Een wereld in nood... ook dichtbij

„En ma. vindt u hel in ons nieuwe huis al net zo lijn als wij? " Er is een ondeugende twinkeling in de ogen van Jan. Moeder zit op haar knieën voor de geopende keukenkastjes. Volle verhuisdozen staan naast haar. „Spot er maar mee",

antwoordt moeder. „Heb je al gezien hoeveel grijze haren er bij gekregen heb? " ik

„Dan kunt u beter even naar boven gaan. Pa heeft vast nog wel verf genoeg, om die haren weer bij te kleuren".

„Jij ziet het al voor je zeker", lacht moeder.

„Toch snap ik niet. waarom u eigenlijk liever in dat kleine huisje aan de dijk wilde blijven, hoor ma. 't Is hier toch allemaal veel mooier en groter. En voor pa is het wel het allerfijnste. Die hoeft nu 's morgens niet meer zo vreselijk vroeg weg... Niet meer in dc file... Hij kan nu met de fiets naar de metro, en is zo op het kantoor". ..Ja", zegt moeder. ..Het is ook een beetje raar misschien.

Maar 't was zo'n fijn huisje Jan. Jullie zijn er geboren..."

Met een stapel schalen in haar handen staart moeder een ogenblik voor zich uit.

Dan dringt het opeens tot haar door. dat ze nog een heleboel moet doen. ..Ik zit hier gewoon te dromen! Die drie dozen moeten nog leeg. En ik moet nodig koffie gaan zetten voor je vader cn Herman!"

Wacht maar. ik zal u wel even helpen". Ijverig begint Jan een doos vol etenswaren leeg tc halen. „Goeie, ma, het lijkt Albert Heijn wel! Geen wonder dat u verhuizen zo erg vindt. Die paar dozen op mijn kamer zijn allang leeg!" Weer is er die ondeugende twinkeling in Jans ogen. als hij zegt: „Een ding vindt u dan vast en zeker fijn van deze verhuizing: u heeft hier veel meer keukenkastjes...!"

Moeder moet dan misschien nog erg wennen in de stad. maar Jan vindt het een grote vooruitgang! Heerlijk hier in deze buitenwijk, 't Is waar. het oude huis was gezellig.

Maar hier heeft hij een eigen kamer. Dicht bij huis is een speelterrein waar allerlei klimtoestellen staan. Het oude huis stond een heel eind buiten het dorp. Hij had er nooit vrienden om mee tc spelen. En altijd dat eind op de fiets naar school, door weer en wind.

Een halfjaar geleden was vader onverwacht met het nieuws thuisgekomen: „We kunnen het huis kopen van een kollega van kantoor. Die heefl werk gekregen in een ander deel van ons land..."

Uren is er over gepraat. Vader wilde het graag. Moeder had van hen allen eigenlijk de meeste bezwaren. Eindelijk is de knoop doorgehakt: toch verhuizen! Vóór dc kerstvakantie! Dan kunnen Jan en zijn broertje en zusje na de vakantie naar dc nieuwe school!

„Ma, mag ik op de klub? Bijna alle jongens van mijn klas zitten erop". Met zijn jas nog aan. staat Jan voor zijn moeder.

„Klub? Wal voor klub? "

„O. van dc kerk. 't Is op woensdagavond, om de andere weck. Ze maken er allemaal dingen met hout cn zo. cn er is eerst een bijbelverhaal.

Mag het. ma? "

„Vleier! Ik geloof dat jij je hier al aardig thuis voelt, of niet? "

„Ja maar. mag het nou? " ..Vanavond hoor je het Jan. Ik wil het er eerst met je vader over hebben".

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen