Twaalf bijlslagen van Boston

De Bijbel staat vol met treffende beelden. Lees maar eens Johannes 15: 5. Daar staat: Ik ben de Wijnstok, en gij de ranken. De tekst is eenvoudig uit te leggen: De Wijnstok slaat op de Heere Jezus, met de ranken worden Gods kinderen bedoeld. Vaak wordt dit beeld uit de natuur vergeestelijkt. De ranken moeten uit de oude stam van Adam worden verwijderd om in de nieuwe stam van Christus ingeënt te worden. Thomas Boston heeft verschillende bladzijden in zijn boek De Viervoudige Staat hieraan gewijd. Nauwkeurig legt hij uit wat er met een mens gebeurt die wedergeboren en met Christus verenigd wordt. Boston heeft dit proces in twaalf stappen uitgelegd, de zogenaamde ‘twaalf bijlslagen’.
Ds. L. Blok, predikant in Gorinchem en docent aan de Theologische School, vertelt over de functie van de twaalf bijlslagen.

Wat zijn de twaalf bijlslagen?
“Met de twaalf bijlslagen tekent Boston de weg waarlangs de Heere Zijn kinderen afbreekt, waarin Hij ze laat sterven aan zichzelf en niets meer doet overhouden om voor God te kunnen bestaan. Gods volk moet afgehouwen worden uit de stam van Adam om overgezet te worden in Christus.”

Waarom noemt Boston twaalf bijlslagen?
“Boston wil door het verklaren van de bijlslagen het werk van God in een zondaar laten zien. Veel tijdgenoten van hem zeiden dat je bekeerd zou kunnen worden door het stipt onderhouden van de wet. Of ze zeiden dat ze moesten voldoen aan de eisen van geloof en bekering als voorwaarden om de genade te kunnen ontvangen. In deze theologie moesten mensen aan voorwaarden voldoen. Boston wilde met het schrijven van de bijlslagen laten zien hoe alleen de genade van God een goddeloze zalig maakt.”

Wat houden die slagen in?
“Boston legt uit dat in de wedergeboorte de mens wordt overgezet van Adam in Christus. Hij wijst er heel nadrukkelijk op dat een mens in Christus moet zijn om behouden te worden. Nu gaat het erom of iemand daar bevindelijk wat van kent. In de twaalf bijlslagen kijk je in het hart van iemand, die alles buiten Christus moet gaan verliezen.”

Beleeft iedereen deze twaalf bijlslagen?
“In de eerste plaats wil Boston geen tere gewetens bedroeven. Hij wil niet dat de twaalf bijlslagen een methode zijn waartoe de Heere Zich beperkt. Wel is waar dat allen die weten in Christus te zijn, afgebroken zijn van al die verschillende dingen waarop zij hun vertrouwen stelden. God gaat bij elk van Zijn kinderen een eigen weg. Wat overblijft is een ellendige, arme en verloren zondaar.”

Vormen de bijlslagen geen stappenplan van een bekering?
“Nee. Je kunt niet zeggen dat iemand al een aardig eindje op weg is. Je mag mensen geen rust geven buiten Christus. Anderzijds wil ik niet het werk van God, hoe klein het ook is, aan de kant schuiven. Gods Woord roept namelijk op om de dag van de kleine dingen niet te verachten. Boston wil ons leren wat in de wedergeboorte de zondaar wordt geschonken, namelijk dat hij van Adam wordt afgesneden en in Christus wordt ingeplant, hij dit in de weg van de twaalf slagen als zijn persoonlijke troost mag leren kennen.”

Wat hebben Bostons bijlslagen te zeggen?
“Boston wil ermee laten zien hoezeer de mens vastzit aan het werkverbond. Dat bekering altijd vanuit God komt. Hij laat dat zien aan de hand van het voorbeeld van een drenkeling die er alles voor doet om maar niet in het water weg te zinken. Eerst houdt hij zich nog met beide handen vast aan de rand van de boot, vervolgens grijpt hij nog met de vingers naar de boot. Als dat niet meer lukt, gebruikt de zinkende zijn tanden om zich nog ergens aan vast te klemmen. Het tekent de zondaar die zijn leven niet verliezen wil om die in de Heere Jezus te mogen vinden.”

Heeft u uw bekering ervaren als het doorlopen van twaalf bijlslagen?
“Ik zou niet willen zeggen dat ik al de bijlslagen bewust ervaren heb. Maar ik weet wel hoe God alles in mijn leven afbrak, waardoor zalig worden van mijn kant onmogelijk werd. Dan wordt Psalm 116 praktijk: ‘Och Heere, och werd Mijn ziel door u gered’. Wat een wonder als door de verlorenheid van je leven heen de Heere doet ervaren: ‘Toen hoorde God, Hij is mijn liefde waardig’. Je houdt niets meer van jezelf over. Het wordt een verloren zaak. Maar Hij is immers de enige, bekwame en volkomen Zaligmaker. Buiten de Heere Jezus is geen leven, maar een eeuwig zielsverderf.”

---
De twaalf bijlslagen
1. God overtuigt een zondaar van zijn zonden. Er ontstaat strijd in zijn leven. De zondaar wordt beschuldigd en aangeklaagd in zijn geweten. Hij kan niet langer gerust voortleven.

2. De zondaar verlaat zijn goddeloze leven, maar begint zichzelf te prijzen om zijn goedheid. God laat echter zien dat er schuld is tegen elk van de Tien Geboden.

3. De zondaar gaat stipt leven en wordt een godsdienstig mens. Totdat het geweten de zondaar herinnert aan zijn vroegere zondige leven.

4. De zondaar belijdt zijn zonden en vindt daarin rust. De Heilige Geest laat echter zien dat hij alleen maar een rank is aan de buitenkant en het daarom slechts schijnheiligheid is en niet voldoende.

5. Met vereende krachten gaat de zondaar bidden en zijn oude zonden laten. De wet laat hem echter zien dat hij een zondaar is vanaf zijn geboorte.

6. De zondaar zucht en treurt om zijn zonden en gaat aan het werk om zich met een vertoornd God te verzoenen. De Heere laat hem zien dat hij door de wet vervloekt is in alles wat hij doet, zelfs in het beste wat hij doen kan.

7. De zondaar gaat een schikking maken met de Goddelijke Schuldeiser. Hij verwacht dat God zal compenseren wat hij tekort komt. Echter, het doen van de wet zal niet helpen. Daarom klinkt de vloek van de wet opnieuw.

8. De zondaar begint te lenen. Hij wendt zich tot Christus en smeekt of Hij wil aanvullen wat er bij hem ontbreekt. Hij denkt daarmee gerust te kunnen leven. Maar dit houvast wordt hem ontnomen. Christus wil geen halve Zaligmaker zijn.

9. De zondaar maakt een overeenkomst met Christus en wil zich als het ware aan de Zoon verkopen. Hij belooft een getrouwe dienstknecht van Christus te zijn indien Hij zijn ziel zal redden. Maar van de gesloten overeenkomst door de zondaar komt niets terecht.

10. De mens gaat bedelen om genade, maar doet dat trots. Hij kan nog altijd iets tevoorschijn halen dat hem bij Christus een aanbeveling geeft. God breekt dat echter af, omdat hij moet gaan zien dat hij slechter is dan wie dan ook.

11. De zondaar acht zichzelf Gods gunst niet meer waard. Helaas blijkt dat onder het mom van nederigheid in deze houding duivelse hoogmoed zit. Erger als ooit steken oude zonden en verdorvenheden de kop op.

12. De mens verkeert tussen hoop en wanhoop. In die toestand besluit hij tot Christus te gaan zoals hij is. Hij probeert Christus aan te grijpen. Nu volgt de laatste slag. Hij kan zichzelf niet meer redden. Noch door werken, noch door geloven. Zo vallend wordt hij opgenomen en ingeënt in de ware Wijnstok Christus.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen