Gebondenen uitgelaten

De ceremoniële wet spreekt van heilige personen, heilige plaatsen, heilige zaken, maar ook van heilige tijden.

Wij denken thans aan het jubeljaar dat Israël vierde om de vijftig jaren en dat op de grote verzoendag werd geopend met bazuingeschal. Dan kregen de armen hun bezittingen terug en de slaven hun vrijheid.

Uit Jesaja 61 blijkt dat dit jubeljaar een geestelijke betekenis had en heen wees naar de nieuw-testamentische bedeling. De Gezalfde des Vaders wordt door Jesaja sprekende ingevoerd met de woorden: „De Geest des Heeren is op Mij, omdat de Heere Mij gezalfd heeft om een blijde boodschap te brengen de zachtmoedigen, om te verbinden de gebrokenen van hart, om de gevangenen vrijheid uit te roepen en de gebondenen opening der gevangenis."

In het jaar van het welbehagen des Heeren verschijnt Christus, als de hoogste Profeet, als de enige Hogepriester en als de eeuwige Koning.

Hij verlost Zijn volk van de onwetendheid, van de schuld en van de macht der zonde.

Ook Zacharia spreekt van Sions bevrijding uit de waterloze kuil.

We geven dus eerst een korte beschrijving van Sions gevangenis, van Sions gevangenen en van Sions bevrijding. Ook de gelovigen van de oude dag waren kinderen Gods.

Zij werden genoemd Sionieten.

Sion was een berg waar de Heere wilde wonen en Zijn heerlijkheid openbaren. Bazans hemelhoge bergen konden Sion wel tergen, maar niet beletten dat de Heere aan haar Zijn Vrijmachtige genade verheerlijkte.

Zolang de erfgenaam een kind is verschilt hij niets van een dienstknecht. Hij is onder de Wet in bewaring gesteld tot de tijd van te voren bepaald.

Maar wanneer de volheid des tijds gekomen is heeft God Zijn Zoon uitgezonden, geworden uit een vrouw, geworden onder de Wet, opdat Hij degenen die onder de Wet waren, verlossen zou en zij de aanneming tot kinderen verkrijgen zouden.

De toestand van die Sionieten wordt ons door de jirofeet Zacharia beschreven. Zij zijn gebondenen die hopen en gevangen zitten in een waterloze kuil. Uit die kuil zullen zij naar Gods eigen belofte en op Gods tijd worden verlost om het bloed des Verbonds.

Zonder bloedstorting geschied geen vergeving en Sion zal door recht verlost worden.

Deze grote waarheid, door velen tegengestaan, wordt hier duidelijk geleerd en geïllustreerd.

Gevangen zitten in een waterloze kuil in een ruisende kuil van modderig slijk, is vreselijk, Jeremia en Jozef wisten wat zo'n waterloze kuil was.

Het was een kuil zonder verkwikking en vol verschrikking. Gods ware volk weet ook wat dat zeggen wil. Alle pogingen om uit de kuil te komen lopen niet alleen op een mislukking uit, maar doen de gevangenen nog dieper wegzinken.

We zeggen zo gemakkelijk dat zalig worden van 's mensen kant, onmogelijk is, maar hebben wij die onmogelijkheid wel leren inleven.

De mensen van onze tijd zijn zo spoedig en zo gemakkelijk bekeerd, maar een schijnbekering is nog geen waarachtige bekering. Toch brengt de ware ontdekking niet in de wanhoop hoewel Gods ware volk weet wat het is om in het kasteel twijfel, door de reus wanhoop te worden gefolterd.

Die gevangenen bezitten de sleutel-belofte en daarom worden ze genoemd, gebondenen die hopen.

Dante, de Italiaanse dichter heeft een dichterlijke beschrijving van de hel gegeven.

Boven de ingang lezen we: „Wie hier binnen gaat, late alle hoop varen." Zeker, die gevangenen verstaan de taal van Psalm 116: „Ik lag gekneld in banden van de dood, daar de angst der hel mij alle troost deed missen, " maar ze kennen ook de taal van Psalm 119: „Ge-

denk aan 't woord gesproken tot Uw knecht, waarop Gij mij verwachting hebt gegeven."

Wat krijgt het Evangelie van Zacharia voor die gevangenen grote waarde. Zij zullen om het bloed des Verbonds uit die waterloze kuil worden verlost. Er is voor hen verzoening maar, dóór voldoening.

God wil dat aan zijn gerechtigheid genoeg geschied, daarom moeten wij aan haar, of door ons zeiven of door een ander, volkomenlijk betalen.

Zonder bloedstorting geschiedt geen vergeving.

Wij moeten betalen, volkomenlijk betalen.

Naar de regel van het Goddelijk recht is het toelaatbaar dat een ander voor ons betaalt.

Wanneer Luther in Rom. 1 : 17 las, dat de rechtvaardigheid Gods in het Evangelie geopenbaard wordt, wenste hij, dat God nooit het Evangelie geopenbaard had.

Hij dacht altijd aan eisende en straffende rechtvaardigheid.

Maar toen God de schellen van zijn zielsogen wegnam en hem openbaarde de verlossende gerechtigheid van Christus, werd het Evangelie een blijde boodschap.

Toen leerde hij verstaan dat de Zone Gods in onze natuur Zich vernederd had tot in de allerdiepste versmaadheid en angst der hel, naar lichaam en ziel, aan het hout des kruises, toen Hij riep met luider stemme: „Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten."

Hij is de Goël en Verlosser voor al Zijn volk. Indien dan de Zoon u zal vrijgemaakt hebben, zo zult gij waarlijk vrij zijn.

Wat voor Gods Kerk in het algemeen waar is, wordt door de ware Sionieten persoonlijk doorleefd.

Dan breekt het jubeljaar der vrijheid aan. Dat jubeljaar begint op de grote verzoendag. Dan wordt de schuld vergeven, de banden van de hel en van de zonde losgemaakt en dan worden de gebondenen die hopen uitgelaten en dan z ij n ze uitgelaten van blijdschap en gaan in het jubeljaar zingen.

Komt, luistert toe, gij Godgezinden, Gif die de Heere van harte vreest; Hoor wat mij God deedt ondervinden, Wat Hij gedaan heeft aan mijn geest.

Dan krijgt het Evangelie zulk een liefelijke klank en hoe zalig is het volk dat naar Uw klanken hoort. Er is geen ware vrijheid als we nooit in de banden hebben gezucht.

Er is ook geen zaligheid buiten Hem die de zaligheid heeft verworven en die ook de zaligheid toepast door de bediening van Zijn duur verworven Geest.

In Psalm 119 zingt de dichter: „Alleen door Uw bevelen krijgt mijn geest, verstand van God en Goddelijke zaken."

Wat is het droevig gesteld met de rechte kennis van God en Goddelijke zaken.

Vooral in onze verwaterde tijd is een ontdekkende prediking nodig.

Velen zoeken een zogenaamde bevindelijke prediking waarmede zij hun afkeer van de ware bevinding camoufleren.

Vraag toch om bekeerd te worden, zoals God al Zijn ware volk bekeert.

Wordt niet boos als ge ontdekt wordt dat uw bed tekort en dat uw dek te smal is.

Gebondenen die hopen, geef de moed niet op, want cle waterloze kuil gaat op Gods tijd open.

Maar dan alleen om het bloed Uws Verbonds, want Sion moet door recht verlost worden, Sion kan door recht verlost worden en Sion z a 1 door recht verlost worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen