DE NAAM CHRISTUS (2)

80

a. Het profetisch ambt

We mogen de drie ambten van Christus niet van elkander scheiden, zo hebben we in onze vorige les opgemerkt. Want in de bediening van de drie ambten heeft Christus het grote verlossingswerk volbracht, tot herstel van het geschonden beeld Gods en de verbroken ambtsvervulling van de mens.

Anderzijds mogen we de drieërlei ambtsbediening van Christus wel ONDERscheiden, haar echter blijvende zien in haar eenheid.

Tot volvoering van het verlossingswerk was nodig HET PROFETISCH AMBT. Want die verlossing moest in ’t licht gesteld worden en verkondigd. De kennis hiervan was voor de gevallen mens verborgen en zélf kon de mens die niet aan ’t licht brengen, want zijn verstand is verduisterd.

Alle ware kennis is verloren gegaan door de val. Adam kende God niet meer. Duidelijk bewijs hiervoor is, dat Adam en Eva zich verborgen toen God in de hof kwam.

Nodig was dus, dat God Zich opnieuw kwam openbaren. Maar dit kon niet anders dan in Christus, de verordineerde en gezalfde Middelaar. Vandaar dat we die openbaring noemen: de bijzondere openbaring, d.i. de openbaring in Christus. Onder het Oude Testament in de BELOFTE van het Evangelie en in de Nieuwe bedeling door de VERVULLING van de heilsbelofte.

De evangelist Johannes schrijft in zijn evangelie, hoofdstuk één, vers 18: „De eniggeboren Zoon, Die in de schoot des Vaders is, Die heeft Hem (de Vader) ons verklaard”. Maar ook was het nodig, dat de verborgen raad en wil der verlossing zou onthuld en bekendgemaakt worden. Christus heeft Zijn ambtelijke bediening vervuld geheel overeenkomstig Gods VER LOSSI NGSP LAN. In alles deed Hij Zijn Middelaarswerk in afhankelijkheid van de wil des Vaders. „Niet Mijn wil, maar Uw wil geschiede”, zo bad hij in de hof van Gethsémané.

Wat komt hierin duidelijk naar voren, dat GOD ZELF uit heeft gemaakt hoe de verlossing moest geschieden.

De mens van vandaag wil daar niet meer van weten. Zeker, door alle eeuwen heen zien we dit, maar toch in onze dagen al sterker. Treedt in de moderne levensbeschouwing niet sterk op de voorgrond, dat de mens het moet en kan doen? We leven als ’t ware in de eeuw van de mens. De mens met zijn weten en kunnen meent alles in zijn hand te hebben. In alles gaat het om de mens! In zijn verwaandheid denkt hij te heersen over de Bijbel en zal zélf dan bepalen hoe men Gods Woord moet zien en opvatten.

En zo doet hij ook ten opzichte van het zalig worden.

Dit wil de mens zèff bepalen, naar zijn idee en .smaak. Van zonde, schuld en oordeel, van Gods heilig recht wil men niet meer weten, of men glijdt lichtvaardig over deze digen heen. Maar wat leert de Heere Zijn volk? Is het niet de zalige beleving zalig te kunnen worden, zó, dat God erin verheerlijkt is geworden en al Zijn deugden? Want dit volk kreeg GOD lief in al Zijn volmaaktheden!

Onze Heidelberger verklaart in Zondag 12, dat Christus de verborgen raad en wil Gods van onze’verlossing volkomenlijk heeft geopenbaard.

Zijn profetische bediening omvat: prediking, het verrichten van wonderen en de voorspelling.

In het Oude Testament deed Christus dit reeds door middel van Zijn PROFETEN. Zij spraken door de Geest van Christus, 1 Petrus 1 : 1 1. U kunt de tekst zelf wel erop naslaan.

De profeten van de oude bedeling deden ook wonderen. Niet door hun eigen kracht, maar door de kracht van de Geest van Christus.

Zij wezen dan ook allen heen naar Christus. Zie o.a. bij Mozes, Deut. 18 : 15.

Christus trad als de hoogste Profeet op in Zijn omwandeling op aarde. Hij leerde als machthebbende. Hij verrichtte Zijn profetische, priesterlijke en koninklijke wonderen. Kunt U een profetisch, een priesterlijk en een koninklijk wonder opnoemen? D.w.z. een wonder, waarin het profetische bijzonder op de voorgrond treedt, of het priesterlijke, of het koninklijke.

Christus voorspelde ook de toekomst. O.a. Zijn eigen lijden en sterven; de verwoesting van Jeruzalem en Zijn wederkomst. Waar?

Na Zijn hemelvaart blijft Christus Zijn profetisch ambt vervullen. Extra-ordinair door de apostelen, profeten en evangelisten, Efeze 4 : 11. Hun werden gegeven buitengewone gaven des Geestes. En deze waren nodig tot vestiging van de kerk in een vijandige wereld, zoals toen van de zijde van het heidendom.

Na de apostelen bedient Christus Zijn profetisch ambt door middel van het blijvend ambt van de herders en leraars. Toen de kerk eenmaal gevestigd was, vielen bij de dood van de apostelen ook de extra-ordinaire gaven-weg en gingen zij over in de gewone ambtelijke gaven.

Zo onderwijst Christus nu Zijn kerk als Profeet door middel van de bediening des Woords en het onderwijs uit Zijn Woord. Dit is de objektieve zijde van Zijn profetische bediening.

Maar Christus leert ook INWENDIG door Zijn Geest, Zich bedienend van Zijn Woord. Dit is de subjektieve zijde. De prediking brengt het Woord TOT het OOR, Christus brengt het door Zijn Geest tot in het HART. Hij opent het verstand en het hart en legt erin het beginsel van de ware Godskennis, om God te kennen in Zijn algenoegzaamheid, zichzelf in zijn vloekwaardigheid en Jezus in Zijn dierbaarheid.

Door deze ware, levende kennis funktioneert het profetisch ambt van Christus in de gelovigen, Gods kinderen. Zij worden weer profeten om Zijn Naam te belijden, Gods deugden te verkondigen.

Is het daarom niet van het grootste belang, dat in de prediking ook deze subjektieve zijde van Christus’ ambtelijke bediening uitkome? Zo zal de volle Christus gepredikt worden!

Maar zo zal ook door de toepassing van de Heilige Geest de ware mystiek gekend en beoefend worden.

Kent u iets van psalm 25 vers 7?

„Gods verborgen omgang vinden
zielen, daar Zijn vrees in woont;
’t Heilgeheim wordt aan Zijn vrinden,
naar Zijn vreeverbong getoond”.

Urk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen