De echte boetvaardigheid is vrucht van Gods genade (1)

In dc kleine christelijke gemeenten in het bergland van Irian Jaya gebeurt iedere zondag iets bijzonders: als de leden tan de gemeente langs de bergpaden naar hun kerkje gaan, draagt ieder iets bij zich. De één een zoete aardappel, de ander een stuk suikerriet, een derde een grote maiskolf, weer een ander een kam bananen of andere vruchten of zelfs wel eens een kip. In de kerk gekomen, legt ieder zijn gave op de grond of in een hak vlakbij de ingang. Het is bedoeld als een dankoffer (voor dc kollekte), dat deze mensen in hun armoedige omstandigheden meebrengen voor God. Voor deze mensen is dc kerkgang een belevenis. Je kunt zien dat ze naar de kerk gaan en dat ze iets meedragen, als ze hun God gaan ontmoeten. Is die ontmoeting met God voor jullie ook zo'n gebeurtenis, jongelui? We ontmoeten Hem 's zondags in de kerk. Ook als je bidt ontmoet jc dc Hcerc. En wat beleef je dan? Waarmee is je hand gevuld? Waarmee is jc hart gevuld? Wat verwachten we van Hem? Of durven we bij de Heere wel te komen zonder dat we iets van Hem verwachten? Hosea roept ons in deze bijbelstudie op om tot God te gaan. En hij zegt er ook bij hoe wc dat moeten doen. Hoe deze ontmoeting met God een gebeurtenis wordt, een bijzondere belevenis! Lees maar mee!

De oproep tot bekering (vs. 2)

We herkennen in dit slothoofdstuk Hosea weer. zoals we hem al zo vaak hebben aangetroffen: osea. de profeet van Gods liefde, de man met het warme liefdevolle hart. De taal van de liefde kan heel verschillend zijn. We zagen al dat Gods toorn de uiterste spils van Zijn liefde kan zijn (vgl. I l:8v). Liefde kan ook fluisteren. We hebben Hosea dikwijls horen dreigen, hier horen wc hem bidden. Of liever, hij leert zijn volk bidden, zoals een moeder haar kind leert bidden. Hij zegl het als hel ware allemaal voor. Hoe ze hun schuld moeten belijden met een boetelied: en gebed om vergeving, lofprijzing en het afzweren van dc afgoden.

Hij wekt ook dringend op tot bekering. En Hij verbindt daaraan ccn schitterende beschrijving van het heil. dat dc Heere aan Zijn volk wil schenken.

Veel zware woorden had hij gesproken aan hel adres van hel volk. Hel heefl hij hun grove zonden gehekeld. Onheilspellend als een naderend noodweer was zijn gerichtsaankondiging. Satnaria zal verwoest worden! Zij zullen door het zwaard vallen (I4: l). Maar zo eindigt Hosea niet. Hosea gaat verder, of liever, hij spreekt van een nieuw begin.

Niet dat God over de zonde heenstapt of Zijn bedreigingen niet uitvoert, want als je goed leest in vs. 2. dan zul je ontdekken dat de heilsbeloften in dit hoofdstuk allemaal gericht zijn tol het volk. dat om zijn zonden in ballingschap is gevoerd: .. Wam gij zijl gevallen in uw ongerechtigheid". De profeet ziet ze al als weggevoerd om hun zonden Het kan ook zijn dal d«'/e prolelie vlak 11.1 de val van Samaria gedateerd moet worden.

Bekeer u. n hruet' lot dr Heen uii (iod. loi Dienden vroegere opwekkingen lol bekering om de dreigende genchten noj: al te wenden, nu is de oproep om lenig te keren lor de Hecie genchl lot hel Urael waarovei de gerichtcn reeds /ipi gegaan.

Ze zijn gevallen, zoals de profccl in 5:5 voorzegd had. Wat klinken deze woorden bemoedigend. De Heere laat Zich hier noemen 'uw God'! Als dc profeet vroeger deze woorden 'uw God' gebruikte, zat daar vaak iets in van hel verwijt, dat Israël zijn eigen God. de God van het verbond had losgelaten om heil te zoeken bij dc andere machten. Nu valt bij deze woordjes 'uw God alle nadruk op het feil dat van Gods kant dc weg naar een nieuwe verbondsrelatie openstaat. Dc Heere is bereid om Zijn geslagen volk - voor zover het de oordelen overleefd heefl - te helen (vs. 5).

Dat Hosea hier tot een hartgrondige bekering roept, blijkt uit de manier waarop onze Statenvertalers het Hebreeuws hebben vertaald met: 'tot God toe'. Het wil zeggen dat het een echte bekering is. zodat men zich niet alleen in de richting van God beweegt, maar Hem ook inderdaad bereikt. Een bekering waarbij de mens werkelijk rust vindt in God. Het gaat hier dus niet om een schijnbekering zoals in hoofdstuk 6. Niet een bekering van dc kroeg naar de kerk. maar de waarachtige bekering tol God. En wat zo'n bekering inhoudt, vertelt Hosea in de volgende verzen.

Neem deze woorden met U (vs. 3)

Hosea spreekt uiteraard niet alleen tot het Israël van toen. Zijn oproep om de Heere te ontmoeten, geldt ook ons. Het is geen vrijblijvende beschrijving hoe het bij zo'n ontmoeting wel eens zou kunnen toegaan. Nee. juist tegen de achtergrond van het vreselijke oordeel voor wie niet tol God komt. wordt ook ons in grole bewogenheid toegeroepen: Bekeer u lot de Heere! Want bij Hem is hel veilig. Het gaat

om jc redding! En daarom is de vraag: hoe moeten wc dan lot God komen'? Ja. het gaat om jou persoonlijk, want in dit vers spreekt dc profeet niet meer het volk als geheel aan. maar dc afzonderlijke leden van het volk.

Dit derde vers staat in de tweede persoon enkelvoud! U! Jij! Jij wordt, zoals iedere Israëliet, persoonlijk voor de beslissende keuze geplaatst, of je bereid bent om in berouw tot God te komen. Voor Israël betekende deze nodiging dal zc voor God moesten verschijnen in het heiligdom. En dat kon volgens de wet niet met lege handen, maar men moest offerdieren of andere gaven voor dc Heere meebrengen. Niet om de Heere gunstig tc stemmen, maar als uitdrukking van ware dankbaarheid. Zo brengen ook de Papoea's in het bergland van Irian hun gaven mee naar de kerk: als een uiting van dank en dienst aan God. Maar zulke gaven wijst de Heere hier bij monde van Hosea af, omdat deze in Hosea's dagen waren verworden tot een louter uitwendige vorm, waarbij hun hart verre van de Hecrc bleef.

Daarom roept Hosea hen op om nu als offergaven 'woorden' mee tc brengen. NeemI deze woorden meI u! Geen woorden waarmee ze pochen op eigen prestaties, maar woorden die uiting zijn van een diepe verslagenheid over eigen schuld en verkeerdheid.

De profeet zegt dus kort en goed: kom niet met stierenoffers om Mij gunstig le stemmen, maar met een hartelijke schuldbelijdenis. Geen uiterlijk vertoon dus. maar woorden, die dc taal spreken van een boetvaardig hart. Dat is de weg tot God. Dat is eigenlijk het thema van dit laatste hoofdstuk van de profeet Hosea: waarachtige boete leidt naar een heilrijke toekomst.

Neem weg alle ongerechtigheid. Het is of we hier de tollenaar horen bidden: O God. wees mij de zondaar genadig! Ja, dan ontdek je dat je beste daden en je mooiste gebeden voor het oog van een heilig en rechtvaardig God uit handen vallen. Wat doen we veel voor onze eigen eer! Wat is er weinig echte brandende liefde bij. Wat is er in mijn helpen veel berekening. En waar is onze aanbidding? Wat hebben we aan werkelijke liefde cn toewijding over voor dc Heere?

Waar zijn 'de varren van onze lippen? ' Dat wil zeggen: e dankbare lofprijzing, het gelofteoffer? 1 . Moeten we niet beschaamd het hoofd buigen? Wat zijn onze handen vaak leeg. En onze harten! Wat komt die hartelijke schuldbelijdenis moeilijk over onze lippen. Daarom zegt Hosea het ons woord voor woord voor! Zeg tot Hem: eem weg alle ongerechtigheid en geef het goede. Eigenlijk staat er in de grondtaal: Neem het goede aan". Hecrc. wilt U deze schuldbelijdenis en onze lofprijzing aannemen? Zo wordt het offer een geestelijk offer. Denk aan Psalm 51:17cv!

Een konkrete belijdenis (vs. 4)

Hosea dikteen ook de inhoud van de 'ongerechtigheid', die hij noemde in vs. 3. De ernst van dc terugkeer tot de Heere zal immers moeten blijken uit het afzweren van de oude zonden. Zoals eens Jakobs huisgenoten hun afgoden afzwoeren, zo zullen de Israëlieten, als zij tot inkeer komen, dc afgodische machten waar zij - in strijd met het eerste gebod - hun hulp van verwachten, afzweren. Assur zal ons niet behouden. Heel konkreet komt het aan dc orde. Eerst het steunen op dc politieke afgod Assyrië. Dat moet uit zijn. Hoe scherp heeft Hosea deze zonde in de vorige hoofdstukken gehekeld. Enerzijds het heulen met Assyric cn anderzijds het zich inlaten met Egypte. Wij zullen niet rijden op paarden. Dat wil zeggen de met paarden bespannen strijdwagens waardoor Israël lonkte naar Egypte, omdat Salomo die paarden daar vandaan had ingevoerd. Zo bleven dc 'paarden' een symbool voor dc macht van Egypte.

Erger nog. ze hadden God Zelf aan de kant geschoven en Zijn dienst ingeruild tegen het knielen voor zelfgemaakte afgoden.

Daaraan gaven ze goddeli jke eer. Ze verwachtten er heil van. En dat terwijl de Heere gezegd had: Voor beeldendienst zult gij u wachten. Maar nu legt Hosea ze als belofte aan God in dit schuldbelijdende gebed in de mond: En tot het werk onzer handen niet meer zeggen: Gij zijl onze God! De bede om vergiffenis (vs. 3) is dus niet genoeg, wc moeten heel konkreet de zonden noemen cn beloven ze weg Ic doen (vs. 4). Geen afgoden meer dienen. Niet vertrouwen op politieke leiders. Voor jou betekent dat misschien dat je belooft om niet meer naar dc disko te gaan. of in je verkering niet 'te ver' te gaan ol' niet meer in de sport op le gaan zodat de Heere op het tweede plan komt.

In het slot van dit vierde vers wordt een beroep gedaan op Gods barmhartigheid. ..Immers zal de wees bij U ontfermd worden". Dat mag jij ook doen. En dat kan ook niet anders, als je tenminste de oproep tot bekering serieus neemt en met ccn oprechte schuldbelijdenis tot God komt. De Heere wil horen.

En vergeven! Als je dat eenmaal hebt mogen ervaren in je leven, begrijp je waarom ciie Papoea niet met lege handen naar de kerk komt. Nee. dat is geen zoenoffer, maar een dankoffer, omdat zc vroeger de 'stomme' afgoden dienden, maar nu bekeerd zijn tot dc levende God.

Dan wil je de Hecrc prijzen en voor Hem leven. Dan zeg je met David: ..Nu zal mijn ziel, nu zullen al mijn zinnen. O God. mijn sterkt'. U hartelijk beminnen. Mijn steenrots, burg cn helper is de Heer'. Mijn God. mijn rots. mijn zaligheid, mijn eer".

Vragen

1. Waaruit blijkt in vs. 2 dat het in deze perikoop om een diepere boete en bekering gaat dan de meer oppervlakkige 'bekerings-Hturgie' van hoofdstuk 6:1-3? Wat ontbrak daar? Welke elementen zitten er in een echte bekering? En hoe is dat in jouw leven?

2. In de verzen 3 en 4 horen we wat zo'n 'echte' bekering inhoudt. Vergelijk dit door Hosea voorgezegde gebed eens met antwoord 117 uit de Ileid. Cat.! Welke overeenkomsten zie je?

3. Wat betekent de belofte: Zo zullen wij betalen de varren onzer lippen" (vs. 3)? Waaraan is deze uitdrukking ontleend? Welke betekenis heeft het overdrachtelijk? Vgl. Ps. 50:14 en 51:17, maar ook de nieuwtestamentische invulling ervan in Hebr. 13:15!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen