Calvijn wilde geen kinderen aan het avondmaal

Kloosterman sprak over Calvijn en de jeugd. Het is opvallend hoe Calvijn dacht over de kinderleeftijd (0 tot 7 jaar). "Volgens Calvijn hebben kinderen in deze leeftijd nog geen verstand en begrijpen ze niets. Ze hebben nog geen kennis van zaken, zijn niet in staat dingen weloverwogen te doen en hebben leiding van anderen nodig. In moreel opzicht geldt van kinderen dat zij nauwelijks of geen onderscheid maken tussen goed en kwaad. Ze hebben niet het inzicht en oordeelkundig vermogen om zich voor God te verootmoedigen. Dat komt op, zodra de kinderjaren voorbij zijn."

Toch behoren kinderen voor Calvijn bij de gemeente, aldus Kloosterman. "Het lijdt bij de hervormer geen twijfel dat jonggestorven kinderen zalig zijn." Kunnen kinderen dan wel op jonge leeftijd geloven? In de Institutie van 1536 geeft Calvijn daar een positief antwoord op, maar in 1555 schrijft hij dat kinderen vanwege hun leeftijd nog niet voelen hoe zeer ze Christus' genade nodig hebben en dat ze het verstand nog niet hebben om Hem om Zijn zegen te vragen. Het feit dat Christus kinderen vriendelijk en welwillend ontvangt en zegent, houdt volgens de reformator in dat God in kinderen op een andere manier werkt dan in volwassenen. "Die manier is echter niet na te rekenen. Het gaat om een verborgen wijze, waarop God kinderen in Christus inplant."

Zodra het mogelijk was gaf de kerkhervormer kinderen catechetisch onderwijs. Kloosterman meent dat kinderen in Genève de catechismus niet per se van buiten hoefden te kennen, maar dat het erom ging dat ze vanuit een innerlijke overtuiging in eigen woorden de hoofdzaken van de leer zouden kunnen weergeven.

Op de leeftijd van 10 of 11 jaar, de periode waarop de kinderleeftijd achtergelaten wordt en het oordeelkundig vermogen zich ontwikkelt, worden kinderen bij Calvijn in de gelegenheid gesteld om belijdenis van het geloof af te leggen. Vervolgens krijgen ze toegang tot het heilig avondmaal, aldus Kloosterman.

Calvijn staat hiermee echter niet het toelaten van kinderen aan het avondmaal voor, aldus de docente. Hij keerde zich juist tegen de wederdopers, die hem verweten dat hij kinderen wel toeliet tot het ene sacrament (de doop) en niet tot het andere (het avondmaal). "Volgens Calvijn is er een fundamenteel verschil tussen beide sacramenten. Hij schreef: "Het is wel in de oude kerk herhaaldelijk geschied dat men de kinderen het avondmaal gaf, gelijk blijkt uit Cyprianus en Augustinus, maar terecht is die gewoonte afgeschaft.""

Calvijn schrijft dan verder in de Institutie dat de doop een zekere ingang geeft tot de wedergeboorte. De Heere maakt in de Schrift, wat de doop betreft, geen verschil in ouderdom. Het avondmaal is volgens hem voor degenen die "vrij wat ouder zijn."

refdag.nl/calvijn2009.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen