Zending in Rhodesia

De „City of Carlisle', de böot waarmee Van Woerden naar Afrika voer, is geen passagiersboot, maar een vrachtschip, dat hoogstens twaalf passagiers kan meenemen. Meestal zijn het grote zakenlieden, die van deze gelegenheid gebruik maken. Er is alleen een eerste-klas afdeling. Door toedoen van een hooggeplaatst ambtenaar bij de Scheepvaart Mij, die lid is van de Vrije Schotse Kerk, kon Van Woerden ook met deze gelegenheid mee.

De laatste oktober 1957 stoomde het schip halve kracht de Theems af. Bij het diner om half acht bleek al, hoe koninklijk de bediening was: achter elk tafeltje stond een kleurling als bediende in een hagelwit pakje. Op dit diner zaten de kapitalisten van de wereld bij elkander, die het over niets anders hadden dan over de laatste film, een schouwburgvoorstelling en over de schrikkelijke-hoge erfenisbelasting. Iedere poging, om cle gesprekken op een hoger peil te brengen, mislukte.

Tegen de avond van de volgende dag, werd de zee, die tot nu toe niet zo wild was geweest, rumoeriger. Van Woerden ging wijselijk maar op bed liggen en las het bekende boekje van Mary Jones, dat een middel is geweest tot het oprichten van het Brits Bijbelgenootschap.

Langzamerhand begon het schip rare kuren te krijgen en toen de Golf van Biscaje dichterbij kwam, werd het een wilde nacht. De golven zagen er uit als lange, glooiende duinenrijen. De middagmaaltijd vereiste grote vaardigheid van bedienden en eters. Op een gegeven ogenblik was het niet meer te houden: glazen water, borden en vooral vorken en messen, vlogen van de tafel door de eetzaal. Men kan niet begrijpen, dat zo'n groot schip met zo'n snelheid in zo'n woeste zee kan varen zonder uit elkaar te breken^

Op de passagiers maakte de woeste zee een diepe indruk. Wat moet het geweest zijn bij de discipelen, toen ze dachten óm te komen en clat cle Heere Jezus die woeste zee door Zijn bevel het zwijgen oplegde!

Tot 4 november duurde het stormweer. De dag daarop zag Van Woerden kans met enkele van de matrozen een gesprek aan te knopen. In een brief aan zijn vader schrijft hij: „Zij komen allen uit Voor-Indië, maar spreken verschillende talen. Zij waren zeer verbaasd, toen ik hen boekjes in hun eigen taal liet zien. Eén vergat zijn natuurlijke verlegenheid en onderdanigheid en begon opgewonden te lachen. Ik had enkele Evangeliën in Hindustani en Urdu. Het is wel indrukwekkend zich in te denken, wat er vandaag in hun leven plaats gevonden heeft. Hier zijn Mohammedanen, die ver weg uit afgelegen dorpjes in India komen. Zeer waarschijnlijk hebben velen van hen nog nooit van Gods Woord

gehoord. Hun engels is zo gebrekkig, dat een gesprek niet mogelijk is. Waarschijnlijk zijn enkelen van hen nu voor het eerst in hun leven aan het lezen, dat het Woord vlees is geworden en onder ons heeft gewoond. De gedachte is te groot om te bevatten, dat de Heere mogelijk onder hen verkoren vaten heeft. We hebben verscheidene voorbeelden uit de praktijk, dat Hij Zijn Woord daartoe gebruiken kan, om zondaren van dood levend te maken en die in duisternis zaten een groot Licht te doen zien."

Van Woerden gaat dan verder met zijn gedachten de vrije loop te geven en schrijft: „Aan het einde van dit jaar gaat dit schip terug naar India.

De bemanning monstert dan af en gaat voor onbeperkte tijd terug naar hun gezinnen, hun rijstveldjes, hun grijnzende armoede en hun bijgeloof. Maar in zijn plunjezak draagt hij een gedeelte van Gods Woord. Wanneer de kinderen dan straks om hem heen springen bij zijn thuiskomst om te zien of er misschien iets voor hen bij is in die plunjezak, zullen zij belangstellend luisteren wanneer hij hun het boekje laat zien, clat het middel is geweest om zijn hele leven te veranderen. Het is het dierbaarste geworden wat hij op aarde bezit, zegt hij onwennig en wat verlegen. Straks zal ik er uit voorlezen als jullie stil zijn. Dat zij een vader hebben die kan lezen, doet dit gezin uitsteken boven de andere dorpelingen in een land als India, waar 80 % van de bevolking nog analfabeet is.

Zo zal het zijn, wanneer de Heere Zijn Woord met de Heilige Geest zegent."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen