EEN PAASGROET

Het moderamen van de generale synode heeft de gewoonte om ter gelegenheid van het Paasfeest een zogenaamde paasgroet te zenden aan predikanten en andere kerkelijke medewerkers, maar ook aan andere kerken in binnen- en buitenland, waarmee men zich verbonden weet. Op zichzelf een aardige geste, die ditmaal een extra accent heeft gekregen doordat deze paasgroet ook is gezonden aan de families van evangelische christenen in Rusland, die vervolgd en verdrukt worden vanwege hun geloof.

We vinden het verheugend dat het moderamen ook enige aandacht wil schenken aan de vervolgde kerk in de communistische landen. Na de eenzijdige handtekeningenactie rondom het Kerstfeest inzake de oorlog in Vietnam, waardoor de communisten zich in hun gedrag gesterkt konden voelen, was er ook wel iets goed te maken. Trouwens, in het verleden heeft ook onze synode, in navolging van de Wereldraad van kerken, die tot nu toe de communistische regimes zozeer ontzien heeft, zich weinig gelegen laten liggen aan de vervolgde christenen in Rusland en de andere communistische landen. Men heeft wel opgeroepen om steun te verlenen aan de terroristische organisaties in Afrika, die met moord en doodslag hun land willen „bevrijden", maar men heeft nooit openlijk stelling genomen tegen de vervolgingen die christenen onder het communisme moeten lijden. Men heeft de stem van ds. R. Wurmbrand niet alleen als van een roepende in de woestijn laten klinken, maar men heeft allerlei tegen-propaganda gevoerd en ds. Wurmbrand is er daarbij niet zo best afgekomen, om het maar eens zwak te zeggen. Tot voor kort stelde men het zo voor dat er toch eigenlijk van geen „ondergrondse kerk" in Rusland sprake was en dat dit- alles zo maar door ds. Wurmbrand uit de duim was gezogen.

Maar goed, dat willen we voor een ogenblik wel vergeten en er onze instemming mee betuigen dat het moderamen van de generale synode ^gemeend heeft zijn verbondenheid met de vervolgde en ver-' drukte christenen in Rusland te moeten tonen door het zenden van een Paasgroet aan de familieleden van die christenen die vanwege hun geloof in een gevangenis zuchten of ergens in een strafkamp te werk zijn gesteld, ver van huis en ver van vrouw en kinderen. We laten hier een passage uit een brief aan de kerkeraden volgen dia hierop betrekking heeft:

'„Het moderamen heeft dit jaar zijn paasgroet ook gestuurd naar de families van de 45 evangelische christenen in de U.S. S.R., die in 1972 zijn gearresteerd en berecht, omdat zij wetten hadden overtreden, die betrekking hebben op de scheiding van kerk en staat. In de meeste gevallen ging het hier om samenkomsten en kerkdiensten, die bij de overheid niet waren aangemeld of door haar toegestaan, godsdienstonderricht aan andere dan de eigen kinderen en het verspreiden van christelijke lectuur.

De reden tot het zenden van deze paasgroet hebben wij de Russische regering,

door middel van een open brief aan haar ambassade alhier, bekend gemaakt.

Er zullen zeker kerkeraden en gemeenteleden zijn. die zelf ook naar wegen zoeken om hun verbondenheid met deze geloofsgenoten in communistische landen tot uitdrukking te brengen, zoals zij dat ook doen met hen, die in andere moeilijke situaties aan de frontlijn staan. Hoewel onze kerk in haar werelddiakonaat en door middel van de bekende oecumenische contacten al steun biedt aan slachtoffers van discriminatie, hebben velen behoefte hier op meer persoonlijke wijze van hun medeleven en zorg te doen blijken. Wij voegen daarom aan deze brief ook de namen en adressen toe van de familieleden van deze gevangenen in de Sovjet Unie. Ons lijkt het zenden van paasgroeten aan deze families een waardig teken te zijn van ons gezamenlijk geloof, dat de Opgestane Heer Zijn Kerk in stand houdt."

We zouden hiermee kunnen volstaan wanneer de bovengenoemde brief ook niet nog enkele zaken bevat die ons toch even geraakt hebben. Een bepaald boek wordt aanbevolen om nader kennis te nemen van de situatie van de evangelische christenen in Rusland. Maar dit boek wordt genoemd „omdat er over de evangelische christenen in Rusland ook veel sensatielectuur wordt verspreid, waardoor de gegemeenten licht worden verward." Kijk, dat is nu zo'n algemene beschuldiging, die ontsierend is voor deze brief. Want wie heeft er gepubliceerd over de evangelische christenen in Rusland? Wie heeft het eerst de aandacht van de wereld gevraagd voor de vervolgde en verdrukte christenen in de communistische landen? Wie heeft het wereldgeweten ten aanzien van hen wakker geschud? Is dat de Wereldraad geweest met haar uitgebreide inlichtingendienst? Is dat de kerkelijke pers geweest in Nederland? Neen. dat is ds. Wurmbrand geweest. Toen allen zwegen heeft hij gesproken. Om dat alles nu nog maar eens op de hoop van ..sensatielectuur te werpen is toch wel erg. Tot voor kort heeft men gezwegen, ds. Wurmbrand voor een fantast verklaard om het maar zacht te zeggen. En nu pas is men gaan publiceren. Jammer dat deze zin in de brief terechtgekomen is. Men heeft het recht van spreken in deze zaak verloren, omdat men gezwegen heeft toen men spreken moest.

En dan nog iets over de oproep tot steun aan Amnesty International. Deze organisatie zou gelden doorgeven en hulp bieden aan de families van Russische gevangenen. We kunnen dat niet controleren, maar we willen het best geloven. Dit is echter steun aan gevangenen in het algemeen. Waarom ook geen gironummer gegeven van de actie voor de Ondergrondse kerk in Rusland? Van die organisatie mogen we toch ook aannemen dat ze steun geeft aan families van Russische gevangenen en dan speciaal aan de families van de vervolgde christenen die in de gevangenis zuchten.

Overigens menen we dat het zenden van een Paasgroet, zoals in het schrijven van het moderamen van de generale synode aanbevolen, een zinvolle zaak is. Bij de brief zijn vijfenveertig adressen gevoegd van Russische families. Wie ook zo'n Paasgroet wil sturen kan bij de kerkeraad zeker een adres opvragen. Het doet ons goed dat het noderamen het bij deze eerste stap niet wil laten. Het slot van de brief luidt immers:

, , Het moderamen is er zich van bewust, dat het bij deze kleine actie nog slechts gaat om een eerste stap. Wij hopen, dat tezamen met andere kerken in binnen- en buitenland in de toekomst nog effectiever en concreter kan blijken, dat wij als Ned. Hervormde Kerk graag bereid zijn om een appèl dat op ons wordt gedaan, positief te beantwoorden.''

Dat bovenstaande is reeds duidelijk gebleken. Ook onder de hervormd gereformeerden zijn er reeds veel offers gebracht voor de ..ondergrondse kerk" in Rusland. Reeds jarenlang is men met deze actie bezig. Het is verblijdend dat het moderamen van de generale synode begrepen heeft dat het nu niet langer achter kan

blijven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen