Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Een wereld te winnen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een wereld te winnen

Grijze container bevat teveel GFT en papier

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Goed zorgen voor het milieu is een christelijke plicht. Maar Nederlanders produceren per persoon meer dan anderhalve kilo afval per dag. Draagt dat bij aan een beter milieu? En is scheiden van afval nu echt zo belangrijk? Daniël ging op bezoek bij Netwerk, het afvalbedrijf voor de regio Dordrecht.

Netwerk uit Dordrecht doet van alles, maar het ophalen van huishoudelijk afval is de belangrijkste taak, vertelt Arnoud Kik, Manager Gemeenten bij het bedrijf. Het bewijs rijdt buiten. Met de regelmaat van de klok draaien de groen-witte vuilniswagens het terrein van Netwerk, en van afvalcentrale HVC op. Na het wegen op de weegbrug kiepen ze hun vracht in een grote bunker. Een vierarmige grijper zakt dreigend naar beneden, grijpt het afval, laat het weer vallen, grijpt nogmaals en verdwijnt, de klauwen gevuld met afval. Kik: “Dat afval wordt in één van de vier verbrandingsovens gegooid, die naast de bunker staan. Om het afval zo goed mogelijk te verbranden, moet de temperatuur in de oven constant zijn. Maar het probleem is dat niet al het afval even goed brandt. Daarom mixt de grijper het afval in de bunker.”

Slakken
Is dat verbranden niet slecht voor het milieu? “Zeker niet. Bij de fabriek zit een uitgebreide roosgasreiniging. De giftige gassen die vrijkomen, worden schoongemaakt door allerlei filters en wassers”, zegt Christine Schreij, senior adviseur communicatie bij HVC. “Wat overblijft is vliegas uit de rookgassen en zogenaamde bodemas, ook wel slakken genoemd. Die slakken controleert HVC natuurlijk op bruikbare metalen. Het grootste deel wordt vervolgens gebruikt voor funderingen van wegenbouw en funderingen van geluidswallen. Minder dan één procent kan niet worden hergebruikt en wordt gecontroleerd gestort op de Maasvlakte.” En niet onbelangrijk: HVC haalt ook duurzame energie uit de verbranding. Schreij: “Momenteel zijn er vier ovens, twee daarvan hebben geen energieopwekking. Maar daar wordt aangewerkt. Hoge kranen en mooi lichtgrijze beton verraden de bouw van een hypermoderne vijfde verbrandingslijn. Hiermee kan HVC meer afval verbranden en nog veel meer energie opwekken.”

Driehoek
Restafval blijft echter restafval. Netwerk wil daar zij weinig mogelijk van hebben. Arnoud Kik tekent een driehoek. “Dit is de afval driehoek met op de hoekpunten service, kosten en milieu. Het milieu staat hoog in het vaandel. Maar als je de burger geen goede service biedt, is hij minder gemotiveerd om aan het milieu te denken. Denk aan regelmatig legen en het schoonmaken van containers. Daardoor halen we meer GFT op. Tegelijk willen wij de kosten voor onze klanten – de afvalstofheffing – zo laag mogelijk houden.” Netwerk beslist overigens niet zelf over maatregelen, dat doet de gemeente. Die beslist uiteindelijk wat het belangrijkst is: hoge service, lage kosten of een beter milieu. “Scheiden van afval scoort goed op de driehoek”, legt Kik uit. “Het verbranden van een ton restafval kost tachtig euro. GFT kost 45 euro per ton en oud papier levert zelfs geld op. Natuurlijk zijn er extra kosten – containers zijn niet gratis en ook de ophaalkosten zijn hoger want je moet vaker rijden. Maar per saldo houd je een positief resultaat over. Voor het milieu is scheiden echt goed. Minder restafval betekent minder verbranden en minder storten. En tuinders gebruiken de compost die ontstaat bij het vergisten van gft bijvoorbeeld voor het verbeteren van de bodem. Tenslotte zijn ook de klanten positief, zeker nadat we de containers een aantal keer zijn gaan schoonmaken in de zomer.”

Rentmeester
Het afval dat de grijper in de ovens laat verdwijnen bestaat voor een kwart uit papier en een kwart uit GFT. Slechts de helft is echt restafval, niet echt een voorbeeld van goed rentmeesterschap over Gods schepping. Daar valt dus nog een wereld te winnen. Netwerk en de gemeenten proberen dat ook. Een mooi voorbeeld: een paar jaar geleden kregen alle bewoners van Dordrecht een container voor hun oud papier. Het resultaat stemt Kik tevreden: “We halen nu twee keer zoveel oud papier op. En we hebben echt minder restafval. De burgers zijn blij met de container en onder de streep levert het nog wat op.”

---
Nederlanders produceren meer dan anderhalve kilo afval per dag. Veel te veel natuurlijk. En bijna de helft daarvan is restafval. Dat kan ook wel wat minder. Arnoud Kik, Manager Gemeenten bij Netwerk uit Dordrecht, geeft een paar tips voor het scheiden van afval.

Gooi alleen ‘hol’ glas (potten en flessen) in de glasbak.
Bij hergebruik van glas is het heel belangrijk dat al het glas dezelfde samenstelling heeft. Dus geen ovenschalen in de glasbak. Ook geen lampen en kapot glas.

Doe geen chemisch afval in de grijze container.
Chemisch afval is echt heel slecht. Na verbranding houd je dan zwaar vervuilde as en slakken over.

Doe papier dat in contact is geweest met eten bij het restafval.
Veel papier dat om eten heenzit, heeft een coating aan de binnenkant. En dat wil je liever niet in het oud papier hebben. Daarom is dit een goede vuistregel.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 juli 2009

Daniel | 28 Pagina's

Een wereld te winnen

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 juli 2009

Daniel | 28 Pagina's