Een biddende vrouw

De spreker van deze avond is ouderling G.D. Pas uit Waddinxveen. Hij houdt een referaat over Hanna, getiteld "Een biddende vrouw". De naam Hanna betekent gratie, liefelijkheid.

Hanna had zachtmoedigheid geleerd op de school van vrije genade. Zij leefde in de richterentijd, een tijd waarin iedereen deed wat goed was in zijn ogen, zoals dat ook heden ten dage de tendens is. Ook in Silo, zelfs in de tabernakel, was de ongerechtigheid binnengekomen. Maar... is het nu beter? Is de kerk in onze tijd nog een lichtende kandelaar?

Hanna was getrouwd met Elkana, een Leviet. Zij hadden elkaar hartelijk lief, maar Hanna's kinderloosheid was voor hen een zware beproeving. In Israël was dat een grote schande. Ook nu zijn er vrouwen die de last en het verdriet dragen omdat zij het moederschap moeten missen.

Hanna vreesde dat de onvruchtbaarheid zijn oorzaak vond in het feit dat zij de Heere niet oprecht diende. Haar verdriet werd verscherpt door de houding van Peninna. Vooral tijdens de hoogtijdagen in Israël tergde Peninna Hanna, omdat de Heere de baarmoeder van Hanna toegesloten had.

Peninna probeerde Hanna zo ver te krijgen dat Hanna boos en opstandig zou worden en dat Hanna daardoor uit de gunst zou vallen bij Elkana. Peninna trekt Hanna's geloof in twijfel. In de Schrift staat toch immers dat degene die de Heere dienen niet onvruchtbaar zullen zijn? Hanna kon niet op tegen al het verdriet dat Peninna haar aandeed, maar toch verweerde zij zich niet.

Wanneer Hanna in de tabernakel overstelpt is door haar verdriet, stort ze haar hart uit voor de Heere. Ze vlucht tot Hem en legt al haar verdriet en leed voor Zijn aangezicht neer. Ze blijft wachten op Zijn antwoord. We kunnen een voorbeeld aan Hanna nemen. Hoe vaak is het bij ons anders. Een Engelse schrijver zegt het zo: "Het kan gebeuren dat na het amen van het gebed de Heere het gebed wil verhoren, maar dat de Heere de bidder niet meer kan vinden op de knieën, de bidder is al opgestaan en overgegaan tot de orde van de dag..."

Hanna echter stortte haar hart uit. Zij bracht in praktijk: "Werp al uw bekommernis op Hem". Na eerst een bestraffing van Eli ontvangen te hebben, mag ze nu uitzijn mond horen dat ze een kind zal ontvangen. Een jaar later wordt deze belofte vervuld en Hanna ontvangt het van de Heere gebeden kind. Als Samuël nog maar een jaar of vier is, geeft ze hem aan de Heere terug, door hem bij Eli in de tabernakel achter te laten.

Hanna heeft ervaren dat de Heere in gunst naar haar omzag. Ze heeft gemeenschap met de Heere gehad hebben in het gebed, zij kon Samuël kwijt aan de Heere. Ze zingt in haar lofzang: "Hij zal de voeten Zijner gunstgenoten bewaren". In wat voor wereld groeien onze kinderen en kleinkinderen op? Noodzakelijk is dan het gebed voor hen aan de troon der genade.

Hanna zal het wonder van Samuëls geboorte verteld hebben aan de jonge Samuël, ze zal met hem gebeden hebben en ze is hem tot voorbeeld geweest. Opvallend is dat Hanna zich in haar lofzang niet verheugde in haar kind, maar zich verheugde in "Uw heil", daarin vond zij haar levensgeluk.

Hanna was rijk met wat de Heere aan haar gedaan had: "De Heere maakt arm en maakt rijk". In haar leven werd waarheid: '"t Is goed voor mij verdrukt te zijn geweest, opdat ik dus Uw Goddelijk recht mocht leren." Aldus de heer Pas.

Na de pauze draagt mevrouw Van Bale-van Buuren het gedicht "Gebedsverhoring" van mevrouw M. Blonk voor. Duidelijk en indringend worden de ingeleverde vragen beantwoord. Hierna bedankt de heer Van Bale iedereen voor zijn of haar bijdrage en sluit de heer Pas de avond met dankgebed.

Het was een goede en leerzame avond in Den Haag-Zuid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen