Verzoening met God

Wie naar de dokter gaat, hoopt op genezing. Maar het eerste wat de dokter doet, is niet een geneesmiddel voorschrijven. Hij doet een onderzoek om vast te stellen wat er precies aan de hand is. Zo is het ook bij vergeving. Vergeving is niet los verkrijgbaar. Wij moeten eerst nagaan: wat is er precies aan de hand?

De dood in Adam

De mens heeft gezondigd. God heeft een gebod gesteld, maar de mens overtreedt dat. Dat is begonnen bij Adam. En het herhaalt zich dagelijks in ons leven. Denk aan het stelen van een bloemenvaas. Om dat te kunnen doen, klimt de dief over het tuinhek. Is dat alles? Nee, de overtreding heeft een gevolg. De eigenaar mist een bloemenvaas. Door zijn overtreding staat de dief bij de eigenaar in de schuld. De verhouding tussen dief en eigenaar wordt door deze schuld gekenmerkt. Zo is het ook tussen God en mens. Door de overtreding van de mens, wordt God van Zijn eer beroofd. De verhouding tussen ons en de Heere is door onze zonde verbroken. Vanwege zijn schuld moet de Heere de mens straffen met de dood. Lees Psalm 51; daar komen deze zaken aan de orde.

Alleen door vergeving kan het weer goedkomen tussen God en mens. Vergeving is het kwijtschelden van de schuld. Daardoor wordt de verhouding hersteld. Menselijkerwijs gesproken kunnen er voor vergeving meerdere beweegredenen zijn. In het voorbeeld van daarnet: mogelijk heeft de eigenaar van de bloemenvaas er nog meerdere in zijn tuin staan. Het kan ook zijn dat hij een bijzonder liefdevol persoon is. Dat kunnen redenen zijn waarom hij de dief vergeeft. Maar is daarmee de gestolen bloemenvaas vergoed? Nee, als de eigenaar op deze manier vergeeft, staat de schuld nog open. Op zo’n manier kan God niet vergeven. Zijn recht staat dat niet toe. De schuld moet worden betaald. Hierover kun je lezen in Romeinen 3 en Hebreeën 9 en 10.

Als God vergeeft, herstelt Hij de verhouding.

Het leven in Christus

Daar wordt ook meteen duidelijk op welke manier de schuld voor God betaald moet worden. Goede werken zijn geen betaalmiddel. Een offer van stieren en bokken is niet afdoende. De Heere Jezus moest komen om Zijn leven te geven. In Zijn genade heeft God Zijn Zoon als borg gegeven. Met Zijn offer betaalde Christus de schuld van de Zijnen. Hij gaf voldoening aan Gods recht. Op grond van deze voldoening zal God aan zondaren genade bewijzen. Maar dan hoort bij de vergeving ook verzoening. Als God vergeeft, herstelt Hij de verhouding. Dan wordt de vrede met een kus van het recht gegroet (Ps. 85:4 berijmd). De straf die ons de vrede aanbrengt was op Hem (Jes. 53:5). Zo leert de Bijbel ons “verzoening door voldoening”.

Wie delen er in de verzoening? Bij de uittocht uit Egypte gaf de Heere het volk Israël daarvan aanschouwelijk onderwijs. Wanneer Ik het bloed zie, zal Ik ulieden voorbijgaan (Ex. 12:13). Achter het bloed was men veilig! Paulus zegt het zo: “Zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen, die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar den Geest” (Rom. 8:1). De verzoening met God is voor degenen “die Hem door een waar geloof worden ingelijfd en al Zijn weldaden aannemen” (Heidelbergse Catechismus, antw. 20). Het zijn mensen bij wie de vruchten van de bekering zichtbaar zijn. Ze zijn wedergeboren door de Heilige Geest en worden door Hem geleid.

Ontvangen door het geloof

Er is maar één manier waarop je de verzoening kunt ontvangen. Dat is door het geloof. Daaraan zien we direct dat het geloof een bijzonder instrument is. Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat niet uit u, het is Gods gave (Ef. 2:8). De Heilige Geest werkt het geloof in het hart en leven van Gods kinderen. Het geloof bestaat uit kennis en vertrouwen (Heidelbergse Catechismus, antw. 21). De Heilige Geest werkt kennis: Godskennis, zelfkennis en Christuskennis. De Heilige Geest werkt ook vertrouwen: namelijk dat “ook mij vergeving der zonden, eeuwige gerechtigheid en zaligheid van God geschonken is, uit louter genade, alleen om der verdienste van Christus wil” (Heidelbergse Catechismus, antw. 21).

Hoe gaat dat in de praktijk? Laten we dit nagaan in het leven van Hizkia. Hij was de zoon van koning Achaz. Hizkia’s vader had de dienst van God afgebroken. Toen Hizkia hem op 20-jarige leeftijd opvolgde, begon hij direct met het herstel. Het was in zijn hart een verbond te maken met den HEERE, den God Israëls, opdat de hitte Zijns toorns van ons afkere (2 Kron. 29:10). We horen hier een persoonlijke belijdenis. Kennelijk heeft deze koning iets geleerd van Gods heiligheid en van zijn eigen zonde. Maar hij heeft ook iets mogen zien van Gods genade. Dat blijkt ook in zijn herstel van het Pascha (2 Kron. 30). Dat feest was lang niet gehouden. Maar Hizkia liet het volk oproepen tot bekering. Hij wees op de hitte van Gods toorn en drong aan op verootmoediging en geloof. We zien bij Hizkia een hartelijke betrokkenheid op deze dingen.

Nader onderwijs

Hizkia was een kind van God. Vanaf het moment van zijn wedergeboorte was hij in Christus en wandelde hij door de Geest en niet naar het vlees. Daarom was er voor hem geen verdoemenis. Hij zal daar hoop op hebben gehad en ook enige troost. Maar uit zijn levensbeschrijving blijkt dat zijn kennis en zekerheid daarvan nog zwak waren. Hij had Gods bijzonder onderwijs nodig om in deze zaken te worden gefundeerd.

Dat gebeurde toen Hizkia 34 jaar oud was. Hij werd ziek en de profeet Jesaja moest hem aanzeggen dat hij zou gaan sterven. Dat ervoer hij als een oproep om voor Gods rechterstoel te verschijnen. Hij doorleefde toen heel indringend dat hij voor God niet kon bestaan. Gelijk een kraan of zwaluw, alzo piepte ik; ik kirde als een duif; mijn ogen verhieven zich omhoog; o HEERE! ik word onderdrukt, wees Gij mijn Borg (Jes. 38:14). Hizkia, die het volk had opgeroepen de Heere te zoeken en het Pascha te onderhouden, leerde nu zelf dat hij met zijn zonde, maar ook met zijn bekering en zijn geloof niet voor God kon bestaan. De schuld moest worden betaald. Hizkia had een borg nodig. We lezen in Jesaja 38 hoe de Heere deze smeekbede verhoorde en Hizkia verlossing en vrede gaf tot verheerlijking van Zijn genade.

Gelegd aan jouw hart

Voor wie is nu de verzoening? Bij deze vraag doet zich een grote tegenstrijdigheid voor. Elk mens zal zeggen dat hij eeuwige verzoening wil ontvangen. Maar niemand wil als schuldenaar worden aangewezen. Dus is het wel duidelijk dat we voor deze vraag niet bij mensen te rade moeten gaan, maar bij Gods Woord. De Heere Jezus is gestorven voor Gods kinderen. Alzo Hij de Zijnen, die in de wereld waren, liefgehad had, zo heeft Hij hen liefgehad tot het einde (Joh. 13:1). Lees ook Dordtse Leerregels 2:8.

Jij moet geborgen zijn achter Christus’ bloed

Mag jij de Heere bidden om verzoening? Jazeker. In Zijn Woord roept de Heere je ernstig en welmenend toe: Laat u met God verzoenen (2 Kor. 5:20). Lees ook Dordtse Leerregels 2:3 en 5. Gods genade is overvloedig genoegzaam, ook voor de grootste zondaar. De Heere laat het je verkondigen, omdat Hij je dood niet begeert, maar je eeuwig behoud (Ez. 33:11). Bekeer je tot Hem. Heb geen rust voor je mag weten geborgen te zijn achter Christus’ bloed. Het is werkelijk waar: Wie Hem need’rig valt te voet, zal van Hem zijn wegen leren (Ps. 25:4 berijmd).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen