Bevestiging ein intrede ds. H. Brons te Vlaardingen

Dinsdag 15 september jl. was een heuglijke dag voor ons als gemeente van Vlaardingen. Na een vacante periode van 18 jaar werd ds. H. Brons als herder en leraar aan onze gemeente verbonden.

‘s Middags leidde ds. A. Moerkerken de bevestigingsdienst. De tekstwoorden werden genomen uit 2 Timótheüs 3: 16 en 17 met als thema “De Heilige Schrift” Hij bepaalde ons bij:
1e De aard van de Schrift - Al de Schrift is van God ingegeven.
2e Het nut van de Schrift - tot lering, wederlegging, verbetering en onderwijzing.
3e De knecht van de Schrift - de mens Gods moet volmaakt zijn.
Gewezen werd op de bijzondere band van Paulus met Timótheüs. Paulus’ prediking is als middel gebruikt tot de bekering van Timótheüs. Paulus was een identificatiefiguur voor hem. Hij geeft zijn jonge vriend de opdracht: “blijf in de Schrift”. Dat geldt voor ons allen, ook voor jongeren. Laat dat niet los. Ook op de Theologische School is dat meegegeven. Blijf daarbij!
Al jong was Timótheüs onderwezen door moeder Eunice en grootmoeder Loïs. U ook broeder Brons, vanaf uw jongste jaren bent u onderwezen in de Schrift. In het oorspronkelijke staat: je hebt de heilige letters geweten.
Dat is: leren spellen. De eerbied voor de Schrift is met de moedermelk bijgebracht. Alleen de Schrift kan wijsmaken tot zaligheid, door het geloof hetwelk in Christus is. We moeten uit de Schrift ons dodelijk ongeluk leren kennen. Door Gods Geest geeft dat een verbroken en verbrijzeld hart.
Voor onze ambtelijke bediening is maar één boek nodig. De Schriften, losse rollen die een eenheid vormen en daarom in enkelvoud de Schrift genoemd worden. Ingeblazen, ingeademd van God. Inspirata, van God gegeven, waardevol. Alle ketterijen zijn terug te voeren op een verkeerde Schriftbeschouwing. Buigen we nog voor God? Ook in Vlaardingen is de Schrift je wapen, woord voor woord en letter voor letter.

Het nut blijkt uit vier dingen voor de praktijk in het ambtelijk leven.
Tot lering, een predikant moet herder maar ook leraar zijn, je moet wat leren van een predikant. Altijd weer nieuwe dingen uit de Bijbel halen. Het wijst daarnaast op het gezag van het Woord tot wederlegging van dwalingen. Het is nuttig tot verbetering, eigenlijk staat er recht maken wat krom is. Ook nuttig tot onderwijzing/opvoeding van Gods kinderen in de standen van het geestelijk leven. De wasdom bevorderen vanuit de Schrift.
De knecht, hier ‘mens Gods’ genoemd, moet volmaakt zijn. Deze knechten worden geen heiligen, maar horen wel bij de HEERE. Ze zijn niet zonder zonden, maar worden toegerust tot alle goed werk als gebed, catechese, prediking, ziekenbezoek, etc. Alleen door de Schrift, en de dagelijkse omgang daarmee. Niet in ons zelf maar in Christus. Daar zou de gemeente van Vlaardingen goed mee zijn.
Na bevestiging en handoplegging sprak de bevestiger ds. H. Brons en naaste familie liefdevol toe.

’s Avonds deed ds. H. Brons intrede met Psalm 71: 16b als tekst.
Het thema: Een voornemen tot een goede boodschap
Verdeeld in twee punten:
1e Geen eigengerechtigheid
2e Een andere gerechtigheid
De dichter van Psalm 71 heeft een boodschap. Al jong mocht hij zoeken, evenals Timótheüs, David en Samuël. De HEERE zoekt juist jonge mensen. Is dat ook ons gebed en onze verwachting?
De HEERE komt met Zijn Woord en Geest krachtig werken. Hij wil er om gevraagd, gebeden zijn, juist in onze jonge jaren. Deze Psalm getuigt van grote nood en een roepen van de dichter in tijden van aanvechting.
Hij mag God aanspreken op Zijn eer, uit de diepten van zijn bestaan, met weinig hoop en zelfs moedeloosheid. Hij wist de oorzaak daarvan: waren er geen zonden, dan waren er geen wonden. Het wonder is voor hem: maar U weet van mij! Hij heeft een adres. Hij kent het geheim van de Rotssteen.
Kunnen wij staan voor de HEERE? Adam kon dat wel voor de zondeval. Maar wij zondigen dagelijks. Het ontbreekt ons aan alles. De HEERE vraagt een volkomen heiligheid. Hij heeft recht op ons. Voor Luther werd die gerechtigheid van God een worsteling. Hij liep hierop vast Het houdt ons een spiegel voor. Onze gerechtigheden zijn als een wegwerpelijk kleed. De dichter weet van zijn tekort. Alles veroordeelt hem. Hij heeft straf verdiend en toch: roepen! Aan de ene kant veroordeling, de eis van Gods wet. Aan de andere kant verlangen naar die Rotssteen, om in te wonen. Naar Eén, Die alle gerechtigheid voldaan, verdiend en betaald heeft en deze nu uitdeelt. Red mij door Uw gerechtigheid! Dat is de gerechtigheid van een Ander, niet een gerechtigheid van mensen. Er is er maar Eén, Die hoog woont en Die laag wilde neerdalen, in Zijn Zoon, om te zoeken en te zaligen wat verloren was. Christus heeft aan het recht van God voldaan. Hij heeft de eer van Zijn Vader beoogd en de zaligheid van zondaren verdiend. Hij deelt die uit aan de Zijnen, ook in Vlaardingen. Hij gaat ons dan leren dat wij aan die eis niet kunnen voldoen. Hij leert een hongeren en dorsten naar de gerechtigheid van een Ander. Een liefde, verlangen om Die enige Naam onder de hemel gegeven te kennen. Als de HEERE spreekt, komt er verlangen. Ik zal Uw gerechtigheid vermelden, de Uwe alleen. Er is een gerechtigheid, Die redt. Onze nieuwe predikant weet zich gedrongen van deze gerechtigheid te spreken. Zoek het niet in deze wereld met onze gerechtigheid, maar kom met uw verloren leven. Wend u naar Mij toe! Dominee spreekt de wens uit zo een uitdeler te mogen zijn van die menigerlei genade Gods. Mag er gebed zijn en mag er weerklank zijn in de gemeente. Mag het werk in de gemeente zijn tot de eer van de Heere en tot zaligheid voor zondaren. Na de gebruikelijke toespraken en dankgebed legde de dominee voor de eerste maal de zegen op de gemeente.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen