Gebedsleven (4)

Weest in geen ding bezorgd. Dat geldt voor hen die door genade Christus zijn ingelijfd. Buiten Christus of onverzoend hebben wij alle reden om bezorgd te zijn. Wij leven op een afstand van één schrede van de dood. En als dat uur aanbreekt, is dan de oorzaak van al onze zorg weggenomen?
Van nature leven wij onder het vloekvonnis van de levende God. Wat zijn wij zorgeloos als het om deze dingen gaat! Op reis naar de eeuwigheid en ons paspoort nog niet in orde?
Deze zorgeloosheid onderstreept de noodzaak van wedergeboorte, zodat wij gaan geloven te moeten sterven en niet te kunnen.

Paulus roept de Filippensen op om niet bezorgd te zijn. Hij bedoelt daarmee niet dat zij zorgeloos mogen zijn. Zorg is een roeping. Gods beleid en onze verantwoordelijkheid sluiten elkaar niet uit. De Heere had Farao bekendgemaakt dat er jaren van grote overvloed zouden komen en daarna jaren van grote hongersnood.
Jozef zorgde voor grote schuren om koren op te slaan voor de dagen als de honger kwam.
Wat bedoelt Paulus dan wel? Paulus roept eigenlijk op om niet wereldgelijkvormig te zijn. Christus had Zijn discipelen hetzelfde gezegd: Zijt niet bezorgd. Daar ging het over eten, drinken en kleding. Maar Christus zei dat de heidenen zich met deze dingen bezig houden, terwijl Gods kind gedachten heeft over Gods Koninkrijk. Zijn Vader zorgt voor hem. Uw Vader weet wat u van node hebt.

Daar zucht een werkeloze vader hoe er brood op de plank moet komen.
Hier worstelt een moeder hoe ze haar kinderen in de kleren krijgt. De gezondheid laat te wensen over. Wat zijn er een zorgen. Elke dag weer opnieuw. Soms is er niet doorheen te zien. Hoe moet het nu?
Is er dan geen God in Israël? Hebben de Filippensen dan geen Vader in de hemel? Bezorgd zijn betekent: van één scheiden. Door overbezorgd te zijn wordt de Heere buitengesloten. Dat was er in het paradijs niet.
Daar was geen scheiding tussen de Schepper en de mens. Daar was geen wantrouwen naar de Heere. Daar was harmonie. Daar was een leven bij God.
Bezorgd zijn is een vorm van ongeloof, gebrek aan vertrouwen. Zorgen kunnen het gebedsleven verlammen.
Zorgen nemen de vreugde weg. Paulus had de Filippensen gewezen op de vreugde in de Heere. Ware blijdschap is er alleen in de tegenwoordigheid van de Heere. Bezorgdheid neemt die vreugde weg, omdat we met onze zorgen bij de Heere vandaan lopen.
Dan blijft de binnenkamer weer leeg.

Daarom wijst Paulus de weg aan: Laat uw begeerten bekend worden bij God, in de weg van bidden, smeken en dankzegging. Bij God! Niet boven God, ook niet in de plaats van God.
Wij kunnen de Heere zo gemakkelijk voorschrijven hoe Hij het moet doen in ons leven. Dat is geen bidden.
Maar het ware bidden is er dan, als wij onze begeerten bij God brengen én ze daar laten liggen. Wat een wonder! De weg naar God is open.
Daarvoor heeft Christus Zijn leven gegeven. Alleen al daarom dankzegging! Bij God, dat is het leven. Dat is de ware vreugde. Asaf zong het al:

Het is mij goed, mijn zaligst lot,
nabij te wezen bij mijn God.

Dan zijn de zorgen nog hetzelfde, maar de bezorgdheid is weg. Want dan weet ik dat Hij zal zorgen, zelfs in de bangste tegenheden. Dan zal de vrede Gods onze harten en zinnen bewaren. Je staat er niet langer alleen voor. Gods vriendschap heeft dan alle onstuimige onwil en onrust neergedrukt. Zalig plekje, aan Zijn voeten! Dan zie ik waartoe al die zorgen uiteindelijk dienden. De Vader hield Zijn kind dicht bij Zich!
Dan is er meer vreugde in het hart dan anderen smaken in hun tijdelijke overvloed.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen