Thuistips, tuin

Al vroeg een heerlijke geur in de tuin met de Chimonanthus
Een heel bijzondere geur- en kleurbrenger is de Chimonanthus praecox. Deze langzaamgroeiende struik is na een jaar of vier, vijf pas een meter hoog en daardoor ook geschikt voor kleine tuinen. De Chimonanthus moet geplant worden op een beschutte plek, omdat de soort niet helemaal winterhard is, met weinig wind en in zure grond. Om dat laatste te bereiken moet een flinke hoeveelheid tuinturf (100 tot 200 liter) door de grond gemengd worden wanneer deze kalkrijk is (in verschillende tuincentra kan men u vertellen hoe u daar achter komt). Soms heeft men doe-het-zelfsetjes te koop die een uitstekende indicatie geven. De lichtgekleurde bloemen van de struik steken vooral af tegen een wat donkere achtergrond (muur, schutting, coniferen of laurierkers - Prunus laurocerasus). De bloei begint vaak rond half december, op koele plekken een week of twee later. Omdat de struik bloeit in een koude periode, houdt die bloei verhoudingsgewijs lang aan. Natuurlijk moet de Chimonanthus niet verstopt staan tussen andere struiken, het effect van de bloei gaat dan grotendeels verloren, te meer daar de bloei niet massaal toont door de "gefranjerde" bloemen. De geur van de bloemen is zo sterk dat de kamer al heerlijk ruikt door een enkel takje. Zet de plant apart (vakmensen noemen dat "solitair"). Plant er bij voorbeeld wat bodembedekkers onder, zoals de maagdenpalm (Vinca minor) die het, als de struik groter wordt, ook in de schaduw goed doet. Het is een aardige groenblijver in zachte winters, bloeiend met een fris blauw bloemetje.

Kerstroos
Hoewel de kerstdagen alweer een aantal weken achter ons liggen, valt er van de kerstroos nog volop te genieten. Geen geurende, maar wel een heel bijzondere plant, deze Helleborus niger Vaak wordt deze plant verward met de kerstster, maar dan hebben we het over een kamerplant met (meestal) rode bloemen. De kerstroos, de naam zegt het al, bloeit soms al rond de kerstdagen. De bloei hangt mede af van het weer, maar ook van de standplaats. Op een koude plek begint de bloei soms wel enkele weken later De witte bloemen worden bestoven door insekten. Nu is het aantal bestuivende insekten in de winter niet groot, niet voor niets vertrekken insektenetende vogels naar warmere, zuidelijke landen! Dat betekent dat een bloem soms wel een paar weken blijft bloeien. Op een wat warmere dag worden ze dan bestoven en dezelfde dag is het met de bloei van de bestoven bloem gedaan! Maar de plant bloeit rijk, dus meestal blijven er nog genoeg net ontloken bloemen zonder rijp stuifmeel over om naar te kijken en van te genieten. Deze vaste plant is wintergroen en wordt ongeveer 25 cm hoog. Planten op een plekje in het zicht. Naarmate de plant langer vaststaat, dus op dezelfde plek blijft staan, neemt de bloei toe. De kerstroos houdt van niet te droge grond met behoorlijk wat organische stof. Breng daarom een laagje van drie tot vijf centimeter half verteerde compost aan om de plant. Met de kerstroos wordt nogal wat geëxperimenteerd. Daarbij probeert men andere vormen en kleuren te kweken, soms fraai maar soms ook erg gekunsteld. Het aardige van de "gewone" kerstroos is zijn eenvoud, maar smaken kunnen natuurlijk verschillen!

Zuurgraad
De meeste gronden in ons land hebben een zuurgraad (meestal aangeduid als pH) die ligt tussen de 4 en 7,5. Gronden met een pH van 4 worden zuur genoemd of men heeft het over „een grond met een lage pH". De uitdrukking „grond met een hoge pH" spreekt dan voor zich. De toverhazelaar, maar ook rhododendron, tuinazalea's (voor de leek zijn het azalea's, maar feitelijk ook rhododendrons!), Pieris, Gaultheria houden van een zure grond. Hoe u erachter komt of de grond in uw lusthof zuur is of basisch (hoge pH) is aan de orde geweest. Wanneer u weet hoe hoog de zuurgraad is, kan met een deskundige op de kwekerij of van het tuincentrum overlegd worden hoeveel tuinturf nodig is om het gewenste plantmilieu te creeëren. Er moet rekening mee gehouden worden dat het nu gekochte, kleine plantje, uitgroeit. Neem een flink stuk onderhanden en hark rond de plant jaarlijks een hoeveelheid tuinturf door de grond. Dat is mede nodig omdat de turf, die bestaat uit planteresten, verteert en dus, wat betreft de hoeveelheid, afneemt. Aanvulling is dan gewenst.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen