„BESLISSINGEN VOOR CHRISTUS"

een verkapt pelagianisme

Hoe komt het dat je soms zo volkomen kunt instemmen met een bepaald boek of artikel? Dat zal vermoedelijk wel zijn, omdat de schrijver daarin een gedachte of overtuiging op duidelijke wijze formuleert, die reeds lang bij je leefde, maar die je maar niet onder woorden kon brengen.

Zulk een ervaring had ikzelf bij het lezen van een artikel van ds J. C. Cox in „The Australian Baptist".

Het verheugt mij bizonder dat de schrijver van het artikel een baptistenpredikant is. Men kan dus niet zeggen: Ja dat komt natuurlijk uit een „zware" calvinistische hoek. Neen ds Cox argumenteert rustig vanuit de Bijbel. Ik laat enkele stukken uit zijn artikel vertaald volgen.

Surrogaat voor bekering

„De term 'beslissing voor Christus' is de bijbelse termen van 'bekering en wedergeboorte' gaan verdringen. Indien het alleen maar gebleven was bij het veranderen van die termen, zou ons 'bezwaar niet zo ernstig zijn. Dat is echter niet het geval.

Maar met deze term 'beslissing voor Christus' duidt men een ervaring aan, die allerminst bijbels is, maar die zo dicht schijnt te staan bij wat de Bijbel beschrijft, dat het lijkt op een echt werk van Gods genade in het hart van een mens."

De ploeg in de aarde

„Sommige evangelisten proberen de mensen tot de zaligheid te voeren, nog vóórdat zij zich bewust zijn geworden van hun enorme schuld, hun volstrekt verloren toestand. Zij waarschuwen hun hoorders niet voldoende, dat er bij hen geen enkel aanknopingspunt, geen enkele reden is, waarom God hen zou moeten redden.

Zij hanteren in hun prediking te weinig de ploeg, die de aarde van de harten openlegt om hen aan hun zonden te ontdekken. Ze gaan voorbij aan het totale onvermogen van de zondaar om ook maar iets te doen voor zijn behoud.

Zij zijn er de oorzaak van, dat menige 'beslissing' geen echte wedergeboorte is geworden. Een proces dat te zijner tijd wellicht tot een wedergeboorte zou hebben geleid, werd door hen plotseling afgebroken, met vaak als gevolg het misgewas van een schijnbekering."

Onze dodelijke ziekte

„In verschillende evangelisatiecampagnes wordt Christus voorgesteld als het 'antwoord' op de kwalen van de wereld en als een geneesmiddel voor alle psychologische en morele problemen van vandaag. Dat is op zich zelf wel waar, want Christus is inderdaad het antwoord op al die vraagstukken. Maar 'spannen we zo het paard niet achter de wagen'? Het Evangelie heeft allereerst tot doel om de mens te genezen van de dodelijke ziekte van de zonde en van de verschrikkelijke gevolgen van de zonde niet alleen in dit, maar ook in het komende leven. Het Evangelie ontmaskert de zonde als een belediging van de heilige God, Wiens wetten geschonden werden.

De prediking, waarin Christus slechts wordt voorgesteld als een antwoord op de morele en psychologische problemen van onze tijd, heeft 'psychologische' bekeringen teweeggebracht, die echter een ander gehalte hebben dan de bijbelse bekering."

Bedding: door de werken

„Het woord 'beslissing' verduistert de genade van God. De nadruk komt dan te liggen niet op Gods soevereine barmhartigheid, die Hij vrij aan zondaars betoont, maar op de werkzaamheid van de zondaar, zodat de redding draait op de scharnier van 'de wil van de man'.

Het is de oude ketterij van de redding door de werken, ook al is die ketterij dan in heel verfijnde vorm gevat, ook al wordt bij zulk een prediking onder 'werk' het geloof verstaan.

Als je van de ene kant de mens vertelt, dat hij een gevallen natuur heeft en dat hij dood is in overtredingen en zonden, en dan van de andere kant hem de raad geeft om door zijn eigen, wilskracht, zonder de hulp van de Heilige Geest, een beslissing te nemen voor Christus, dan breng je zo iemand in de war. Vaak worden zondaars opgeroepen om hun geloof in Christus te oefenen, alsof het zaligmakende geloof een natuurlijke aanleg van de mens zou zijn, die je tot ontwikkeling kunt brengen, terwijl het juist een vrucht is van de werkzaamheid van de Heilige Geest in ons hart."

Geloof zonder zondebesef

Ds Cox haalt een andere predikant van de baptisten aan, die onlangs schreef:

„Het lijkt wel of de tegenwoordige evangelisatie steeds meer aan het verworden is tot pelagianisme dat de mens tot zijn eigen redder proklameert. Er is bij zulk een prediking weinig verschil meer tussen „een beslissing om Jezus te volgen" en een besluit dat je met nieuw-jaar neemt om beter te gaan leven, want Christus wordt daarin voorgesteld als een beter leven. De levensgrote noodzaak van de nieuwe geboorte door de Heilige Geest komt geheel en al op de achtergrond vanwege de nadruk op „mijn beslissing^'. Deze „beslissings"prediking dreigt te ontaarden in het aanprijzen van een geloof zonder berouw, zonder zondebesef".

NASCHRIFT:

Ik ben blij met deze ernstige waarschuwing van ds Cox. We leven in een tijd, waarin we enorm moeten uitkijken voor de verleidingen van de Boze. Deze verschijnt graag in de gedaante van de „engel des lichts" en probeert op geraffineerde wijze ons af te brengen van de zuivere prediking van het Woord om ons ongemerkt „een ander Evangelie" te laten verkondigen.

Wij moeten dan ook zulke broederlijke vermaningen ter harte nemen. Zo bouwen we elkander op in het allerheiligste geloof.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen