"Daar komt de bruid"...

Toen mijn vrouw en ik elkaar vele, vele jaren geleden het jawoord gaven, heeft tijdens de trouwdienst de dienstdoende organist ongetwijfeld voor passende muziek gezorgd. Maar wat het is geweest, herinneren wij ons niet meer. En aangezien het opnemen van trouwdiensten in die tijd nog niet algemeen gebruikelijk was, kunnen we het ook niet meer achterhalen.

Overigens heb ik gehoord dat de meeste bruidsparen lijden aan geheugenverlies waar het gaat om plechtige momenten op hun trouwdag. Jammer, maar ook geen ramp. Alleen, de trouwtekst moet je wel onthouden. Sommige paren hangen hem op aan de muur in de hulsof slaapkamer. Goed om eens naar te kijken als niet alles op rolletjes loopt.

Heidens drama
Maar die muziek. Tja, wat past er nu voor muziek bij een trouwdienst. De meeste mensen weten het niet en daarom namen en nemen veel organisten de bekende deunen van Wagner en Mendelssohn. Ze weten meestal wel dat het eigenlijk niet kan.

"Lohengrin" is een bijna heidens drama met bloedige afloop en het beroemde bruidslied is uit het midden van deze opera, waar, nadat de bruidegom zijn bruid via een duel heeft veroverd, het huwelijk gesloten wordt onder de dreiging van wraak en oorlog. Kinderen plegen het bekende beginmotief nogal eens van een andere tekst te voorzien; over een schoorsteen en zo.

De bruidsmars van Mendelssohn is afkomstig uit diens muziek bij "A Midsummernight's dream" van Shakespeare, een luchtig spel vol persoonsverwisselingen en maskerades.

Nee, die stukken kunnen we maar beter in de kast laten liggen. In een kerk dient toch vooral kerkmuziek te worden gespeeld en al worden bovengenoemde stukken dan voor en na de dienst gespeeld, toch vind ik het niet passend om bij de ingetogenheid van dit gebeuren zulke uitbundigheden ten gehore te brengen. Maar wat dan wel?

Improviseren
Organisten die ik ernaar vroeg, zeiden dat ze meestal iets improviseerden. Er zijn psalmen en liederen te over die zich qua tekst lenen voor een gelegenheid als deze. Blader maar eens in je psalmboek of in een goede liedbundel. Kies wel iets wat de meeste bruiloftsgangers zullen herkennen.

Psalm 128 heeft een van de mooiste melodieën uit de Geneefse bundel. Tegenwoordig wordt hij niet zo veel meer gezongen, vanwege de bloeiende echtvriendin en zo. Bij een kinderloos echtpaar onder de gasten zouden enkele coupletten wel eens wat minder aangenaam kunnen overkomen. Echter, als stof voor een instrumentale improvisatie leent deze psalm zich uitstekend.

Natuurlijk zijn er ook wel enkele composities te vinden die geschikt zijn voor het gebruik bij trouwdiensten. Een deel uit een triosonate van Bach bij voorbeeld. Twee bovenstemmen die elkaar naderen en daarna weer uit elkaar gaan, om elkaar heen draaien en dat alles boven een goedmoedig meelopende bas als symbool van de meelevende familiekring.

En als ze dan ten slotte in een stralend majeur elkaar alle drie vinden, is ieder gelukkig met de afloop.

Het mag best
Sommige bruidsparen hebben muzikale zussen of broers. Persoonlijk vind ik het altijd mooi als er aan het eind van de dienst, wanneer men zich langzaam naar de uitgang begeeft, een stukje Händel of Vivaldi op een blokfluit of een ander melodieinstrument boven het geroezemoes der feestgangers uit klinkt. Het mag overigens best, een beetje muziek erbij.

In het Israël uit de Bijbel maakten ze heel wat meer tam tam; met trommels, fluiten en reien. Al zijn wij noorderlingen dan wat minder uitbundig, bij een bruiloft, waarvan het hoogtepunt zich toch in de kerk afspeelt, kan er wel wat meer dan anders. Te meer daar in ons huwelijksformulier staat dat de Heere man en vrouw bij elkaar brengt. Is dat dan niet iets om verheugd over te zijn?

En al uit een christen in dit land zijn blijdschap niet met toeters en bellen, tegen een stijlvolle uiting van vreugde kan toch niemand bezwaar hebben, dunkt me. Muziek vertaalt onze emoties naar een voor ieder verstaanbaar niveau. Ze helpt ons onze tranen te bedwingen of brengt ons ertoe ze de vrije loop te laten.

Ten slotte: een organist die verlegen was met wat hij zou spelen bij het huwelijk van een al op middelbare leeftijd gekomen bruidspaar, beging de blunder van zijn carrière. Toen de kerkgangers na de dienst naar buiten schuifelden, klonk boven hun hoofden het Nonnenkoor uit "Casanova" van Johann Strauss.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen