Synodale Commissie voor Emigratie

Vorige maal over emigratie schrijvend, haalde ik het beekje Drs W. v. d. Mast aan: „Verantwoorde Emigratie." Daarin zijn interessante gegevens verwerkt. Een opgenomen statistiek geeft een duidelijk beeld van de emigratie naar gezindte, waarbij het opvalt dat het percentage Gereformeerden (alle overtuigingen) en Hervormden het grootst is ónder de emigranten. Meer dan de helft behoort tot het prot. Christelijk volksdeel. Merkwaardig is wel dat het aantal rooms-katholieken minder dan de helft der prot. chr. emigranten telt. Het komt uw Rondkijker voor, dat hier politiek in zit en Rome de parochianen niet naar buiten Europa laat uitzwemmen. In ons land schrijden de rooms-katholieken langzamerhand naar de meerderheid — Nederland moet immers weer rooms worden ? ? — en zou er onder hen nu een massa-emigratie komen, zou dit in hun politiek en economisch streven een zekere rem kunnen betekenen. Dit zij slechts even terloops opgemerkt.

Waar er dus zoveel prot. chr. emigranten zijn — in 1950 waren er dit 25.873, oftewel 52.8% van het totaal — is het van betekenis, dat de kerken en de hiervoor in aanmerking komende organisaties oog hebben voor deze situatie en hun verantwoordelijkheid in dezen bewust zijn.

RONDKIJK

Wat onze kerken betreft bestaat er een Synodale Commissie voor emigratie voor leden der Geref. Gemeenten in Nederland. Vooral de laatste jaren zijn er vele leden onzer Ger. Gemeenten geëmigreerd en wel speciaal naar Canada. Deze Synodale Commissie beijvert zich te bevorderen, dat deze mensen in die districten komen, waar reeds meerdere leden der Ger. Gemeenten wonen en waar ook kerkelijke samenkomsten gehouden worden. Dit is niet zo eenvoudig als men zou denken, daar er vele formaliteiten moeten worden vervuld om tot dit doel te geraken. In een land, dat 289 maal zo groot is als Nederland, is dat niet zo eenvoudig. De correspondent van deze Syn. Commissie, dhr J. Fraanje te Barneveld schreef ons, dat ook inlichtingen worden verstrekt op maatschappelijk gebied, maar dat emigratie hen niet wordt aan-en ook niet wordt afgeraden. Dit is juist gezien, de verantwoordelijkheid daarvoor moet bij de betrokkenen zelf blijven. Het is bij de meeste mensen nodig de rem er wat op te zetten, daar men meestal te hoge verwachtingen koestert. Wat echter het maatschappelijke betreft, liggen er voor ieder die werken wil vele mogelijkheden.

Toch blijven er grote bezwaren voor emigratie, daar alle emigranten naar Canada sinds 1 Jan. 1951 gevaccineerd moeten worden. Naar de Ver-. Staten van Amerika was dat reeds zo vanaf 1947. Zover ons bekend is thans nog geen vaccinatie nodig voor vertrekkenden naar Nieuw-Zeeland.

In Canada zijn thans twee geïnstitueerde Ger. Gemeenten en wel te Otterville in Zuid-Ontario en te Coalhurst in het zuidelijk gedeelte van de provincie Alberta. Verder zijn er in St. Catherines, eveneens in het zuidelijk deel van Ontario en in Sardis, het Zuid-Westelijk gedeelte van de provincie Brits-Columbia zendingsposten onzer Ger. Gemeenten. Ds Lamain uit Grand-Rapids U.S.A. bezocht als consulent van Otterville en St. Catherines in Ontario deze samenkomsten reeds zeven maal in 1951 en in 1950 werden zij het gehele jaar door iedere maand éénmaal bezocht öf door Ds Lamain öf door Ds Hegeman en Ds v. Zweden. De gemeenten Coalhurst en Sardis kunnen slechts enkele malen per jaar worden bezocht omdat de afstanden te ver zijn en onze predikanten duizenden kilometers moeten rijden, om deze plaatsen te bezoeken. Maar in ieder geval worden ook daar op zijn tijd de sacramenten, Doop en Avondmaal bediend.

In de loop van dit jaar werd door de commissie het eerste contact gelegd met Nieuw-Zeeland en wel met de aldaar reeds eerder gevestigde leden der Free Presbyterian Church of Scotland, over welke kerkelijke groep wij in deze rubriek wel eens meer hebben geschreven. Dit eerste contact was zeer hartelijk en alle medewerking werd toegezegd. Via dit contact hoopt nog dit jaar het eerste gezin uit onze gemeenten daarheen te vertrekken.

Het kerkelijke leven wordt in den vreemde het meest gemist. Daardoor is er een groot geestelijk gevaar aan emigratie verbonden, vooral voor de jongeren. En is het goed, dat deze synodale commissie de lidmaten bij hun vertrek niet loslaat, maar de band met de kerk tracht te behouden. Er moge zegen op rusten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen