Het offer is enig en volmaakt

Voor de uitleg daarvan beginnen we bij het begin. En dat is het aangrijpende, dat het loon wat op de zonde volgt, de dood is. De zondige mens moet sterven. Tenzij God een middel tot verzoening geeft. De offers in het Oude Testament waren daarvoor bedoeld: het bloed van het offerdier nam de zonde weg of bedekte ze. Door handoplegging vond er een overdracht van onreinheid en zonde plaats. Een dier stierf in de plaats van een mens.
Nu wisten de kinderen van God in het Oude Testament door het geloof dat alle offers die gebracht werden, alleen echte betekenis hadden door het offer van de Zoon van God. Daarop wezen al deze offers immers. En in deze tijd van het jaar denken we er aan hoe het allemaal zijn vervulling heeft gevonden in het lijden en sterven van de Heere Jezus. Hij is de Hogepriester Die het offer heeft gebracht. Hij is het Lam Dat de zonden van de wereld wegdraagt. Hij geeft Zichzelf over in de dood als het enige en volmaakte offer en genoegdoening voor de zonden. Laten we de woorden eens wegen.

Het enig Offer

Christus is het enige Offer. De Joden moesten vroeger meerdere offers brengen. Maar Christus bracht het enige Offer. Denk aan wat we lezen in Hebreeën 10:14: ‘Want met één offerande heeft Hij in eeuwigheid volmaakt degenen die geheiligd worden’.
Zoals het offerdier in de plaats trad van de offeraar, zo trad de Zoon van God in de plaats van Zijn volk. En dan is Zijn Offer ook het volmaakte Offer. Er heeft namelijk niets aan ontbroken. Hij heeft gezegd: Het is volbracht, alles is betaald. Er kan, mag en hoeft niets meer bij. Het was volmaakt, volkomen, af. Hij heeft aan het recht van God volkomen genoeg gedaan. Dat zal straks ook blijken op Pasen. Dan wekt de Vader Zijn Zoon op uit de doden. En het is een zichtbaar bewijs dat Zijn Offer inderdaad het enige en volmaakte Offer en genoegdoening voor de zonden is.

Is dit voor ons persoonlijk al het belangrijkste geworden? Het is het werk van de Heilige Geest om in harten van jongeren en ouderen voor dit enige en volmaakte offer van de Heere Jezus plaats te maken. Zullen we daar dan om bidden?
De beleving van onze verlorenheid voor God maakt ons zo heilig verlegen om deze Heere Jezus, in Wiens Offer alles is te vinden wat we nodig hebben. De Zoon van God wordt Jezus, dat is Zaligmaker, genoemd. Want Hij maakt ons zalig en verlost van al onze zonden. En bedenk dan: er is bij niemand anders enige zaligheid te zoeken of te vinden. Hij is een volkomen Zaligmaker. En diegenen die Hem met een waar geloof aannemen, moeten alles in Hem hebben dat tot hun zaligheid nodig is (HC, Zondag 11).

Leunen en steunen

Of is dat nu juist de worsteling van uw leven? Denk dan nog even aan de offeraar vroeger in Israël. Die leunde heel sterk op dat offerdier, dat daarna in zijn plaats de dood inging. En dat is nu precies de weg die gewezen wordt: met heel je leven en bestaan gelovig leunen en steunen op hét Lam van God. Zijn dood is de enige en volmaakte offerande en genoegdoening voor de zonden. Want het is volbracht!

ds. R.A.M. Visser, Apeldoorn

Zijn lijden in de Dordtse Leerregels

‘Deze dood des Zoons Gods is de enige en volmaakte offerande en genoegdoening voor de zonden…’

Hoofdstuk 2 - par. 3a

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen