„Religio Reformata”

Naar ik hoop zijn dit voor onze lezers geen onbekende woorden meer maar weet u allen gelijk dat dit de naam is van de nieuwe serie Catechismuspreken waarvan zojuist de 9e aflevering is verschenen.

Weliswaar werden deze preken ons niet ter aankondiging toegezonden maar onze redakteur vroeg mij er toch enige aandacht aan te willen schenken daar met name vele ouderlingen in vakante gemeenten deze uitgave met vreugde zullen hebben begroet.

Graag wil ik aan dat verzoek voldoen en daarbij gelijk enkele opmerkingen maken over de serie preken „uit de Levensbron” voor zover deze in hetzelfde vlak liggen.

Allereerst iets over het uitwendige. Ik heb nu 9 afleveringen ontvangen waarvan er zeker drie flink beschadigd waren hetgeen bij de boekjes van de Levensbron bijna nooit voorkomt. Misschien is de papiersoort anders of het bandje te klein maar hier mag wel aandacht aan geschonken worden als het althans een algemene klacht is.

Ook moet er naar gestreefd worden (en dat geldt ook voor de Levensbron) dat de preken uiterlijk vrijdags in huis zijn en niet nà de zondag voor welke de preek bedoeld is. Vooral voor gemeenten waar regelmatig „gelezen” wordt kan dat hinderlijk zijn.

Een ander vlekje is de soms wat onnauwkeurige korrektie waardoor sommige lezers over bepaalde woorden zouden kunnen struikelen. Natuurlijk dient elke ouderling die een dienst heeft te leiden zich daarop goed voor te bereiden en dus ook de te lezen preek van begin tot eind goed „door te nemen”. De beste methode is m.i. om de preek hardop te lezen met een potlood in de hand, niet om daarmee Prof. Hovius te imiteren, maar om ontbrekende leestekens te plaatsen. Een komma hier, een dubbele punt daar, enz. „Eerstge-boene” i.p.v. „Eerstgeborene” en: „Euwige” i.p.v. „Eeuwige” kan storend werken, zeker als de dienstdoende ouderling deze dingen niet tijdig opmerkt. Een andere vraag is, of het overdadig gebruik van zeer korte zinnen en veel „versjes” de papierkosten niet al te zeer verhogen. Natuurlijk prefereert iedereen korte zinnen boven lange, soms zeer ingewikkelde zinnen maar er is ook een middenweg. De „tussenzang” zowel als de „slotzang” kan men evengoed uit het psalmboek lezen.

Besparing van papierkosten zou dan wellicht gebruikt kunnen worden voor een kleine vergoeding aan hen die de preek „schrijven”. Mogelijk worden daardoor de bezwaren om een preek helemaal leesklaar te moeten maken enigszins weggenomen.

Ben ik wel ingelicht dan kan de redaktie van de Levensbron b.v. geen enkele honorering verstrekken en is dat zo dan moet het voor die broeders ook maar een moeilijk werk zijn want zij kunnen dan vanzelf ook geen enkele eis stellen. Of ik dat dan zou willen? Ja. Juist in onze kerken waar zo veelvuldig gebruik van de geschreven preken gemaakt moet worden dient er de uiterste zorg aan besteed te worden. Wat een gezoek soms in oude jaargangen om een „geschikte” preek te vinden voor de ouderjaarsavond of nieuwjaarsmorgen. Voor Goede Vrijdag is het al net zo om van de tweede feestdagen maar niet te spreken. Laatst hoorde ik van een ouderling dat hij een oudejaarspreek maar had „omgewerkt” tot nieuwjaarspreek. Deze man bezat beslist singuliere gaven! Wat zou men ook in menige vakante kerk eens graag enkele vervolgpreken lezen over Jakob, Elia enz. Nu kan men wel zeggen „er is zoveel overjarig koren en dat is toch niet te versmaden?” Natuurlijk niet, maar we zijn allemaal kinderen van onze tijd en daarom: graag preken die „bij de tijd” en „leesbaar” zijn.

En als ik nu tot Religio Reformata terugkeer dan merk ik allereerst op dat deze preken wat de „lengte” betreft wel met de tijd zijn meegegaan. Gelukkig! Kritiek daarover van een niet eens vakante gemeente (kerkeraad) moet de redaktie dan ook maar naast zich neerleggen.

Waarom zal een vakante gemeente zoveel langer in de kerk moeten zitten dan elders waar men wel een predikant heeft?

Van een 80-jarige zuster, ook abonné op deze serie hoorde ik een dezer dagen dat zij het zo prettig vond deze preken achter elkaar te kunnen uitlezen want nu begreep zij ze beter.

Het belangrijkste is echter dat de inhoud „duidelijk en klaar” is. laat ik maar weer zeggen „bij de tijd” in voor jong en oud verstaanbare taal en dan kan dat heus nog wel „kanseltaal” zijn. Gelukkig wel.

Wanneer ik dan als leek een kritische opmerking mag maken dan is het dat m.i. de inhoud niet altijd aan de z.g.n. ondertitel voldoet.

Preken over de Heidelbergsche Catechismus hebben natuurlijk Gods Woord als grondslag maar dat is dunkt mij iets anders dan een preek over de tekst welke men boven de aan de beurt zijnde afdeling zet.

We spreken over „catechetisch onderwijs”, maar als een onderwijzer niet bij zijn leerstof blijft dan loopt hij het gevaar dat de aandacht verslapt hetgeen hij zijn leerlingen dan nog niet eens als een fout mag aanrekenen.

Een boek kan onduidelijk worden door het opvoeren van een groot aantal personen. Een preek kan aan kracht inboeten door het opsommen van een groot aantal teksten en een veelvuldig herhalen van hetgeen eerder gezegd werd. Aan dit gevaar ontkwamen m.i. de schrijvers van de tot nu toe verschenen preken niet helemaal en dat is jammer. Dat neemt niet weg dat we blij zijn met deze uitgave en zo u zich nog niet geabonneerd heeft, persoonlijk of als kerkeraad, zou ik u dit toch wel dringend willen aanbevelen.

Weissenbach te Sneek zal u graag noteren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen