Kaartspel

Meer dan eens horen en hoorden we de vraag stellen welke argumenten er tegen het kaartspel zijn in te brengen. We dachten er goed aan te doen hier iets over te schrijven in een artikeltje. Wie zich nog nooit met het kaartspel heeft beziggehouden zij gewaarschuwd. Wie zich er helaas wel mee bezig houdt of mee bezig heeft gehouden krijgt niet alleen stof tot nadenken, maar krijgt argumenten in handen om ermee te stoppen of er nooit meer opnieuw aan te beginnen. We hopen dat door middel van dit artikeltje het duidelijk zal zijn dat we ons verre hebben te houden van het kaartspel en indien we ons er mee bezig houden dat we met dit spel hebben te breken.

Oorsprong.

De gegevens aangaande de oorsprong van het kaartspel ontlenen we aan een artikeltje van ds. J.M. Kleppe, predikant van de Gereformeerde Gemeente. Het kaartspel is al heel oud. Oude geschriften uit China, India en Egypte maken er al melding van. Niet overal zijn de afbeeldingen en het aantal kaarten gelijk. De afbeeldingen zijn heel verschillend. Bijna alle onderdelen van het leven komen op de afbeeldingen voor. Van de duivel tot de spot met het christendom. Het meest zotte en spotachtige wordt afgebeeld, tot onzedelijke voorstellingen toe. Ook in Europa is het kaartspel al heel lang bekend. Het is waarschijnlijk in 1392 ontworpen voor het persoonlijk gebruik van de toenmalige koning van Frankrijk, die geestesziek was. In ons land is het kaartspel ongeveer 600 jaar geleden ingevoerd. De ontwerper in Frankrijk was een zeer slecht mens, die zich om God noch gebod bekommerde. Hij misbruikte bijbelse figuren voor zijn ontwerp. De koning stelt de duivel voor. De vrouw is Maria, de moeder van de Heere Jezus. Zo maakte hij Jezus tot zoon van de duivel en Maria. De harten en ruiten stellen het bloed van de Heere Jezus voor. De joker, de dwaas of grappenmaker, stelt de Heere Jezus voor. Schoppen en klaveren duiden de vervolging en vernietiging van de heiligen aan. Er is sprake van tientallen kaarten, waardoor de spot met de tien geboden duidelijk wordt. Het is de bedoeling door het kaartspel de hartstochten op te wekken, de duivel te aanbidden, Christus en de heiligen te vloeken en Maria te bespotten. Het is dan ook niet verwonderlijk dat in vroeger dagen het kaartspel werd aangeduid als het prentenboek van de satan.

Bezwaren.

In de christelijke encyclopedie uitgegeven in 1925 staan dienaangaande behartenswaardige zaken opgetekend. De schrijver over dit onderwerp in de christelijke encyclopedie is dr. C.N. Impeta. Er wordt in het artikeltje van Impeta opgemerkt dat er meerdere bezwaren tegen het kaarspel kunnen worden ingebracht.

Het eerste bezwaar is dat het kaartspel wijst op een bankroet van gedachten. Wie in een gesprek niets meer met anderen heeft uit te wisselen, grijpt naar de kaarten. Het is dus een teken van geestelijke armoede als er naar dit spel wordt gegrepen. Het is een middel tot ontspanning of vermaak dat getuigt van innerlijke leegheid. Is gesprek en het samen iets doen in gezinsverband niet veel beter dan het kaartspel?

Een tweede bezwaar is dat het kaartspel behoort tot de geluks- of hazardspelen. Er is geen gelijk begin. Tijdens het verloop van het spel komt zeker scherpzinnigheid te pas, maar het begin van het spel is louter een kwestie van toeval. Het hangt af van het toe val welke kaarten men krijgt. Er kan sprake zijn van een grote bekwaamheid in het kaartspel, terwijl men door het slechte begin toch verliest. Het gevaar van afgoderij en bijgeloof ligt op de loer. Afgodisch wordt vertrouwd op het fortuin (godin Fortuna) en bijgelovig wordt vertrouwd op het geluk. Is iemand doorlopend ongelukkig in het spel, dan wordt hij op zijn minst humeurig en het kan zelfs aanleiding geven tot vloeken. Dam- en schaakspel zijn bijvoorbeeld heel anders. Dit zijn geen geluks- of hazardspelen. Bij deze spelen gaat het om inzicht en vaardigheid. We lezen in de christelijke encyclopedie bovendien dat de gereformeerde ethiek in het kaartspel een spelen met het lot ziet, een misbruik van het heilige lot, dus ten diepste een misbruik van de voorzienigheid Gods, Die ook over het lot gaat. Ik weet wel dat velen die het kaartspel beoefenen dit niet met de bedoeling doen om het lot te misbruiken, maar in het wezen van de zaak kunnen we hier toch niet omheen. De Bijbel spreekt ten deze duidelijke taal. We lezen in Spreuken 16: 33 Het lot wordt in den schoot geworpen, maar het gehele beleid daarvan is van den HEERE. De kanttekening tekent hierbij aan: ‘Te weten, die door Zijn voorzienigheid het lot zo bestuurt gelijk Hij wil dat het valt, zulks dat hier niets geschiedt bij geval of blind avontuur.” In Numeri 26: 55 lezen we dat het land Kanaan naar het lot zal worden verdeeld. In Handelingen 1: 25 lezen we dat Matthias door het lot is aangewezen om de plaats van Judas in te nemen. We lezen in Spreuken 18: 18 Het lot doet de geschillen ophouden en maakt scheiding tussen machtigen. In Jozua 7 lezen wij dat Achan door het lot werd aangewezen. Het is dus niet zomaar iets als er gebruik wordt gemaakt van het lot.

Een derde bezwaar is dat de wereld zich van het spel heeft meester gemaakt. Het is een door en door werelds spel, waarvan men zich dient te onthouden, ook al zou men de bezwaren, die wel degelijk gelden, niet geheel onderschrijven. We willen er zelf aan toevoegen dat ook op dit gebied dient te gelden: Gij geheel anders. Er dient ook in dit opzicht verschil met de wereld zichtbaar te zijn. Laten we ons daar niet voor schamen.

Een vierde bezwaar is dat het dikwijls een spelen om geld wordt. Dan wordt door dit spel de hebzucht en de begeerte gevoed. De begeerte wordt gevoed zich ten koste van de naaste te verrijken. Op een onrechtmatige manier wil men het eigendom van een ander verwerven. Zo brengt het kaartspel geen ontspanning, maar angstige en nerveuze spanning. In mindere of in meerdere mate wordt de begeerte om te winnen gewekt. Dit is zonde tegen het tiende en het achtste gebod. Ook wordt het gevaar gesignaleerd dat er door middel van dit kaartspel om geld een tegenzin ontstaat in gewone dagelijkse arbeid ter voorziening in de levensbehoeften. Het artikeltje in de christelijke encyclopedie haalt een werk aan dat vertaald is uit het Duits waarin het volgende wordt gesteld: “een gezellig kaartkransje, al is het dan om wat centen, is in elk geval te verkiezen boven al dat zouteloos gebabbel en gepraat over anderen.” Dit wordt een oppervlakkig oordeel genoemd. Terecht stelt de christelijke encyclopedie dat met de ene fout de andere niet kan worden goedgepraat.

Afwijzing.

Er zijn heel wat bezwaren tegen het kaartspel in te brengen. Bovendien is de oorsprong van het kaartspel zeer bedenkelijk. Laten we deze zaken ter harte nemen en op ons in laten werken.

We dienen dit spel dan ook af te wijzen. We hopen van harte dat dit spel niet in onze huizen wordt aangetroffen. Of als het onverhoopt toch aanwezig zou zijn, dat dit artikeltje u de ogen opent dat dit spel niet bij ons in huis dient te zijn. Een spel met een dusdanige achtergrond en bedoeling dient beslist afgewezen te worden. Laten we onze handen niet uitstrekken naar een spel dat ontworpen is om God te lasteren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen