De gedachtenis des rechtvaardigen zal tot zegening zijn

Een drieëntachtig jarige dochter vertelt uil het leven van haar Godvrezende moeder

Zoete banden, die mij binden. Aan des Heeren liefdes Volk. Wis zij zijn mijn hartevrinden. Hunne taal mijn liartetolk. 't Zijn de kinderen van mijn Vader. En van 't zelfde Huisgezin. Wij bestaan elkander nader. Als de band van d'aardse min.

Ach hoe kan 't mijn hart vervoeren. Als dat volk aan mij verhaalt Waar gevallen zijn hun snoeren. En haar harte onbepaald. Aan den Heere is verbonden. Hoe z 'omhelsden '/ Codes Lam. Tot verzoening voor de zonden. Hoe haar Jezus 't harte nam.

Jacob Groenewegen

Hoe oud was uw moeder toen de Heere in haar begon te werken?

Moeder was al jong bezet met de tere vreze des Heeren. Voordat zij verkering had met mijn vader, ging zij ais enige uit het gezin van vijandige ouders, naar een naburig dorp. samen met haar vriendin, om de zuivere waarheid die naar de Godzaligheid is. te horen.

Zij had toen al kennis aan mijn vader, maar omdat zij er op tijd wilde zijn. bang dat ze anders te laat in de kerk kwamen en het een uur lopen was. waren moeder en haar vriendin samen op pad gegaan. Gedreven door de honger naar Gods Woord. Ook werden er op het dorp waar zij woonde gezelschappen gehouden. Om er toch maar over te mogen horen vertellen hoe God een mens bekeert,

ging zij er heen om te helpen mei koffie schenken. Moeder ging zo, eenzaam maar met God gemeenzaam, haar weg. Met haar vader en moeder kon zij over deze belangrijke zaken niet spreken.

Moeder was een rustige, bedaarde vrouw en mijn vader had wel eerbied voor het leven van moeder, maar moest ontkennen het leven der genade deelachtig tc zijn.

Arm waren ze naar de natuur. Voor moeder naar school ging. moest ze de geit al wegbrengen; op een keer is zo slapend in dc greppel (sloot) gevonden.

Haar vader was klopper, dit betekende dat hij dc mensen en kinderen uil bed ging kloppen, zodat ze opstonden om hun arbeid voor die dag aan te vangen.

Zoudt u eens wal willen vertellen over de wonderlijke uitreddingen des Heeren in haar huwelijksleven?

Moeder werd in 1870 geboren. Zij trouwde in 1893. Hun eerste woning was aan een buitendijk. Op 23 december 1894 had er een overstroming plaats: daar hebben zij ook de gevolgen van ondervonden. Uil het huwelijk werden veertien kinderen geboren, waarvan twee jong zijn gestorven. Dat mijn moeder door genade geloof heeft mogen beoefenen, is wel uit de geschiedenis gebleken. Tijdens de kraamdagen van mij steeg het water onrustbarend. Mijn vader vroeg of zij niet

bang was en of ze toch maai' ergens zouden gaan evacueren. Haar antwoord was: ..Neen. want dc Heere heeft mij beloofd dat er niets zal gebeuren". Toen werd vader ook weer rustig. Zoveel achting had hij wel voor het leven van moeder, dat hij wist dat zij niet zomaar iets zei.

Veel naaide ze voor grote gezinnen: met de zware naaimachine onder haar arm liep zij soms heel lang om wat tc verdienen.

Toen wij een keer erg ondeugend waren, viel zij op haar knieën voor de stoel neer cn zei: ..O. kinderen, ik heb al zoveel, als je het allemaal eens wist". Door op deze wijze te spreken cn ze haar nood voor dc Heere mocht neerleggen, ging er tegenover ons als kinderen zoveel van uit. dat het in één keer over was. Moeder mocht zich in alles voor lichaam en ziel op de Heere verlaten. Die de nooitbeschamende Rotssteen Zijner ellendigen is.

Doordat dc woning nogal wat gebreken ging vertonen en moeder bijna geen één nacht sliep, omdat de muizen over haar hoofdkussen liepen (!) sprak zij haar verlangen uit om een nieuwe woning te laten bouwen. Mijn vader durfde het niet aan.

Maar moeder was zeer kordaat cn vertrouwde ook in deze zaak op de Heere.

Doordat vaders weekloon ƒ 4 - bedroeg, was het niet verwonderlijk dat hij dit niet aandurfde. Maar ook in dezen zien wij wat het geloof vermag. Iemand heeft moeder geholpen en zo mochten zij op 31 mei 1916 een vrijstaande woning met tuin betrekken.

Vader, die eens zijn tuin moest gaan spitten, moest dan altijd langs tic woning van de man aan wie hij zijn pacht moest betalen. Moeder vertelde tegen die persoon dat vader daarom niet voorbij zijn woning durfde te gaan. ..O", zei die man. ..dat komt wel goed hoor. laat hij maar gaan spitten".

28 jaar heeft zij nog als weduwe geleefd. Wilt u nog iets over haar sterven en begrafenis mededelen?

Vader overleed in 1918. zodat zij 28 jaar lang als weduwe heeft geleefd.

Moeder is 75 jaar mogen worden en is in 1946 overleden. Zi j heeft meer in haar vóórleven getoond iemand tc zijn die dc Heere vreesde, dan in haar spreken. Zij was een bekommerde vrouw. Op haar sterfbed heeft zij het moeilijk gehad.

Op een zondagmiddag kwam een geoefend kind van God haar bezoeken. Zij zei tegen mijn broer: ...Ia. jongen, als de dood komt. moet het er liggen, maar voor je moeder is hel goed".

Een predikant uit een naburig dorp heeft haar begrafenis geleid uit Jesaja 57:2 ..Hij zal ingaan in den vrede; zij zullen rusten op hun slaapsteden, een iegelijk die in zijn oprechtheid gewandeld heeft".

Vele vrienden waren bijéén gekomen om het stoffelijk overschot mede tc helpen grafwaarts dragen. Onder elkander werd na afloop van de begrafenis gesproken over het goed hetwelk de Heere weggelegd heelt voor degenen die Hem vrezen en die op Zijn Naam betrouwen.

Hartelijk dank voor hetgeen u vertelde, in het bijzonder over het geloofsleven van uw geliefde moeder.

De Heere zegene ook dit vraaggesprek. Hij is de God van onze vaderen, ja Dezelfde. Dal ook wij Hem dagelijks voor lichaam en ziel beide zouden mogen benodigen.

In Psalm 81 lezen wij: ..Op uw noodgeschrei, Ik grote wond'ren ". deed

W.A. Both-van 't Geloof

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen