SAMENSPRAAK TUSSCHEN WAARHEID EN GERECHTIGHEID

(Vervolg)

Waarheid: Zoo had dan de waarheid Gods heerlijk getriomfeerd, en was de leugenleer der Remonstranten veroordeeld. Jammer dat in onze dagen en dat onder oud en jong, zoo weinig kennis is van die gezegende waarheden, die de Remonstranten verloochenden en bestreden. Wat is er weinig lust om daar kennis van te nemen, wat is er weinig of geen lust tot onderzoek! Geve de Heere verandering, in deze kommervolle tijden.

Gerechtigheid: Gaarne zou ik elk dier voornoemde waarheden, wat breedvoeriger met u willen bespreken. Ik ben verzekerd, dat ge als Waarheid, daar groot genoegen in zult nemen. Het kan ook zijn, dat het onder den zegen des Heeren, eenige vrucht zal afwerpen ter verheerlijking Gods en zaligheid der zielen.

Waar.: Gaarne voldoe ik aan uw verlangen, en zullen we dan eerst spreken over het leerstuk der Verkiezing en Verwerping, zoo duidelijk in de H. Schrift geopenbaard en waarover ’s Heeren kinderen zoo gaarne met elkaar spreken, want daarin zien ze heerlijke deugden Gods schitteren die ze liefkregen en ook iets dat hen met troost en heilige verwondering vervult.

Ger.: Ik merk steeds op, dat er thans vele menschen zijn, die gansch van geen verkiezing en verwerping willen hooren. Dadelijk openbaart zich de vijandschap van het menschelijke bedorven hart tegen een Souverein God. Anderen willen er het liefst maar niet van hooren, al zullen ze niet ontkennen, dat het een waarheid des Bijbels is, en weer anderen zeggen ronduit, dat dit leerstuk een struikelblok is voor den mensch in den weg der zaligheid. Zoo openbaart zich de vijandschap en blindheid van den mensch. De blinde mensch ziet niet dat hij zelf een struikelblok is, zijn bedorven hart vol zijnde van duisternis, onkunde en vijandschap. Hoe noodig de ware Gods- en zelfkennis! Dan zal de zonde van vijandschap tegen een Souverein God, uit de onreine fontein, nog wel eens smartelijk gevoeld worden, maar zal het ook de bede zijn: “Reinigt Gij, o Heer, die vuile bron van wanbedrijven”. Hoe kan het kind des Heeren verlangen om steeds vol van liefde te zijn tot Dien God, Die vrijmachtig is in te verkiezen en te verwerpen en geen onrecht kan doen uit kracht van Zijn volmaakt heilige en rechtvaardige natuur.

Ik heb echter gemerkt, dat de Remonstranten wel in een verkiezing wilden gelooven, maar dan een verkiezing uit een voorgezien geloof en goede werken.

Waarh.: Dat ze in een verkiezing, maar in een voorwaardelike verkiezing geloofden is duidelijk uit de Vijf Artikelen tegen de Remonstranten. Wij lezen in die artikelen, dat de Synode de dwalingen verwerpt dergenen, die leeren: “Dat de wil Gods van zalig te maken degenen, die daar zouden gelooven, en in het geloof en de gehoorzaamheid des geloofs volharden, het gansche en geheele besluit is van de verkiezing ter zaligheid, en dat er niets anders van dit besluit in het Woord Gods geopenbaard is.”

Nog duidelijker: “Dat de onvolkomene en niet beslissende verkiezing van bijzondere personen ter zaligheid geschied is uit het voorgezien geloof, bekeering, heiligheid en godzaligheid, die of eerst begonnen, of ook een tijd lang geduurd hebben; maar dat de volkomene en beslissende verkiezing geschied is uit de voorgeziene volharding ten einde toe in het geloof, bekeering, heiligheid en godzaligheid; en dat dit is de genadige en evangelische waardigheid, om welker wille hij die verkoren wordt waardiger is dan hij, die niet verkoren wordt; en dat diensvolgens het geloof, de gehoorzaamheid des geloofs, heiligheid, godzaligheid en volharding niet zijn vruchten van de onveranderlijke verkiezing ter heerlijkheid, maar dat het zijn voorwaarden, die vooraf vereischt en als volbracht zijnde, voorzien zijn in diegenen, die ten volle verkoren zullen worden, en oorzaken, zonder welke de onveranderlijke verkiezing ter heerlijkheid niet geschiedt.” enz.

Ger.: Dit is duidelijke taal, waarin we kortelijk zien:

1. Dat God van eeuwigheid voorzag, wie onder de menschen (volgens hun eigen vrijen wil) geiooven zouden ter zaligheid.

2. Die zouden gelooven, heilig leven, enz., die heeft Hij verkoren tot eeuwige heerlijkheid, en de anderen verworpen.

3. Dus wordt God in verkiezing en verwerping, afhankelijk gesteld van den nietigen mensch en zijn vrijen wil (die hij niet bezit).

4. Zoo wordt verloochend, de vrijmacht, almacht, rechtvaardigheid en vrije genade Gods.

5. Indien dit waarheid was, zoo werd er niemand zalig.

Volkomen rechtvaardig was het, dat onze Dordtsche vaderen, die waarheid en gerechtigheid beminden, zulk een leugenleer hebben verworpen en de aanhangers derzelve als ketters hebben gebrandmerkt.

Waarh.: Van harte ben ik en allen die de waarheid Gods liefhebben, vereenigd met het volgende, dat we ook in de voornoemde artikelen vinden: “Dat God sommigen in der tijd met het geloof begiftigt, sommigen niet begiftigt, komt voort van Zijn eeuwig besluit; want Gode zijn alle Zijn werken van eeuwigheid bekend, Hand. 15:18; en Hij werkt alle dingen naar den raad van Zijn wil, Efeze 1:11. Naar welk besluit Hij de harten der uitverkorenen, hoewel zij hard zijn, genadiglijk vermurwt en buigt om te gelooven; maar degenen, die niet zijn verkoren, naar Zijn rechtvaardig oordeel, in hun boosheid en hardigheid laat. En hier is het, dat zich voornamelijk voor ons opdoet die diepe, tegelijk barmhartige en rechtvaardige onderscheiding der menschen, zijnde in evengelijken staat des verderfs, of het besluit van verkiezing en verwerping, in het Woord Gods geopenbaard. Hetwelk, gelijk als het de verkeerde, onreine en onvaste menschen verdraaien tot hun verderf, alzoo geeft het den heiligen en godvreezenden zielen een onuitsprekelijken troost.”

(Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen