„Dat is nooit zo geweest"

Wij zeggen in kerkelijke kringen nog wel eens: „Dat is nooit zo geweest." En dat met een toon alsof dan in de Bijbel zou staan dat er nooit iets veranderd of ingevoerd zou mogen worden wat nog nooit zo geweest is. Maar dat is niet zo. Wat wel in de Schrift staat, is dat wij alle dingen die zich in Jezus' Naam aan ons presenteren, hebben te beproeven of zij uit God zijn. Dat is iets anders. Dat is trouwens iets wat we broodnodig hebben: De gave des onderscheids, de gave om duivelen die zich als engelen des lichts vermommen, te ontmaskeren. Wij mogen als ambtsdragers, als ouders en als gemeenteleden wel veel bidden om de Geest der wijsheid om alle dingen die op ons afkomen te doorzien. En dat te meer waar verschillenden in onze tijd het liefst alles wat onder ons gewoonte was bij het oudvuil zouden willen zetten. Dat is levensgevaarlijk. En dat te meer waar velen in onze dagen niet meer vragen: „Wat is waar? Wat wil de Heere?", maar: „Wat vind ik leuk?" Een rampzalige omkering van het objectieve naar het subjectieve. Verschillende gezinnen en soms ook kerkelijke gemeenten zijn door die verschuiving op drift geraakt.

Tijdloze prediking
Maar bij het laatste wil ik ditmaal niet stilstaan. Het gaat mij nu om het tijdloos bepaalde gewoonten en structuren willen vasthouden, omdat alles bij het oude zou moeten blijven. Niet weinig willen wij dan meestal ook dat de prediking tijdloos is, zoals deze dat altijd al geweest zou zijn. Maar die opvatting kunnen wij alleen huldigen als wij geen weet hebben van de kerkgeschiedenis en ook geen echt bewustzijn van de inhoud van de Bijbel. Hoezo? Ga het maar na: De profeten werden door God gezonden om direct en heel concreet op de situatie van Israël in te gaan. Paulus werd door de Geest gedreven om met zijn onderwijs direct en concreet in te gaan op een situatie die in een bepaalde gemeente speelde. Daarom is de brief aan de Galaten anders dan die aan die van Efeze en deze weer anders dan die aan Timotheüs. Maar let op het onderscheid: De brieven zijn niet anders omdat Paulus zich aanpaste bij wat ieder fijn en aardig vond, maar omdat Paulus wist wat ieder nodig had. En dat is iets heel anders.

Tijdbetrokken
Ik ben ervan overtuigd dat niet alleen Paulus van Godswege heel direct en concreet op de situatie van een bepaalde gemeente had in te gaan, maar dat ook predikanten en kerkeraden, ouders en onderwijzend personeel in 1994 dezelfde roeping hebben. Wij hebben de geest der eeuw te weerspreken op het punt waarop deze het belijden van de kerk het meest aanvalt. Wij hebben geen tijdloze, maar tijdbetrokken prediking nodig. Jongeren en ouderen moeten de wereld om hen heen leren doorzien om er doorheen te zien. Dat is een les die wij van de krijgskunde kunnen leren. Een verdedigend leger zal daar de verdediging samentrekken waar de aanval te verwachten is. Heel concreet: Als er een aanval vanuit België dreigt, is het de grootste dwaasheid om de soldaten en het materieel samen te trekken op de Waddeneilanden.

Organisatie
Maar ik wil deze waarheid niet alleen toepassen op de prediking en de catechese, maar op heel de organisatie van onze gemeente. De satan heeft de grootste aandacht voor de opgroeiende gezinnen. Wat een huwelijken lopen er spaak en wat een kinderen vervreemden er van het bijbelse spoor. Maar hoe is de organisatie binnen de meeste gemeente? „Zoals het altijd al geweest is." De dominee is er voor preken, voor de zieken, de bejaarden, de trouwerijen en de begrafenissen en de ouderlingen voor het huisbezoek en eens in de twee (of zelfs meer?) jaren komen zij in de jonge gezinnen en dan is het nog maar de vraag of er sprake is van een echte ontmoeting, waarin concreet de gevaren en problemen aan de orde komen die dat gezin bedreigen. De speerpunt van onze zorg ligt niet bij de jonge gezinnen; en dat terwijl juist zij midden in de branding van de secularisatie staan. Zij hebben dringend toerusting nodig inzake geloofs-, huwelijks- en gezinsvragen.

Jong-gehuwdenkring
Op dit punt heb ik zelf iets nieuws geleerd. Vorig jaar startte ik op verzoek met een Jong-gehuwdenkring, waarin wij mijn boek over het zevende gebod hoofdstuk voor hoofdstuk doornemen. Leerzame avonden waarin wij stilstaan bij geloofsvragen, bij het samen bidden, bij het unieke van het christelijke huwelijk en het zo in alle opzichten doorwerkende "Gij gans anders". Dertien echtparen zijn er aanwezig. Er gaat vorming en samenbinding vanuit. Dit jaar kwam het verzoek van anderen om ook met hen zo'n kring te beginnen. Weer gaven zich ruim twintig jong-gehuwden op. En... ook "veertigers" kwamen met dit verzoek. Ook hun kring liep vol. Al met al bijna zeventig gehuwden. Dat kost mij en mijn vrouw, die ook meedoet, drie avonden per maand. En dat is nooit zo geweest...

Schuldig
Ja, maar tegelijk voelde ik mij schuldig hier nog nooit eerder aan gedacht te hebben. Hier wordt satan weerstaan op het punt waar hij het meest actiefis. Je schrikt soms van hetgeen mensen concreet in hun alledaagse leven meemaken, hoe men over bepaalde dingen denkt. Maar juist dan ervaar je hoe nodig het is om de gezinnen erbij te trekken, opdat zij niet meegezogen worden door de moderne tijdgeest. Wij hebben bij de prediking en bij de organisatie van de gemeente ons steeds weer af te vragen: niet wat verwacht men van ons of wat vindt men leuk, maar wat is nodig tot eer van God en tot behoud van de gemeente. Soms moeten speerpunten verlegd worden. Kerkeraden hebben ieder jaar opnieuw te overwegen waar de inzet het meest noodzakelijk is. Wij mogen niet indutten in bepaalde patronen, maar wij hebben te waken en de boze geesten te wederstaan. Die opdracht is nooit veranderd!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen