Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Deo volente

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Deo volente

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

U kent de woorden ‘Deo volente’, ‘Als God wil...’ Deze woorden verwijzen naar Jacobus 4:15. Daar spoort de apostel ons aan om niet vertrouwend op eigen kracht onze plannen te maken. ‘Ik zal dit en ik zal dat...’ Laten we beseffen dat wij wel kunnen bedenken wat we gaan doen, maar dat alles alleen maar gebeurt ‘indien de Heere wil en wij leven zullen’. Daarmee belijden wij onze afhankelijkheid van God.

Op papier gebruiken we ‘Deo volente’ voluit of de afkorting ‘DV’. Denk aan aankondigingen van plannen en data in trouwkaarten, in kerkbodes of offi ciële papieren die uitgaan van christelijke organisaties. Als de stukken wat minder offi cieel zijn, of in een gesprek, laten we ‘Deo volente’ vaak achterwege. Soms gebruiken we dan een andere uitdrukking die minder direct naar God verwijst. Hooggeleerde mensen spreken bijvoorbeeld over ‘sub conditione Jacobi’, ‘onder het voorbehoud van Jacobus’. Minder geleerde mensen zeggen iets als ‘bij leven en welzijn’ of ‘bij gezondheid’. Nog eenvoudiger is het gebruik van ‘hopen’. ‘Ik hoop morgen te komen’, zegt ook uit dat ik wel wik maar niet over mijn leven beschik.

Er is wel eens discussie of het gebruik van ‘DV’ wel nodig is. Je kunt stellen dat we er zo van overtuigd zijn dat elke ademtocht een geschenk van God is, dat we dat niet elke keer hoeven te vermelden. Je kunt ook vinden dat het belijden van onze afhankelijkheid van God openlijk moet gebeuren, zoals Jacobus zegt. Daarmee houden we het besef van onze kleinheid en Gods grootheid levend. Dat laatste deel ik, maar toch denk ik dat we ‘DV’ ook verkeerd kunnen gebruiken. Ik geef voorbeelden.

‘DV’ kan een mooie buitenkant zijn. Het klinkt rechtzinnig. Het komt goed over bij een bepaalde achterban. Dan is het zelfs een onderdeel van de pr. Ondertussen plannen en regelen we alles zelf en leven we niet echt afhankelijk van de Heere.

‘DV’ kan gaan functioneren als meetlat van orthodoxie. Als iemand de term gebruikt zit het wel goed. Als iemand de term niet gebruikt, schort er iets aan zijn geloof. Het werkt ook andersom. Sommige mensen ergeren zich aan het gebruik van ‘DV’ want dat is voor hen teken van ‘zwarigheid’. ‘DV’ functioneert zo als een sjibbolet.

Het getuigend karakter van ‘DV’ is gering als we niet in gewoon Nederlands zeggen wat we bedoelen. Als ik een bedrijf heb en in mijn stukken – die ook ongelovigen lezen – regelmatig ‘DV’ gebruik, klinkt dat voor de interne achterban goed maar het is verhuld taalgebruik voor buitenstaanders. Welke niet-christen begrijpt dat? Zeg dan eerlijker: ‘Indien God wil en wij leven...’. Daarvoor is waarschijnlijk toch meer moed nodig. Als die moed ontbreekt, is het helemaal weglaten van ‘DV’ dan misschien eerlijker.

Je kunt ook overdrijven. Eén keer ‘DV’ in een gesprek of op een papier lijkt mij genoeg. Ik vraag me ook af of ‘DV’ niet overbodig is bij ‘wij willen DV volgend jaar...’. Ons willen is nu. Dat kunnen we toch gewoon zeggen? Het zullen is echter toekomstig en in Gods hand.

Het laatste punt is dit. Wij moeten ‘DV’ niet gebruiken zoals de moslims ‘insjallah’ hanteren. Ik heb begrepen dat ‘als Allah wil’ de overgave aan het lot is, dat Allah beschikt. ‘Deo volente’ is geen uitdrukking van overgave aan het goddelijke lot. Wij behouden namelijk onze eigen verantwoordelijkheid. Ik denk terug aan een student die een studentenweekend aankondigde met deze woorden: ‘zo de Heere en wij willen gaan we op 20 oktober...’ De hele zaal lachte. Volgens mij sloeg hij de spijker op de kop. God leidt ons leven. Dat sluit niet uit dat wij ook een wil hebben en mógen plannen en regelen. Als ik alleen maar zeg ‘Deo volente’ en dan op mijn stoel ga zitten wachten op wat God doet, gaan veel dingen niet door.

Ik ben voor de belijdenis van onze afhankelijkheid van God. Laten we echter af en toe nadenken over de woorden waarmee en de momenten waarop we dat doen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 25 juli 2007

Terdege | 84 Pagina's

Deo volente

Bekijk de hele uitgave van woensdag 25 juli 2007

Terdege | 84 Pagina's