Bruidsjapon

Midden in de winter en nog wat donker op de hei. Ik word gegrepen door een koude vuist van twaalf graden onder nul. Ontsnappen kan niet.

Waarom loop ik mezelf te pijnigen door in m'n eentje te dwalen op zoek naar..., ja wat eigenlijk? Ik zou het niet kunnen zeggen, nee echt niet. Ik loop alleen met de stille hoop iets te ontdekken dat mooi is.

Soms vraag ik of de Heere mij iets wil tonen, want het is genade als de Heere mijn ogen opent, ook voor de schoonheid van Zijn schepping.

Met m'n hoofd naar beneden loop ik over het bevroren water van een vennetje. Grassprietjes zijn bekleed met witte vorst.

M'n ogen dwalen langs al die witte jasjes, en dan..., een bruidsjapon, een droom van een bruidsjurk.

Helder wit met zonnestralende verlichting, zomaar op een koud, verlaten heideveld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen