Groeten uit Canada

De dagen tussen Kerst en oud-en-nieuw vind ik altijd erg gezellig. De commerciële drukte rond Kerst is over, de kinderen zijn thuis en Maher maakt minder lange dagen dan gewoonlijk. Ik zou eigenlijk de folders moeten nakijken voor Boxing Day-koopjes, maar de winkels vormen deze week een waar slagveld. Maher en ik zeggen wel eens tegen elkaar dat de winkelcentrums ook zonder seizoensuitverkoop zouden uitpuilen, omdat de gemiddelde Noordamerikaan na twee shoppingloze dagen dolblij is om z'n credit card weer te voorschijn te halen!
Ik heb dit jaar meer dan anders genoten van de decembermaand. Meestal begin ik me eind november al onrustig en opgelaten te voelen, vanwege de enorme kerstverdwazing die ook in het kerkelijk leven hier zo gevoeld wordt. Zelfs de kerstvieringen van school en zondagschool worden tegenwoordig al in de eerste week van december gehouden, omdat ze anders te veel "in de knel" raken! Maar in plaats van me erover op te winden, heb ik dit jaar bewust geprobeerd om me te concentreren op de positieve kanten, en als gezin kunnen we terugzien op een fijne maand. We wonen nu eenmaal in Canada, en alhoewel sommige kersttradities ronduit verwarrend en tegenstrijdig zijn, is er één ding waaraan ik uit ervaring niet meer twijfel, en dat is dat op een te kritische houding ook geen zegen rust.

Dat neemt niet weg dat we het als ouders soms moeilijk vinden om van dag tot dag de juiste beslissingen te nemen. Zo zijn wij vrijwel de enigen op school en in de kerk die geen kerstboom hebben, en alhoewel de jongens ons standpunt wel begrijpen, weet ik dat ze zich opgelaten voelen dat ze anders zijn dan hun klasgenoten en vrienden in de gemeente, die wij op onze beurt ook niet willen en mogen veroordelen.
En wat onze houding in de woonwijk betreft, laten we de kinderen liever genieten van de kerstverlichting en -versieringen, dan hen de indruk te geven dat we ons meer verwant voelen met onze moslim-, hindoeen andere niet-christelijke buren, die geen Kerst vieren. Wat dat betreft is een al te krampachtige houding in een stad waar de stem van christenen steeds zwakker wordt, ook geen hulpmiddel om de blijde boodschap uit te dragen!

Zelf voel ik om deze tijd van het jaar ook zo goed dat ook zonder dat je in een uitbundige feestroes raakt, de wereld een grote plaats in ons hart inneemt. Ik heb het druk gehad met koken en bakken, cadeautjes kopen, kaarten schrijven, en duizend-en-één andere dingen die als zodanig niets of weinig met de geboorte van de Heere Jezus te maken hebben, meer. Op dagen dat de Noordamerikaanse hype me dwars zit, denk ik daar maar aan. Dan ben ik gauw uitgepraat!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen