Kerkvisitatie

De beginselen der kerkvisitatie liggen in Gods Woord verklaard. Christus Zelf wandelt tussen de zeven gouden kandelaren, dat is, tussen Zijn gemeenten, om ze met Zijn herdersstaf te leiden (Openb. 1 : ' 13—16). Paulus zeide tot Barnabas: „Laat .ons nu wederkeren en bezoeken onze broeders in elke stad, in welke wij het Woord des Heeren verkondigd hebben, hoe zij het hebben", dat is, hoe zij het maken, hoe de toestand der gemeente is. Hier ligt dus heel duidelijk het grondbeginsel van de kerkvisitatie in uitgedrukt. In de vierde eeuw was het reeds gewoonte, dat de bisschop ieder jaar, of minstens iedere 2 jaar, de kerken in zijn gebied bezocht, om onderzoek te doen naar de stand van zaken.

Na de reformatie werd de kerkvisitatie ook ingevoerd in de kerken der hervorming.

Luther hield zelf ook kerkvisitatie en deed daarbij bedroevende ervaringen op van de onkunde van veel leraren en van het volk, wat hem aanleiding gaf tot het opstellen van de grote en de kleine Catechismus. In de kerk van Nederland was er aanvankelijk nogal bezwaar. Niet dat men de visitatie als zodanig niet nodig achtte, maar men was bang, als er vaste kerkvisitatoren benoemd werden, dat deze zich dan hoger en meer zouden gaan voelen dan de andere ambtsdragers en men zodoende in de wateren van de roomse hiërarchie zou terechtkomen. Daarom wilde men de visitatie het liefst door en op de classis laten geschieden.

Tenslotte is men echter op aandringen van de kerken in Zeeland en Zuid-Holland toch overgegaan tot het benoemen van kerkvisitatoren. Het gevaar van hiërarchie, waarvoor men vreesde, heeft men echter ondervangen en trachten te vermijden door de kerkvisitatoren niet voor vast te benoemen, maar telkens voor een jaar, met het recht van continuatie, dat is verlenging van hun zittingstijd, zolang de classis het zal goeddunken. De classis benoemt dus de visitatoren.

Dit is geregeld in artikel 44 van de Dordtse Kerkenorde, waar we lezen: „Zal ook de classis enige van haar dienaren, ten minste twee van de oudste, ervarenste en geschiktste autoriseren, om in alle kerken van de steden zowel als van het platteland, alle jaar visitatie te doen en toe te zien of de leraars, kerkeraden en schoolmeesters hun ambt trouwelijk waarnemen, bij de zuiverheid der leer blijven, de aangenomen orde in alles onderhouden en de stichting der gemeente, mitsgaders der jonge jeugd, naar behoren, zoveel hun mogelijk is, met woorden en werken bevorderen, teneinde zij diegenen, die nalatig in het één of ander bevonden worden intijds mogen broederlijk vermanen en met raad en daad alles tot vrede, opbouwing en 't meeste profijt der kerken en scholen helpen dirigeren, en zal iedere classis deze visitatoren mogen continueren in hun bediening, zolang het haar goed zal dunken, tenware dat de visitatoren zelf, om redenen, van dewelke de classis oordelen zal, verzochten ontslagen te worden".

Zo behoort de kerkvisitatie dus elk jaar in iedere gemeente te geschieden. Bij tussentijdse moeilijkheden heeft een extra visitatie plaats.

In de classis waartoe ondergetekende behoort, zijn nog kortgeleden alle gemeenten bezocht, waarbij, vanwege het tekort aan predikanten, niet de predikanten twee aan twee visitatoren waren, maar iedere predikant een ouderling uit zijn kerkeraad als tweede visitator meeneemt.

De visitatie heeft dus plaats in een kerkeraadsvergadering. Dit moet 's Zondags daaraan voorafgaande aan de gemeente worden medegedeeld, opdat leden, die bepaalde kwesties hebben, deze ter kennis kunnen brengen van de visitatoren. Deze leden moeten vooraf aan de kerkeraad meedelen, dat zij door de visitatoren gehoord wensen te worden.

Eén van de eerste vragen van de visitatoren aan de kerkeraad is dan ook altijd, of van de visitatie kennis is gegeven aan de gemeente en of er leden zijn, die gehoord wensen te worden.

Bij een gewone visitatie berust de leiding van de vergadering bij de voorzitter van de kerkeraad, die aan de visitatoren gelegenheid geeft hun arbeid te verrichten. Bij een buitengewone visitatie berust de leiding bij één der visitatoren.

De visitatoren moeten telkens op de eerstvolgende classis rapport uitbrengen over de door hen bezochte gemeenten en bij eventuele moeilijkheden, die door de resp. kerkeraden niet konden worden opgelost, deze ter beoordeling aan de classis overgeven.

Vlaardingen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen