VAN DE REDACTIE

De heilsfeiten van het kerkelijk jaar 2015/2016 liggen weer achter ons. Met Pinksteren, het laatste hoogfeest in de Rooms-Katholieke Kerk, maar ook het laatste feest in de protestantse kerken is de cyclus van heilsfeiten voltooid.
In deze tijd van secularisatie weten velen in ons land geen raad met het Pinksterfeest. Uit recente onderzoeken blijkt dat men al moeite heeft met het Paasfeest. Maar Pinksteren…. wat moet je daar nu mee? Toch doet het Pinksterfeest in belang niet onder voor de andere heilsfeiten. Want het nut van de opstanding en hemelvaart van de Heere Jezus, zoals de Heidelbergse Catechismus dat zo kernachtig beschrijft, kan alleen ervaren worden door de werking van de Heilige Geest (zie Zondag 20, HC).
Hier en daar werd en wordt de Persoon en het werk van de Heilige Geest wel onderschat, maar in andere bewegingen is er sprake van overschatting. Van onderschatting en overschatting zal geen sprake zijn als we ons de woorden van de Heere Jezus uit Johannes 16, verzen 13 en 14 ter harte nemen.
Door de uitstorting van de Heilige Geest op de Pinksterdag en Zijn werk daarna in de prediking van het Woord is er een kerk ontstaan. Immers, “zo is dan het geloof uit het gehoor, en het gehoor door het Woord Gods” (Romeinen 10:17). In dat geloof kwamen mensen samen om te horen, te bidden, te danken en elkaar te dienen.
Pneumatologie en ecclesiologie zijn ten nauwste aan elkaar verbonden. Wat een wonder van de Drieenige God dat Hij op grond van de verzoening, door voldoening door de Heere Jezus, nu ook door de Heilige Geest mensen wederbaart, roept uit de duisternis tot Zijn wonderbaar licht.
Als deze kernwaarheden uit hun verband worden gerukt, of onderdelen té veel nadruk krijgen en de samenhang van dit eenzijdige Godswerk wordt ontkend, ontspoort de kerk, wordt de Heilige Geest bedroefd en zal Hij Zich terugtrekken, voor enige tijd of voor altijd (zie de ondergang van de zeven gemeenten van Klein-Azië).
De kerkgeschiedenis toont overduidelijk aan hoe zwaar, hoe van onze kant onmogelijk, de opgave is om Gods openbaring te lezen, zoals de HEERE die heeft bedoeld. Zou dat misschien komen, omdat wij, kleine mensjes, gaan interpreteren, zonder dat we eerst om de verlichting door de Heilige Geest hebben gebeden? Zouden we niet beter kunnen zwijgen, als we merken dat die verlichting ontbreekt, dan Gods Woord en Zijn daarin geopenbaarde wil verhaspelen door onze vondsten?
Na de apostolische kerk was er in de zestiende eeuw een Reformatie nodig om de kandelaar van Gods Woord weer helder licht te laten verspreiden. Laten we bidden dat dit licht in alle helderheid zal mogen blijven schijnen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen