Regionale vergadering Beekbergen

"Wie heeft het voor het zeggen in uw en mijn leven? ''

Op 11 oktober worden we heel gastvrij ontvangen en mogen we velen uit de regio ontmoeten. Ouderling Klaasse heeft de leiding van deze avond en bepaalt ons bij Psalm 55:23a: erp uw zorg op de HEERE.

Ga in tegenspoed en moeite volle wegen niet proberen er zelf mee klaar te komen. Ga er ook niet mee naar mensen. want dat valt zo tegen. Het verveelt ze zo gauw en ze begrijpen je niet. Maar werp alles, ja ook uw zegeningen, op de HEERE. Al wat God u geeft, werp dat op Hem terug. Hij zal dat nooit terugwerpen.

De vraag van Gods volk in allerlei moeiten moet niet zijn 'hoe kom ik er uit', maar ze moet leren de moeilijkheden te aanvaarden en lief te hebben.

Hierna krijgt de heer N.J. Teerds het woord.

Gezag, ook nü!? Anno 2005?

Wie heeft het voor het zeggen in onze maatschappij, in onze kerken, op onze scholen, op onze verenigingen en in onze gezinnen?

Laten we de kring maar kleiner maken. Wie heeft het voor het zeggen in uw en mijn leven? Onder welk en wiens gezag leven u en ik? Voor wie heeft u ontzag en respect?

Wat leert de Bijbel ons over gezag, ook anno 2005? De Heere heeft de mens goed geschapen en gaf hem heerschappij over de schepselen.

Door de zondeval is dit alles verbroken en heeft de verwoesting zijn intrede gedaan. De Bijbel leert ons dat we geen gezag aanvaarden en dat alles onder de vloek van de zonde ligt.

Andere tijden

Wij leven in een maatschappij waarbij het gezag van Gods Woord nauwelijks meer geldt.

In de leesboekjes van vroeger stond bijna op iedere bladzijde een verwijzing naar het Woord van God. De meeste jongelui in onze straat gingen nog naar de kerk, wisten dat er een God was. Gods Woord legde nog beslag.

In de jaren zestig stond het gezag ter discussie. Daarna kwam een periode dat men niet straffen mocht. En nu leven we in een tijd van terrorismedreiging waardoor er steeds meer regels komen, maar niet gestoeld op Gods Woord!

Religie is verdreven naar de rand van de samenleving. Bijzondere scholen moeten niet meer worden bekostigd.

Er is een grote toename van probleemjongeren. De maatschappij wordt uitgehold! Maar ook zijn er andere tijden in het kerkelijke leven.

Scheuring, ruzies en hoeveel scheidingsgevallen worden ook onder ons gevonden. Verwarring alom. En wanneer hebben wij de Heere nog nodig?

Ouders hebben het moeilijk, de gezagsstructuur valt weg. Hoe kunnen we dit nog terugdraaien? Als het niet is naar Gods Woord, dan zal dat nooit gelukken!

Dezelfde opdracht

Het gezin moet een veilige cirkel zijn waarin het kind geboren wordt en opgroeit.En dan geeft de Bijbel een woord voor de kinderen, maar ook voor de ouders. De kinderen moeten hun ouders gehoorzaam zijn en vaders moeten hun kinderen niet tot toorn verwekken. Opvoeding en gezag beginnen al vóór de geboorte, in afhankelijkheid van de Heere.

De cirkel van het gezin is dus de eerste liefdevolle vorm van het gezag. En dan maar opvang voor kinderen vanaf half acht? Omdat moeder moet werken voor vakanties of om meegeteld te worden? En dan bedoelen we uiteraard niet die gevallen waarin werken echt noodzakelijk is! Een leidster kan toch nooit die ouderliefde voelen voor uw kind? En wat als kinderen liefde, warmte en aandacht die ze zo nodig hebben, moeten ontberen? En als vader

en moeder uit elkaar gaan? Dan wordt die veilige cirkel zomaar doorbroken.

De Heere heeft gezagsdragers gegeven. We moeten onze kinderen in liefde opvoeden, maar ook moet de roede worden gebruikt als dat nodig is. Ouders moeten regels stellen, zijn bezig met gewetensvorming. Heel belangrijk is welke waarden en normen een richtsnoer vormen voor ons leven. Aanvaarden wij gezag als vader en moeder?

Hoe spreken we over degenen die over ons gesteld zijn? We moeten ons bewust zijn van gevaar voor onszelf en voor onze kinderen. Zet de computer op een zichtbare plaats, stel een beperkte tijd, voer een wachtwoord in.

We zijn geen baas over de knop. Haal geen magische boeken in huis. En dan moet het niet vandaag nee en morgen ja zijn. Ook moeten we niet met een kind van vier jaar onderhandelen. Ouders moeten regels stellen en grenzen aangeven. Tot hiertoe en niet verder! En wat is opvoeden dan moeilijk, haast onmogelijk.

Aan de andere kant is de jeugd soms ook opener, stelt vragen. En wanneer ze iets horen over het leven der genade, dan is er een open oor.

Een veilige omgeving! Belangrijk is een school die aansluit bij de normen van Gods Woord. De school moet gezag uitoefenen, maar ook interesse hebben voor het kind. En ouders moeten bondgenoten zijn, geen tegenstanders.

Kinderen hebben te gehoorzamen, leerkrachten hebben zich te onderwerpen aan het gezag van Gods Woord.

Ons voorbeeld vereist

We moeten niet zelf grenzen overschrijden en gehoorzaamheid van onze kinderen eisen.

De Bijbel moet een centrale plaats innemen. We moeten bidden met onze kinderen, ze meenemen naar de kerk, met ze spreken. Zuinig zijn met de dingen van deze tijd, niet alles zo maar weggooien. Ze erop wijzen dat alle gaven van de Heere komen, ook ons eten en drinken.

Voorbeeld proberen te zijn in woorden, in denken en reageren.

Het is nodig dat we leren buigen voor het Woord van

God. Niet te kunnen en toch te moeten. Nodig, ja onmisbaar is het dat ons hart wordt gereformeerd.

NB: op de regioavond 4-10-2005 te Ridderkerk-Sikkerveer heeft drs. N.J. Teerds dezelfde lezing gehouden. Van deze regioavond wordt dit keer geen verslag opgenomen in Daniël.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen