Het zaad onder de doornen

Van hetzelfde goede zaad uit dezelfde zaadbuidel komt ook een deel terecht tussen de doornen, zo zegt de Heere Jezus. Met deze doornen worden niet het onkruid of de distels bedoeld zoals wij die kennen bedoeld, maar zeer hardnekkige doornstruiken die bijna onuitroeibare wortels hadden. Als de akker voor de zaaitijd bewerkt werd, werden deze doornen afgehakt en weggebrand, maar de wortelstokken bleven onder de oppervlakte aanwezig. Het onkruid was dus niet met wortel en tak uitgeroeid, al was het met het oog niet meer te zien. Tussen deze verborgen wortelstokken viel het goede zaad en door de regen begon het zaad te ontkiemen en op te wassen. De distels komen echter ook weer op. Zij hebben een voorsprong, want hun wortels zijn al krachtig. Hierdoor verstikken ze de kiemende tarweplantjes. Eigenlijk staat er dat ze zich eraan vasthechten en het wurgen. Ze drukken de jonge plantjes dood en doen zo het goede zaad teniet.

De schare luistert en begrijpt precies wat de Heere bedoelt. Ze kennen het allemaal uit de praktijk. Maar hebben ze ook verstaan wat Jezus hiermee bedoelde? Begrijp jij het? Bij het zaad op de steenrots kwam een groot deel van de verhindering van buitenaf. Hier is het anders, de verhindering ligt uitsluitend vanbinnen. Het gaat over een mens die het Woord hoort. Hij heeft het voorrecht om het zaad van het Woord van God te mogen ontvangen. Dagelijks, op vete manieren. Maar altijd welmenend, ernstig: Bekeert u, bekeert u.

Het gaat hier niet over oppervlakkige tijdgelovigen die het terstond met vreugde aannemen, zonder dat er in de diepte plaats voor gemaakt is. Nee, het gaat hier over ernstige mensen die geraakt worden door het gehoorde Woord, door een aangrijpend sterfgeval, door een ernstig ongeluk of door een vreselijke ziekte. Het verandert hun teven. De zon van de wereldse blijdschap gaat schuil achter dreigende wolken, dood en eeuwigheid achtervolgen hen dag en nacht Hun geweten is diep geroerd en geraakt. Ze worden ernstig en zijn veelmeer bezig met de dingen van hun onsterfelijke ziel. Echter, is het blijvend, werkt het door, brengt het als een verloren zondaar tot Christus als de noodzakelijke Zaligmaker? Wellicht worden in dit deel van de gelijkenis wel de meeste kerkmensen, de meeste jongeren, jij zelf, aangewezen.

Lees eens hoe kort en aangrijpend Lukas (8:14) zegt: n heengaande. Wat wil dat zeggen? Het leven gaat door. Het alledaagse neemt weer in beslag. Markus (4:19) noemt het: n de zorgvuldigheden dezer wereld, en de verleiding des rijkdoms en de begeerlijkheden omtrent de andere dingen, inkomende. Die dingen hoef je niet te zoeken of te roepen, ze komen vanzelf; inkomende. Het zijn geen bijzondere maar gewone dingen die het kiemende werk verstikken. De overtuigingen ebben weg en het ernstige gebed en de werkzaamheden in het verborgen worden minder en flauwer, want de dingen van het dagelijks teven nemen de overhand.

Met een paar woorden geeft de Heere Jezus kernachtig aan hoe dit in ons leven zich dat voltrekt. Eerst komen de zorgvuldigheden van het teven. Dat zijn de dingen die noodzakelijk en geoorloofd zijn. Het gaat over ons dagelijks werk of onze studie, over eten en drinken, over mijn verkering, huwelijk of gezin en breidt het zelf maar verder uit. Het zijn de dingen 'dezer wereld' (vers 22). Hiermee wordt bedoeld de tijd waarin we teven en die we door moeten.

Dan gaat Jezus een stap verder: en de verleiding des rijkdoms verstikt het Woord (vers 22) Dat is niet het noodzakelijke, maar het overdadige wat ons zo in beslag neemt. Dit woordje 'rijkdom' wordt in het Nieuwe Testament bijna uitsluitend ongunstig gebruikt. Voor 'rijkdom' kunnen we ook 'bedrog' lezen. Is dat niet treffend? Worden we in het licht van de eeuwigheid niet door de rijkdommen bedrogen, want als we sterven blijken ze waardeloos te zijn.

Lukas voegt er nog een ding aan toe: de wellusten van het leven (vers 14). Dit gaat nog een stap verder. Na de rijkdom volgt het toegeven aan al de begeerten van het hart, het pluk de dag, het onbezorgd genieten en zich uitleven in alles wat de wereld biedt. Het blijkt meer waard te zijn als de zaligheid. Zo wordt de ziel verkwanseld voor het lichaam. Het scheen veelbelovend, maar de distels hadden de overhand. Ongemerkt, het ging vanzelf.

Vragen

1. Bespreek eens voorbeelden uit de Bijbel waar het zo ging-

2. Vergelijk dit deel van de gelijkenis eens met Hosea 6, 4.

3. Hoe worden de wortelstokken in ons teven uitgeroeid?

4. Welke grote waarde hebben de overtuigingen van de Heilige Geest in ons teven en wat moeten we ermee doen.

5. Wat zijn in jouw leven de zorgvuldigheden van het teven, de verleidingen van de rijkdom en de lusten

van het teven? Bevredigen die? 6. Welke weg wijst de Heere ons in Zijn Woord? Lees Lukas 12:31.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen