweest. Toen hij in 1984 directeur beheerstaken werd van het Beatrixziekenhuis, kreeg hij als belangrijkste taak de begeleiding van de nieuwbouw.

Niet-academisch

Nu deze bijna is voltooid, lijkt het voor de hand liggend dat hij andere taken op zich neemt of zelfs zijn functie geheel ter discussie wordt gesteld. Een grove misvatting, zo blijkt. Beekmans uitpuilende agenda telde de afgelopen jaren niet zelden werkweken van zeventig a tachtig uur. Ook zonder nieuwbouw blijft er voldoende werk over voor de directeur beheerszaken.

In 1975 begon het Streekziekenhuis in Gorinchem besprekingen met het Lingeziekenhuis in Leerdam. In een intentieverklaring werd de gezamenlijke wens tot fusie en nieuwbouw vastgelegd. Na zeventien jaar is het resultaat eindelijk daar. Maar het was het wachten waard. Het nieuwe Beatrixziekenhuis voldoet in de ogen van Beekman op alle fronten aan de eisen van een goed geoutilleerd regionaal ziekenhuis. „Je moet natuurlijk geen academisch ziekenhuis willen zijn", merkt Beekman op. Die wil is er ook niet. „Wij vinden dat het ziekenhuis de regio best kan bedienen. Door zijn omvang is het Beatrixziekenhuis een overzichtelijk, middelgroot ziekenhuis met alle centrumfuncties. De herkenbaarheid en patiëntvriendelijkheid is onze grote kracht. Die zijn veel beter dan in de hele grote ziekenhuizen.

We hebben een kleine vijftig specialisten. Ook dat is nog overzichtelijk voor de patiënt. We hebben weinig arts-assistenten. In andere ziekenhuizen krijg je nogal eens een arts-assistent aan je bed, maar hier krijgt men zijn eigen arts. Het is ook een goede zaak dat de huisartsen en de specialisten elkaar kennen".

Korte verpleegduur

Met zijn ruim 330 bedden is het Beatrixziekenhuis met andere woorden groot genoeg. De eerste plannen gingen uit van vierhonderd bedden, maar ook Gorinchem ontkwam niet aan de veelbesproken beddenreducties. Achteraf is Beekman er niet rouwig om dat het Beatrixziekenhuis kleiner is dan gepland. „Dat vind ik prima. Het is een algemene ontwikkeling dat de gemiddelde verplegingsduur steeds korter is geworden. Heel veel klinische behandelingen zijn verschoven naar de polikliniek. Bij ons is de gemiddelde verplegingsduur gedaald naar bijna tien dagen. Dat is lager dan het landelijk gemiddelde", aldus Beekman.

Met deze trend is overduidelijk rekening gehouden in het uiteindelijke ontwerp. De dagbehandeling, fysiotherapie en de polikliniek zijn zo gesitueerd dat zonder veel bouwkundige rompslomp een uitbreiding mogelijk is, zoals de reeds genoemde revalidatie-afdeling. Beekman acht het vrijwel uitgesloten dat het Beatrixziekenhuis op korte termijn opnieuw zal fuseren. Tijdens de bouw was er eventjes sprake van een samengaan met het Merwedeziekenhuis, maar die optie is definitief overboord gezet. Daarnaast is de overheid de laatste tijd aanmerkelijk terughoudender als het gaat om schaalvergroting in de gezondheidszorg. „Onze ziekenhuis is nu af", stelt Beekman nog eens ten overvloede.

Samenwerking

Dat neemt niet weg dat samenwerking met collegaziekenhuizen in de regio (Dordrecht, Nieuwegein en Tiel) intensiever wordt. Vrij recent zijn het Merwedeziekenhuis en het Drechtstedenziekenhuis in Dordrecht met het Beatrixziekenhuis tot overeenstemming gekomen over de aanschaf van de Magnetic Resonance Imaging, een nieuwe vinding die ook de weke delen in een lichaam met behulp van röntgenstralen zichtbaar maakt. Het apparaat kost maar liefst drie miljoen gulden. Voor elk afzonderlijk ziekenhuis te duur. maar als gezamenlijke aanschaf een haalbare investering.

Met een mengeling van trots -„we zijn mooi binnen de begroting van 129 miljoen gulden gebleven"- en frustratie kijkt Beekman terug op de bouw. De fasering van de bouw veroorzaakte in Beekmans ogen onnodig veel problemen en slokte extra geld op. De directeur beheerszaken noemt het een geluk bij een ongeluk dat in de planontwikkeling voor de tweede fase veel nieuwe inzichten werden meegenomen. Juist door uitstel van een deel van de nieuwbouw beschikt het Beatrixziekenhuis over de modernste apparatuur op het gebied van de radiodiagnostiek. Ook de inrichting van de operatiekamers is naar de jongste inzichten ingericht.

De trots van Beekman heeft alles te maken met de beslissing om het hele bouwprogramma in eigen handen te houden. Er werd niet, zoals bij grote projecten tegenwoordig populair is, gekozen voor het uitbesteden van het bouwmanagement aan een ingenieursbureau. Beekman: „We hadden een eigen coördinatieteam, waarin ook het hoofd van de technische dienst en het hoofd van de hoteldienst zitting hadden. Ik ben ervan overtuigd dat het de kwaliteit van de nieuwbouw ten goede is gekomen. Het voordeel als je de bouw in eigen beheer doet, is dat je later zelf met de consequenties van je besluiten wordt geconfronteerd".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen