GEBED: MEDICIJN EN INSTRUMENT

Welke instrumenten geeft de Heere ambtsdragers mee, als ze op pad gaan in de gemeente? Dat mag wel een gereedschapskist vol zijn! Je staat voor veel nood en voor complexe vragen.

WAT STAAT EROVER?

Persoonlijk vind ik het inzichtgevend wat de kerkorde hierover zegt. Artikel 16 spreekt over het werk van de predikant en noemt als eerste van zijn taken…. Woordverkondiging? Huisbezoek? Opzicht? Catechese? Nee: het gebed! Die andere dingen komen er gelijk achteraan. Maar het éérste is het gebed. Daarmee is niet alleen het voorgaan in de gebeden binnen de eredienst bedoeld, maar ook het eigen gebedsleven, de persoonlijke voorbede voor anderen en het bidden mét anderen.

Deze lijn kan direct worden doorgetrokken naar de ouderlingen, aangezien hen volgens artikel 23 evengoed deze taken worden toevertrouwd. En ik denk, hoewel de kerkorde dat niet expliciet noemt, dat het gebed evenzeer van belang is in het diaconale werk. Uiteraard altijd in combinatie: bid én werk. Maar wel in die volgorde.

Het Woord en de belijdenis zijn er ook duidelijk genoeg over. Zondag 45 leert dat God Zijn Geest (alleen) wil geven op een voortdurend gebed. Jethro raadde Mozes aan meer tijd te nemen om het volk biddend te vertegenwoordigen bij God (Ex. 18). Datzelfde volk won slechts dán de goede strijd, wanneer Mozes’ handen in gebed opgeheven waren (Ex. 17). En was de grote Ambtsdrager, de Heere Jezus, Zelf niet voortdurend in gebed? Wees Hij er niet op dat sommige boze machten slechts door bidden en vasten zijn te overwinnen? De jonge gemeente was voortdurend bijeen in gebed. Hoe vaak schrijft Paulus niet in zijn brieven dat hij voor de broeders en zusters bidt? En getuigt Jakobus er niet van dat de Heere kracht verleent aan het gelovige gebed?

WAT DOEN WE ERMEE?

We vinden het normaal om gesprekken te voeren, die we biddend voorbereiden en met gezamenlijk gebed afsluiten. Maar vinden we het even normaal om voor het gebed apárt, als ambtelijk werk, tijd te reserveren in onze agenda? Neem je wijk eens met gevouwen handen door!

Misschien zijn we zo aan het begin van onze ambtsperiode ook wel begonnen. Maar er zijn zoveel dringende bezoeken te doen geweest… en intussen heb je het instrument van het gebed laten ondersneeuwen.

Maar gebed is als verkeer dat van rechts komt: het heeft altijd voorrang! Niet voor niets zegt artikel 16 van de kerkorde dat we moeten ‘volhárden’ in het gebed! Dat gaat niet vanzelf. Ook hierin zijn we geneigd ‘klein te denken van de Heere en groot van onszelf’. Dan wordt bidden God om een handtekening vragen onder óns werk! Denken we dan onbewust toch niet dat wij het allemaal zelf moeten doen (het zogenaamde ‘messias-complex’)?

Eigenlijk moeten we het gebed niet alleen zien als een extra taak, maar ook als een noodzakelijke dimensie van ál ons werk: Of we nu vergaderen over belangrijke onderwerpen, of ons het vuur uit de pastorale/diaconale sloffen lopen in het bezoekwerk… laat het gedragen worden door het gebed!

Tijd om ‘óm te denken’ dus! Onze eerste prioriteit als ambtsdrager is het gebed! Misschien zou je dat niet alleen een instrument moeten noemen, maar zelfs ook de gereedschapskist die alle andere instrumenten bij elkaar houdt. In ons gebed verenigen we ons bovendien met de voorbede van Niemand minder dan de Heere Jezus en Zijn Geest! Dat is ook het beste medicijn tegen een ‘messias-complex’: Meer verwachten van de Messias Zelf.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen