ONVERHINDERD

Onverhinderd: daarin ligt het wonder van de voortgang van het Woord Gods en de verbreiding der kerk in de wereld ondanks alle hindernissen, die er tegen opgeworpen worden.

Dit is duidelijk te zien in het laatste hoofdstuk van Handelingen, waarvan dit het slotwoord is. In dit hoofdstuk wordt ons namelijk medegedeeld, dat de apostel Paulus te Rome is aangekomen, 't Was altijd Paulus' begeerte geweest om naar Rome te gaan terwille van de gemeente, die daar was ontstaan en waaraan hij tevoren reeds vanuit Corinthe zijn brief aan de Romeinen geschreven had. Die begeerte werd thans vervuld, maar anders dan Paulus gedacht had: hij kwam namelijk als gevangene in Rome. Hij had zich immers bij het proces, dat tegen hem gevoerd werd op beschuldiging van de Joden te Jeruzalem, op de keizer beroepen, zodat zijn zaak nu verder voor de keizerlijke rechtbank in Rome moest berecht worden. Blijkbaar heeft men daar in Rome geen haast mee gemaakt, want Lucas deelt ons mede, dat Paulus twee gehele jaren in Rome gevangen gehouden is. Die gevangenschap blijkt intussen dragelijk geweest te zijn. Men heeft hem welwillend behandeld door hem toe te staan in een eigen gehuurde woning te verblijven, waar hij echter voortdurend onder bewaking van een soldaat stond. Maar overigens mocht hij ontvangen allen, die tot hem kwamen, aan wie hij het Koninkrijk Gods predikte en die hij zocht te bewegen tot het geloof in Jezus. Zo ging ondanks de verhindering van Paulus' gevangenschap de prediking van het Koninkrijk Gods onverhinderd voort. De apostel was wel gebonden, maar het Woord Gods bleek niet gebonden. Dit is een wonderlijke zaak: wie immers kan arbeiden met gebonden handen ? Met gebonden handen kan een soldaat niet strijden en de landman niet zaaien. Maar Paulus strijdt voor het Koninkrijk Gods en zaait het Woord in zijn banden en zelfs door zijn banden: onverhinderd.

Ook bij zijn prediking van het Koninkrijk Gods deden zich ernstige verhinderingen voor. Zo spoedig mogelijk na zijn aankomst in Rome heeft Paulus namelijk contact gezocht met de Joden aldaar. Op de afgesproken dag zijn verscheidene van hen tot hem gekomen, aan wie hij het Koninkrijk Gods heeft voorgesteld en met wie hij van de vroege morgen tot de late avond bezig geweest is om hen uit de wet van Mozes en de profeten te bewegen tot het geloof in Jezus. Het resultaat was, dat sommigen wel geloofden hetgeen gezegd werd maar weer anderen geloofden niet. De prediking van het evangelie stuitte dus af op het ongeloof van hun hart. Zij hebben zich verhard, zodat de apostel hen de woorden van Jesaja in herinnering bracht (vers 26, 27): „Met het gehoor zult gij horen en geenszins verstaan; en ziende zult gij zien en geenszins bemerken; want het hart dezes volks is dik geworden, en met de oren hebben zij zwaarlijk gehoord, en hun ogen hebben zij toegedaan; opdat zij niet te eniger tijd met de ogen zouden zien en met de oren horen en met het hart verstaan, en zij zich bekeren en Ik hen geneze. „Maar ondanks deze verhindering werden er toch tot de gemeente toegedaan. De gemeente in Rome wies; zij werd gebouwd en gesticht.

„Onverhinderd" is tevens het slotwoord van het boek de Handelingen der Apostelen. Met dit woord is feitelijk het gehele boek gekarakteriseerd, 't Is er a.h.w. een herhaling en samenvatting van.

Van het begin af heeft de verkondiging van het evangelie tegenstand op tegenstand ondervonden. Het boek der Handelingen is daar vol van. 't Begint al terstond na de Pinksterdag met de vervolging van de gemeente te Jeruzalem door de vijandige Joden. Petrus en Johannes worden gevangen genomen en moeten zich voor het Sanhedrin verantwoorden. Stefanus valt als eerste martelaar. Herodes vervolgt de gemeente, laat Jacobus ter dood brengen en werpt Petrus in de gevangenis, waaruit hij echter wonderlijk wordt bevrijd. In der waarheid zijn vergaderd tegen Gods heilig Kind Jezus beiden Herodes en Pontius Pilatus, met de heidenen en de volken Israëls (Hand. 4:27). Ook Paulus heeft op zijn zendingsreizen overal deze tegenstand ontmoet. Heel de Joodse wereld, heeft deze „secte, die overal tegengesproken werd" benauwd, bedreigd en vervolgd, dikwijls in bond met heidendom, welks magistraten door de Joden tegen het christendom werden opgehitst. Bovendien heeft de apostel in de gemeenten zelf de strijd moeten aanbinden tegen misstanden en ketterijen, inzonderheid tegen de werkheiligheid der zgn. Judaisten.

Héél de werkzaamheid van Paulus en ook van de andere apostelen is één keten geweest van strijden en lijden om des evangelies wil.

Maar dit is geen belemmering geweest voor de apostelen om het evangelie te blijven verkondigen. En dit heeft desondanks onverhinderd voortgang gemaakt. Want wie zal verhinderen als de Heere werkt?

Lucas heeft zelfs het boek der Hande-

lingen geschreven niet met de uitsluitende bedoeling om de lotgevallen der apostelen en inzonderheid van Paulus te beschrijven, maar om de onverhinderde voortgang van het evangelie ondanks deze belemmeringen te tekenen tot in het hart van het keizerrijk toe, nl. Rome dat het centrum was van de wereld van die dagen.

„Onverhinderd" is ook waar gebleken in de geschiedenis der christelijke kerk nadien. De voortgang van het evangelie is een lijdensgang èn een zegetocht geweest.

De geschiedenis der chr. kerk is één worsteling tegen dc machten, die de voortgang van liet Woord Gods verhinderen wilden. Zij is daarom met bloed en tranen geschreven. Om maar iets te noemen: datzelfde Rome heeft de christenen vervolgd, in gevangenissen gebonden, voor wilde dieren geworpen en hen op allerlei manieren gemarteld en gedood. Tijdens de Hervorming zijn de schavotten opgericht en hebben de brandstapels gerookt. Het bloed der heiligen heeft gestroomd. Met uitwendig geweld heeft men getracht éérst het christendom uit te roeien en later de ware belijders te vernietigen. Het zwaard der machtigen en het vuur der inquisitie heeft zich tegen hen gekeerd. Bovendien heeft Satan onkruid tussen de tarwe weten te strooien door met allerlei ketterijen het licht des Woords te verdonkeren en door allerlei twisten de kerk tc verscheuren. Allerlei boze raadslagen zijn tegen Gods heilig Woord bedacht.

Desondanks heeft het evangelie „onverhinderd" voortgang gehad en een zegetocht gemaakt door vele landen en volkeren.

Hieronder is nu ook de zendingsgeschiedenis begrepen.

Ook de zending heeft met veel hindernissen te kampen gehad en nog steeds tc kampen. Het heidendom heeft een taai bestaan en laat zich niet zo gemakkelijk overwinnen. En dit is te begrijpen, omdat de heidense godsdiensten het gehele leven, óók het familie-en maatschappelijk leven, van een volk overheersen en het christendom dus een totale omwenteling teweegbrengt. Dc Islam is eveneens een gevaarlijke tegenstander, die zich met alle macht zoekt te handhaven en te propageren. Dit blijkt thans weer in het Toradja-land, waar de Toradja-kerk en de Toradjachristenen het momenteel zwaar te verduren hebben, al schijnt er weer enige verlichting te zijn gekomen. Desondanks gaat het evangelie onverhinderd voort. Het is een wonder in onze ogen, dat in Toradja-land tot dusver het heidendom voor een groot deel moest wijken en de Chr. Toradja-kerk is ontstaan. Tijdens de Japanse bezetting werden onze zendingsarbeiders gevangen genomen en de Christenen vervolgd, maar de kerk breidde zich uit. Moge zij ook nu kracht ontvangen tot volharding en het evangelie onverhinderd voortgang vinden!

Nu ga ik me afvragen hoe het komt, dat het evangelie onverhinderd voortgaat ondanks al die belemmeringen. Daar is slechts één afdoend antwoord op te geven, nl. dat, toen dc Heere Jezus de opdracht tot evangelie-verkondiging gaf onder alle volkeren, Hij, Wien alle macht gegeven is in dc hemel en op aarde, daaraan de belofte toevoegde:

„Ik ben met ulieden al de dagen tot dc voleinding der wereld". Hij staat er dus achter. De evangelie-verkondiging is middel in Zijn hand om Zijn kerk in de wereld te stichten, te bewaren en te vermeerderen. In de wereld zal zij verdrukking hebben, maar zij mag goede moed bewaren, want Hij heeft de wereld overwonnen. En Hij zal als Koning heersen, totdat Hij al de vijanden onder Zijn voeten zal gelegd hebben. Dan zal Hij het Koninkrijk aan God en de Vader overgeven, opdat God zij alles in allen.

Hierin ligt nu het geheim van het „onverhinderd".

Het boek der Handelingen bevat dan ook feitelijk niet de handelingen der apostelen maar van de verhoogde Christus door Zijn apostelen. De macht van Christus wordt er in getekend van de Olijfberg af tot in de stad der zeven heuvelen toe, d.i. van Jeruzalem naar Rome. De apostelen zijn dikwijls gebonden, maar Zijn Woord blijft vrij, voert heerschappij en voleindigt aldus zijn loop. Do Heere gebruikt zelfs de vijandschap en tegenstand tegen het evangelie om dit voortgang te doen hebben. Het bloed der martelaren la nog altijd het zaad der kerk gebleken. De stormen dienen om het zaad des Woords te verbreiden. Zelfs de vlammen der beproeving maakt Hij tot Zijn dienaren.

De geschiedenis der kerk is daarom één lijdensgang vol smaad en vervolging en tegelijkertijd een zegetocht vol machtige daden en wonderen Gods.

Zó bevat „onverhinderd" ook 'n profetie voor de toekomst, nl. de overwinning van Christus en het Koninkrijk Gods en Zijn Woord over dc wereld.

Wij mogen de voortgang van Zijn Woord en de instandhouding van Zijn kerk in 's Heeren handen leggen.

Zij zal nog heel wat tegenstand in dc wereld te ondervinden hebben. In de bange tijd van de heerschappij van de Antichrist zal ieder, die het merkteken

van het Beest niet draagt, worden uitgestoten en zullen de getuigen Gods worden omgebracht. Maar hoe listig dc boze ook zijn aanslag smede, de Heere belacht het wrokken van die nijd. Want Maranatha, de Heere komt. Hij komt om d' aard te richten. Dan zal blijken, dat. de waarheid Gods niet ten onder gebracht kan worden cn het evangelie onverhinderd voortgang heeft gehad tot de verheerlijking van Zijn kerk. Zo zal het „onverhinderd" de kroon cn dc sluitsteen zijn van de voortgang van het Woord en de prediking van het Koninkrijk.

Tenslotte komen we bij ons persoonlijk terecht.

Wij in ons vaderland verheugen er ons tot nog toe in, dat het Woord Gods in alle vrijheid onverhinderd verkondigd wordt. Het mag onder ons zijn vrije loop hebben en getuigt ons van Gods genade in Christus, van verzoening der zonden door Zijn bloed en van vernieuwing van ons hart en leven door Zijn Geest.

Hoe is en wordt dit nu door ons ontvangen ?

Van nature zijn cr allerlei onoverkomelijke verhinderingen bij ons. Het evangelie is immers wel voor, maar niet naar de mens. Het is vol van ergernissen voor ons natuurlijk hart. Het evangelie van vrije genade is in strijd met onze gerechtigheid en eigengerechtigheid. Tegenover de onnaspeurlijke rijkdom van Christus als een schat voor arme en schuldige zondaren menen wij rijk en verrijkt te zijn en geens dings gebrek te hebben. De hemelse Medicijnmeester denken we niet van node te hebben, omdat we van oordeel zijn, dat we gezond zijn, hoewel we dodelijk ziek zijn. Onze gedachten willen we niet gevangen geven tot de gehoorzaamheid van Christus. Onze wil buigt zich niet onder God; wij volbrengen liever de wil des vleses en der gedachten. De grootste hindernis voor het evangelie wordt aldus in ons mensenhart gevonden, zoals het van nature bestaat. Als het van ons afhangt, gaat het ons evenzeer naar het woord bij Jesaja: wij horen cn verstaan niet; wij zien het en bemerken het niet; wij verharden ons, sluiten onze ogen toe, willen ons niet bekeren cn genezen worden.

Het wonderlijke is nu, dat de Heere met Zijn Woord beslag op ons wil leggen en het ingang doen vinden. Dan blijkt, dat het nochtans „onverhinderd" voortgang bij ons heeft. Want dc Heere breekt met Zijn Woorden door Zijn Geest door alle tegenstanden bij ons henen. Zijn Woord treft ons dan als een zwaard en verbreekt ons als een hamer. Zijn Woord heelt ons en richt ons op. Zo overwint Hij ons en maakt een gewillig volk op de dag van Zijn heirkracht.

Als gij dat bij uzelf moogt ondervinden, dan is ook het werk der zending bij alle tegenstand geen troosteloze en moedeloze zaak. Het „onverhinderd" mag ook hierin tot bemoediging dienen, opdat wij door ongeloof niet in verwarring gebracht worden. In dit opzicht kan Paulus ons ten voorbeeld zijn: oe meer tegenstand hij ondervond des te meer werd hij aangespoord om met vurigheid van geest de „dingen aangaande Jezus" (Luc. 24:19) te verkondigen.

De zekerheid van het „onverhinderd" leve daarom in ons hart, doe ons voortgaan met dit opgedragen werk en zij een pleitgrond voor ons gebed: Uw Koninkrijk koom' toch, o Heer!" (Geb. d. H.:3).

(Openingswoord 1958). Zendingsdag 7 aug.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen