De K van Kerk

Het is nogal een endje bezijden de waarheid, zoals de heer Koekoek vorige maand zijn gehoor in Nijeveen voorhield, dat de Boerenpartij in de Kamer de stem is van de roepende in de woestijn, wanneer het erom gaat stelling te nemen tegen de laksheid van het kabinet tegen godslastering en zedenverwildering. Door vriendelijke tussenkomst van een lezer uit Meppel werden we op deze uitlatingen in Nijeveen attent gemaakt. Ook Jongeling van het Gereformeerd Politiek Verbond en de S.G.P. lieten de Boeren alleen staan, sprak Koekoek. Nota bene, alsof velen, die de S.G.P. gram zijn, niet vijftig jaar lang geroepen hebben, dat de S.G.P. nooit wat anders deed dan optornen tegen het zedelijk verval van Nederland.

Inderdaad mogen we zonder zelfverheffing vaststellen, dat de S.G.P. vijftig jaar bij de voortduur, tijdig en ontijdig, heeft gewaarschuwd tegen allerhande aktiviteiten, die ais zodanig luid roepen om Gods oordelen. Steeds stelling genomen tegen al wat de goede zeden ondermijnt. De Staatkundig Gereformeerden hebben dat gedaan in trouw aan de eisen van Gods Woord.

Indien we dat inderdaad verantwoord in getrouwheid aan Gods getuigenis doen, spreekt het zonder meer vanzelf dat de wijze waarop eveneens in overeenstemming moet zijn met datzelfde Woord van God. Het protest en de waarschuwing moeten waardig plaats vinden. Het respekt voor de overheid zijn we bovenal verschuldigd, wanneer we die overheid naar Gods getuigenis terecht wijzen en waarschuwen voor een beleid, dat de kritiek van de zuivere rede des Heeren niet kan doorstaan.

Indien aan die elementaire eis niet wordt voldaan kan men de S.G.P. moeilijk aan zijn kant verwachten.

„Zoon des mensen"

Het bewijs, dat de S.G.P.-fraktie geen verstek laat gaan, wanneer het over de vragen van de dienst van God en de zeden gaat, is nog weer eens opnieuw gebleken uit de vragen, die door Ds. Abma ingevolge artikel 107 van het Reglement van Orde gericht zijn aan de Minister van Cultuur, Rekreatie en Maatschappelijk Werk. Voor goed begrip laat ik de vragen volgen.

/. Is het de Minister bekend, dat op 19 maart a.s. (10.25-12.05 mr) $por IKOR/CVK wordt uitgezonden een film getiteld „Zoon des Mensen "?

2. Heeft de Minister ook goede nota genomen van het feit, dat deze film op 12 upril vorig jaar in Engeland een geweldige storm deed losbreken toen de BBC hem uitzond?

3. Is de Minister niet van oordeel dat deze uitzending ongewenst is en dat stappen moeten ondernomen worden om de vertoning te voorkomen, aangezien het argument, dat maatregelen pas achteraf kunnen plaatshebben, vervalt omdat bedoelde omroeporganisaties druk bezig zijn de kijkers voor te bereiden op het schokkend effekt?

Toelichting

In het dagblad, , De Rotterdammer" van 2 maart jongstleden lezen we een uitvoerige beschouwing over deze film onder de titel: „Zoon des mensen "geen religieuze film ". Gesteld wordt dat de film één en ander vergt van de zenuwen van de kijkers vanwege uiterst ruwe en rauwe scènes.

De Christus-figuur verschijnt als een goede, progressieve, maar zeer menselijke man, die maatschappijhervorming predikte op een wijze, die ook nu nog steeds wordt gehanteerd. Voorts wordt Hij opgegeten door twijfel aan zichzelf. Velen zullen deze voorstelling - ons inziens terecht - als godslasterlijk ervaren.

Voor lezers, die moeite hebben met de afkortingen IKOR en CVK zij vermeld, dat het hier gaat over een samenwerking van het Interkerkelijk Overleg in Radioaangelegenheden en het Convent van Kerken. De laatste instantie had destijds bezwaren om met het IKOR één organisatie te vormen, maar blijkens de gezamenlijke aktiviteit waar het in de vragen om gaat zullen de overeenkomsten groter zijn dan de verschilpunten.

Het is uit de namen onmiddellijk duidelijk, dat het hier betreft twee instanties voor radiozaken, die beide de letter K fier in hun schild voeren. De letter K van kerk.

Reakties

De vragen hebben nogal wat reakties uitgelokt. Uit het land kwamen verschillende brieven uit verschillende kring. Blijkbaar wil men nog meer aktiviteiten ontketenen om de vertoning te verhinderen. De tijd is echter uitermate kort en wanneer u van deze regels kennis neemt, heeft de uit­ zending mogelijk al plaats gevonden. We zeggen dank voor de schriftelijke bewijzen van instemming.

In de kranten stonden echter artikelen, waarin de verantwoordelijke personen en hun medestanders hun grootste gelijk van de wereld betoogden. Inderdaad het gelijk van de wereld.

Waar blijft in het protest de bijdrage van de hooggeroemde christelijke inspiratie, die zoveel zuiverder en beter is dan de aktiviteit, waartoe de verguisde beginselen stimuleren?

Het is helemaal niet een aanstootgevende film, zeggen de mensen van IKOR en het Convent van Kerken. Het is een heilzame korrektie van het zoetelijke beeld van de Heere Jezus bekend van zondagsschoolfilms en bidprentjes. De menselijke kant komt eens heel goed op het doek. Een Jezus, Die opgegeten wordt door de twijfel. Die brult als Hij aan het kruis wordt genageld.

Och ja, wij zijn nog bijbelvast genoeg om te weten - als men op dat argument prijs zou stellen - dat in Psalm 22 weliswaar gesproken wordt van de „woorden mijns bruUens", doch we gaan liever af op de verklaring van de kanttekening dan op de ideeën van de vervaardiger van de film, Dennis Potter.

Maar gij

Het komt in de verdediging van de „kerkelijke zendgemachtigden" heel duidelijk naar voren, dat het in feite gaat om de kijk op Jezus van de „vorser" Potter.

Dat is het nu juist. Heel de „kijk" op de verschijning van de „Zoon des mensen", met alle accenten op de menselijke zijde is puur een menselijke zaak. We herinneren ons hoe Jezus in de delen van Cesarea Filippi Zijn discipelen gevraagd heeft: Wie zeggen de mensen, dat Ik de Zoon des mensen ben? Uit de loop van het gesprek blijkt, dat de antwoorden niet bijster belangrijk en beslissend zijn. Het is slechts wat achtergrond waartegen de belijdenis van Petrus zich scherp en lichtend aftekent.

Maar gij, wie zegt gij, dat Ik ben? Met het woordeke maar bedoelt Christus, dat Hij Zich van Zijn discipelen betere dingen verzekert, al moeten we toegeven, dat de opinies van de mensen enigermate waarderend zijn. Ze spreken van Johannes de Doper, Elias, Jeremias. Maar het is toch het antwoord niet, ook al maken ze het niet zo erg als anderen, die gezegd hebben, dat hij een vraat was en een wijnzuiper. Het gaat om betere dingen en de kerken moeten zich schamen, dat ze niet als verkondigsters van de goede boodschap het ontkerstende volk betere dingen voorhouden. Een puur menselijke Jezus, Die denken doet aan de verblinde maatschappijverbeteraars van onze jaren. Als de kerken niets anders weten.

Overheid

Heeft het zin de overheid in deze zaken te mengen? Inderdaad, want de overheid is verantwoordelijk. Als de oversten dezer wereld wisten met Wie ze van doen hadden, ze zouden de Heere der heerlijkheid niet gekruisigd hebben. Als de overheid begrip heeft, en de overheid moet begrip hebben, dat hier de Middelaar Gods en der mensen, de God-mens Jezus Christus, wordt neergehaald, als een twijfelaar wordt gekarakteriseerd, is het een dure pHcht en roeping om dit antichristelijk schouwspel, wijl Christus in Zijn eer wordt gekrenkt, te verbieden.

Woonde de Zoon van God niet als een Koning in dit land? Als Hij toelachte, geloofden ze het niet. Hij zat bovenaan en was als één die treurigen vertroostte. Maar nu is Hij een snarenspel geworden.

Een kille wind is opgestoken. Zijn we warm genoeg om te huiveren?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen