Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Peugeot Classic Rally

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Peugeot Classic Rally

Twee Terdegemedewerkers rijden de

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Eind mei had voor de derde maal hét evenement voor de Peugeotiiefhebber plaats: de Peugeot Classic Rally. Teus Dorrestein en ik hadden geen enkele ervaring met historische rally's, vandaar dat we tegen elkaar zeiden dat we puur voor ons plezier mee zouden doen, maar diep in ons hart wilden we natuurlijk wel een goede eindklassering hebben.

Teus Dorrestein, een van de "Spreekuur"-artsen, beschikt over een 34 jaar oude Peugeot 404 familiale, een behoorlijk unieke auto. Hij heeft hem ongeveer twee jaar geleden gekocht en flink op laten knappen. Normaal gesproken rijdt hij er dagelijks zijn praktijkronde mee. In de Peugeot Classic Rally zullen we deelnemen in de jongste klasse. Klasse 1 bestaat uit Peugeots van 1930 tot en met 1949, klasse 2 loopt van 1950 tot en met de Peugeot 403 en klasse 3 omvat de Peugeot 404 t/m heden.

Dag 1
Dinsdagmorgen vertrekken we al vroeg richting Sevenum, waar de rally zal starten. Omdat de eerste auto al om kwart voor negen vertrekt en we op tijd willen arriveren, gaan we om zes uur al op weg. Eerst zitten we als gelegenheidsequipe nog een beetje onwennig naast elkaar in de auto, maar met de snelheid waarmee de zon opkomt, verdwijnt de onwennigheid. Als we bij restaurant/hotel "De Turfhoeve" aankomen, zien we een uiterst gevarieerd aanbod van Peugeots uit de jaren dertig tot en met zeventig. Al snel maken we kennis met de andere deelnemers. Het leuke is dat er, bij alle verschillen in beroep en leeftijd, een gezamenlijk raakvlak is: de Peugeot. Omdat wij startnummer twintig hebben, moeten wij twintig minuten na de eerste deelnemer starten. De eerste etappe voert ons door de grensstreek van Nederland en Duitsland over mooie buitenwegen. Bij de eerste koffiestop zit de stemming er al goed in. De volgende etappe gaat door de Eifel, waarbij we langs de bekende Nürburgring komen. We lunchen in restaurant "Kupferpfanne" in Manderscheid. Een geschikt moment om de auto's van andere deelnemers te bekijken. Leuk zijn bijvoorbeeld de 201 uit 1934 en de 404 Camionet. De derde etappe gaat Teus Dorrestein navigeren en mag ik voor de verandering eens sturen. Dit loopt natuurlijk op een mislukking uit. Teus wil nu meehelpen met rijden en ik meehelpen met navigeren, waardoor er van beide bezigheden weinig terechtkomt. We komen veel te laat in Friedelhausen aan bij de derde tussenstop. Snel verwisselen we weer van rijder en we beginnen aan de laatste etappe van die dag. Dit wordt een race tegen de klok. We belanden midden in het drukke stadsverkeer van Dahn, waardoor het maar weinig opschiet. Gestresst komen we drie minuten te laat bij hotel "Pfalzblick" in Dahn aan. Nadat we onze bagage uitgeladen en de prachtige hotelkamer bewonderd hebben, delen we onze ervaringen met de anderen op de parkeerplaats van het hotel. Een van de dingen die de komende dagen de meeste stof tot spreken zullen geven, vormen de "ORC's", de zogenaamde Onbemande Route Controles in de vorm van vijftien centimeter hoge zwarte letters die op bordjes langs de weg staan. Het missen van zo'n bordje levert 300 strafpunten op. Om deze allemaal op te merken moet je gedurende de hele rit in de berm zitten kijken, wat behoorlijk wat moeite kost. De dag wordt besloten met een verrukkelijk diner. Daarna wordt de tussenstand bekendgemaakt. Startnummer twintig, gevormd door het gelegenheidsequipe Dorrestein/Van Dijke, blijkt op een zeer verdienstelijke gedeelde vijfde plaats te zijn geëindigd. Dit geeft moed voor de volgende dagen.

Dag 2
Vandaag staat er iets nieuws op het programma, de bolletjespijltjes-route. Dit houdt in dat de weg niet wordt aangegeven met een normale beschrijving, maar met tekeningen. Hierbij wordt op een tekening de verkeerssituatie geschetst. Uit de richting vanwaar je komt staat een zwart bolletje en de te vervolgen weg staat aangegeven met een pijl. Deze eerste etappe van de tweede dag voert door het grensgebied van Duitsland over prachtige smalle wegentjes. Aan het eind van de bolletjespijltjes-route hebben we een koffiestop bij "Au Cheval Noir", een gezellig restaurant in Herlisheim. De tweede etappe van de dag heeft weer de gebruikelijke omschrijving en wijst ons langs en over de Rijn. Ongeveer twee uur later krijgen we gelegenheid om te lunchen. Tijdens de Iimch krijgen we informatie uitgereikt over de derde etappe. De derde etappe bestaat uit een doolhof. Dit houdt in dat je een aantal punten op de kaart aangewezen krijgt waar je via een zo kort mogelijke route langs moet komen. Op de kaart staat ook een aantal wegen waar een zwart kruis op staat. Dit betekent dat je die wegen niet mag gebruiken. Onderweg staan weer talrijke ORC's, wat opnieuw goed opletten betekent. Aan het eind van de etappe hebben we een geheime eindcontrole. Daar mag je niet te vroeg komen. Te laat is niet erg. De route van de doolhof voert over de "Kaiserstuhr, een vrij steile berg in de buurt van Sasbach. Om de motor niet te warm te laten lopen, verbinden we de ventilator van de motor door. Dit blijkt een goed middel te zijn. De temperatuurmeter loopt direct terug. De vierde en dus laatste etappe van deze dag brengt ons in Mulhouse, waar we overnachten. Als 's avonds iedereen gaat tanken, kan ik mooi van de gelegenheid gebruik maken om met anderen mee te rijden. Zo kan ik meerijden in een schitterende Peugeot 203. De avonden worden ook gebruikt om het echt oude spul op te knappen. Altijd vinden de heren wel iets om te verbeteren of te verhelpen. Na het diner wordt evenals de dag ervoor de tussenuitslag bekendgemaakt. We blijken zowaar op een derde plaats te staan.

Dag 3
De derde dag gaan we het Peugeotmuseum in Sochaitx bezoeken. Dat betekent dat de eerste etappe over wat meer doorgaande wegen gaat, om tijd genoeg te hebben voor het museumbezoek. Het blijkt om een bijzonder fraai museum te gaan. We komen erachter dat Peugeot niet alleen auto's gemaakt heeft. Er staat namelijk van alles, zoals naaimachines, wasmachines, zaagbladen, fietsen, bromfietsen en nog veel meer. De auto's die er staan vallen wel wat tegen. Dat komt doordat de auto's van de deelnemers aan de klassieke rally veel mooier overkomen. De tweede etappe van de dag is een zogenaamde kaartleesetappe. Op een kaart staat met rode stift aangegeven hoe je moet rijden. Ook op deze route staan weer de nodige ORC's. Aan het eind van deze etappe hebben we weer een geheime eindcontrole. Hier komen we helaas een minuut te vroeg aan, wat ons weer twintig strafpunten oplevert. Na de theestop vervolgen we onze weg richting Nancy, waar we precies op tijd inklokken. De derde dag blijken we wat minder oplettend te zijn geweest. We hebben wat ORC's gemist en blijken in het algemeen klassement afgezakt te zijn naar de zesde plaats.

Dag 4
De eerste etappe van deze dag bevat geen ORC. Dat is erg frustrerend omdat je bang bent dat je wat gemist hebt. Na de koffiestop in Moivrons begint de Monte Carlo Special. Hiervoor krijg je een lijst met wegnummers. Op de kaart moet je nu uitzoeken waar de diverse wegnummers bij elkaar komen en zo moet je van punt naar punt rijden. Een leuke etappe, die we met goed resultaat rijden. De lunch die we van Peugeot Nederland aangeboden krijgen, gebruiken we in restaurant "L'Escale" in Courcellessur-Nied. We vervolgen de weg met behulp van aanwijzingen in de vorm van een bolletjes-pijltjesroute. Het begin van de route is voor iedere deelnemer onduidelijk, zodat we alle wegen in de omgeving geprobeerd hebben om er zeker van te zijn dat we geen ORC gemist hebben. Daardoor lopen we wel wat tijdsachterstand op. Gelukkig kunnen we de rest van de route goed doorrijden, zodat we behoorlijk op tijd in Mondorf-les-Bains aankomen. Ten slotte rijden we de laatste en gewone etappe naar Arlon in Luxemburg. Bij de bekendmaking van de tussenstanden van die dag blijkt
dat de meeste deelnemers weinig strafpunten hebben opgelopen. Daardoor eindigen we die dag nog steeds als zesde.

Dag 5
Bij het opstaan op de laatste rallydag lijkt de vermoeidheid toegeslagen te hebben. En uitgerekend die dag moeten we drie kwartier eerder weg dan de andere dagen. Gelukkig ebt de vermoeidheid al gauw weg als we door de fraaie Ardennen rijden. De koffiestop van die dag is in een erg leuk restaurant, "Harras du Poteau". Achter de ramen van het restaurant heb je geen uitzicht op de Ardennen, maar kijk je rechtstreeks in een paardenstal. De volgende etappe is de saaiste van de hele rally. Het is voornamelijk een lange rechte weg, waarop je weliswaar vrij door kunt rijden, maar je moet natuurlijk de ORC's in de gaten houden. Het 'gemeenst' was nog die geheime eindcontrole aan het eind van die weg. Gelukkig waren we net niet meer dan de zeven minuten te vroeg. Dit levert namelijk 500 strafpunten op. Het eindpunt van de rally is het Autotron in Rosmalen. Daar krijgen we het diner aangeboden door Autotron. Na het eten wordt de uitslag bekendgemaakt. Nummer 26, de rode Peugeot 404 met Maartje en Marcel, blijkt de winnaar te zijn van de rally. Ons eigen team is de laatste dag toch nog een plaatsje gestegen in het klassement. Dit houdt in dat we als vijfde geëindigd zijn.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 15 oktober 1997

Terdege | 100 Pagina's

Peugeot Classic Rally

Bekijk de hele uitgave van woensdag 15 oktober 1997

Terdege | 100 Pagina's