Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Echte zorgen (2)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Echte zorgen (2)

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Onlangs signaleerde ds. M. Golverdingen in het Reformatorisch Dagblad dat sommige kerkelijke jongeren kennelijk niet meer weten dat het bezoeken van de bioscoop eigenlijk niet kan. Lange tijd was de bioscoop verboden terrein, maar het blijkt dat steeds meer jongeren daar toch naar toe gaan.

Het opvallende in de opmerkingen van ds. Golverdingen is dat jongeren kennelijk niet meer weten dat bioscoopbezoek eigenlijk niet door de beugel kan. Letterlijk zei hij: “Als ik een jongen van 16 moet uitleggen waarom hij niet naar de bioscoop mag, denk ik: hebben je ouders het daar dan nooit met je over gehad?”. Kennelijk wees de dominee deze jongen op nieuwe en voor hem onbekende dingen. Dat is opmerkelijk. Binnen de kring van onze gemeenten is altijd gewaarschuwd voor de bioscoop. Er worden vaak films gedraaid die gaan over erotiek, geweld en geld. Hollywood – een plaats waar veel films worden gemaakt – is geen plaats waar veel aandacht wordt gegeven aan Gods geboden. Uiteraard gaat het niet om de techniek van het filmapparaat, maar om de inhoud van films die veelal niet dichter bij God en Zijn geboden brengen. In prediking, catechese en pastoraat is daar steeds voor gewaarschuwd. Ook vandaag de dag zullen vanaf de preekstoel de bioscoop en de film weleens in waarschuwende zin worden genoemd. En in het jeugdwerk en op de catechisatie komen dit soort dingen ook aan de orde. Jongeren weten, denk ik, best dat bepaalde zaken niet kunnen. Het is jammer als blijkt dat daar toch niet over gepraat wordt in het gezin. Hoe komt het nu dat kennelijk toch heel wat jongeren naar de film gaan of thuis achter de DVD-speler zitten? Op sommige scholen en voor sommige jongeren is het zelfs min of meer gewoonte geworden vrijdag na schooltijd ‘even een bioscoopje te pikken’. Ouders staan hier ook vaak machteloos tegenover. Vaak hebben opvoeders op dit terrein meer vragen dan antwoorden. Tenminste, zo vergaat dat mij! En het wezenlijke contact tussen kinderen en ouders en andersom is weg voor je er erg in hebt… Niettemin blijft de roeping, uit kracht van de doop en de doopbelofte rechtovereind. Een heel moeilijk terrein waar je met vallen en opstaan je weg moet vinden. Er is de achterliggende jaren op dit gebied ook veel gebeurd. Allerlei drempels zijn door de techniek min of meer verdwenen. Ruim veertig jaar geleden was de televisie een enorm apparaat met een grote antenne op het dak. Sociale controle binnen de kerkelijke gemeente zorgde er wel voor dat het moeilijk was een dergelijk apparaat in je huis te halen. Enkele jaren laten kwam het centrale antennesysteem. De mast op het dak hoefde niet meer. Weer later kreeg je de draagbare televisie en tegenwoordig zijn er mobieltjes die tevens dienst doen als beeldbuis.

Wellicht lopen we over enkele jaren allemaal met een klein tv-toestel op zak. Rond film, tv en video zijn er geen dijken gebroken, maar zijn de dijken vrijwel geheel verdwenen. Toch blijft de bioscoop en de film iets waar we gegronde bezwaren tegen moeten blijven houden. Vanuit de Bijbel zijn er best lijnen aan te reiken. Maar hoe geven we die lijnen gestalte in de opvoeding? Allerlei drempels zijn min of meer verdwenen. Vanzelf moeten we hetgeen we nog hebben koesteren. Geen kwaad woord dus over filters en kliksafe. Maar er is meer nodig. Van binnen uit is weerstand noodzakelijk. Heldere lijnen moeten worden aangereikt. Het geweten moet worden gevormd. Allemaal zaken die nodig en belangrijk zijn. En toch…de vragen zijn veel meer dan de antwoorden. Zeker als we omgaan met jonge mensen in de puberteit. Dan kan het soms zo enorm moeilijk zijn. Hoeveel ouders zullen soms ten einde raad zijn? En toch is er een machtig middel! De Heere heeft het gebed gegeven als het meest machtige middel tegen de listen van satan. Satan is zeer machtig. Mensen en opvoeders zijn maar machteloze mensen. Jezus is écht almachtig. En ook in deze eeuw kunnen we bij Hem met onze zorgen terecht. Laten we maar bidden: de Heere kan doen wat wij niet kunnen. ‘Op uw noodgeschrei deed Ik grote wonderen…’

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 11 juli 2008

Daniel | 32 Pagina's

Echte zorgen (2)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 11 juli 2008

Daniel | 32 Pagina's