Stadstuinstukjes

Zodra ik ontdek dat planten in de achtertuin zich ongebreideld uitbreiden, mogen ze hun kunsten aan de andere zijde van het huis vertonen. Lukt het niet, dan is dat geen ramp: achter gaat de groei wel door. De schoenlappersplant, die ook 's winters groen blijft, is zo'n groeier. Hij lijkt het nu aan de droge noordkant ook wel naar z'n zin te hebben. Slechts iets later dan in de achtertuin verschijnen de lange stelen met dieproze bloempjes. Sindsdien heb ik al diverse Bergenia's verhuisd.

Niet voordat, maar precies in de tijd dat de hoornbloem bloeit, vleien de katten van de buren zich op de flinke pol neer. Het grijze blad voelt dan ook erg zacht aan en de plant vangt bijna de hele dag zon. Maar de witte bloempjes liggen naderhand wel allemaal plat. Waarom gaan ze niet op de hoornbloem van hun bazin liggen? De buurvrouw raadde me aan koffiedik te strooien op de plant. Nou ja, ertussen dan. Op zo'n mooie pol doe je dat niet. En warempel, de poezenbeesten mijden nu het zachte bloembed.

Lavendel bij rozen houdt luis bij de laatste vandaan. Zo'n 'natuurlijke' oplossing klinkt geloofwaardig, dus heb ik volop lavendel gestekt en dat overal bij m'n rozen gezet. Ik plantte zelfs een roos in de kleine ruimte tussen de twee grote lavendelstruiken die ik al had. En juist die roos heeft nu luizen... Misschien dat ze nog op de vlucht gaan als de lavendel bloeit? Nog nooit eerder snoeide ik onze oude roos zo kort. Maar het heeft wel effect! De oude, dikke takken, die onderaan altijd wat kaal bleven, zitten nu ook vol blad. En veel knoppen dat-ie heeft!

Eindelijk! Alle hortensia's, ook die in de schaduw, hebben knoppen! Al twee jaar doe ik niet anders dan water geven aan niet-bloeiende planten; ondankbaar werk. Je ziet de knoppen nog nauwelijks; het kostte me ook heel wat speurwerk om tussen de jonge blaadjes de kleine puntjes te ontdekken. Maar nu weet ik in elk geval dat ik ze niet voor niets bemest. Straks volgt de beloning...

Op het woord schaduw ben ik bijzonder gespitst. In onze schaduwtuin staat niet veel want daar gedijt niet veel. Al vaak heb ik gelezen dat vrouwenmantel tegen schaduw kan. Dus staan er sinds enkele jaren twee Alchemilla's mollis in de voortuin. Maar het lijkt niet veel Ik moet ze vrijwel elke dag water geven, en dan nog blijven het zeer kleine plantjes. Terwijl de twee jaar later geplante Alchemilla in de achtertuin een forse plant is geworden die je bepaald niet over het hoofd ziet. In de voortuin moet ik echter elk voorjaar zoeken waar de vrouwenmantel ook alweer stond. Ik vermoed dat Alchemilla alleen schaduw verdraagt als de bodem vochtig is. Dus nu heb ik ze maar naar de achtertuin verhuisd. Want vocht in de voortuin, nee, daar hoefik niet op te hopen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen