Maar Ik heb voor u gebeden

In de lijdenstijd van dit jaar verwonderen we ons opnieuw over de grote zondaarsliefde van de Heere Jezus. Als Borg en Middelaar van een zondig en een schuldig volk geeft Hij Zich over in de dood, ja de dood des kruises, om de zonde te verzoenen en de schuld te betalen en een ieder die in Hem gelooft het eeuwige leven te bereiden. En zelf hebben we daar op geen enkele wijze in kunnen meewerken. Dat komt ook zo duidelijk uit in de discipelen van de Heere Jezus. Want afgezien van Judas die Hem verraden heeft, hebben de anderen Hem allemaal verlaten, ja zelfs verloochend. Daar hebben ze eerst niets van willen weten toen de Heiland hen dat van tevoren zei. En Petrus heeft het vooral met alle nadruk gezegd: „Al werden ze allen aan U geërgerd, ik zal nimmermeer geërgerd worden en ik zal mijn leven voor U zetten." Maar dan spreekt de Heere Jezus Zijn ontdekkende en tegelijk toch ook vertroostende woorden: „Simon, Simon, ziet de satan heeft ulieden zeer begeerd om te ziften als de tarwe... maar Ik heb voor u gebeden dat uw geloof niet ophoude..." (Lukas 22 : 31—32a).
Hoe duidelijk komt hier openbaar dat er om ons gevochten wordt. De duivel is altijd bezig om de ziel van een mens te verderven. En het is de lust van de Heere Jezus om een mens te behouden, te redden van het verderf en te schenken het eeuwig zalig leven. Maar de duivel laat zijn prooi niet zomaar los. In het paradijs heeft hij de overwinning behaald. Maar nu is de Heere Jezus gekomen om Zijn volk, dat de Heere God Hem gegeven heeft, uit de banden van de dood en van de hel te verlossen.
Eerst heeft de duivel geprobeerd om Hem van Zijn lijdensweg af te houden. Maar Christus heeft die verzoeking doorstaan en de duivel teruggewezen. Vastbesloten is Hij om de weg van lijden en dood te gaan tot verzoening van de zonde van Zijn volk. Wanneer deze Herder nu echter geslagen wordt, zullen de schapen zonder Herder verstrooid worden en dan zal de wolf komen en zijn hoofdaanval richten op deze schapen. Dat zal de ure en de macht van de vorst der duisternis zijn. De satart probeert altijd de ware gelovigen aan te vallen. Maar nu wel op een heel bijzondere wijze. De Heere heeft voor Zijn volk gebeden dat het eeuwig bij de Vader zou wonen en daarom heeft de hel gebeefd. Maar nu zal de satan al zijn krachten inspannen tot het verderf van de discipelen en van allen die door hen in de Heere Jezus zullen geloven. En daarvan zegt de Heere Jezus hier: „Simon, Simon, ziet de satan heeft ulieden zeer begeerd te ziften als de tarwe..."
Simon, Simon...
De naam van Petrus wordt herhaald en dat betekent altijd dat er bijzondere aandacht gevraagd wordt. Petrus gaat in eigen kracht deze vreselijke nacht in, waarin de Heiland wordt overgeleverd in de hand van Zijn vijanden. En wat moet er dan van ons terecht komen? Simon, Simon, let toch op, doe uw ogen toch open. En dat geldt ook voor ons. Want overal staan de strikken van de satan. De ure van de verzoeking is gekomen over de gehele wereld. Waakt en bidt, opdat ge niet in verzoeking komt.
Simon, Simon, de satan heeft ulieden zeer begeerd te ziften als de tarwe... Letterlijk staat er hier eigenlijk: hij heeft u opgevorderd, hij heeft om uw uitlevering gevraagd. Het is alsof de duivel zegt: laat die discipelen toch los, Heere God. Petrus is toch niet beter dan Judas? En de anderen toch ook niet. Geef ze maar in mijn handen en dan zal hun geloof immers niets dan kaf blijken te zijn. Het goud des geloofs zal weggeblazen worden en de mens der zonde zal overblijven.
Simon, Simon, de satan heeft ulieden zeer begeerd te ziften als de tarwe... Hier gebruikt de Heere Jezus een bekend beeld uit het Oosterse leven. Voordat het graan gemalen wordt komt het eerst in de zeef. En dan wordt het heen en weer geschud en dan kan het over de rand van de zeef heenvliegen en verloren gaan. Dat gaat er nu met de discipelen gebeuren. Ze zullen op de zeef van satan terechtkomen en hij zal hen schudden en benauwen en opvorderen voor zijn helse rijk. En wanneer het van hen zou afhangen zouden ze ook buiten het koninkrijk der hemelen blijven, zouden ze door de satan overwonnen worden. Dat moeten we wel heel goed leren en elke dag opnieuw leren, dat wij enkel zwakheid zijn en dat er van ons geen verwachting is. Daar zal de duivel ons ook het meeste op aanvallen. Hij zal ons de hopeloosheid van onze toestand laten zien. Straks vluchten al die „dappere" discipelen weg, die hun leven voor de Heere Jezus zouden geven. Straks laten ze Hem alleen. En zouden wij beter zijn en sterker en moediger dan de discipelen wanneer de satan ons komt ziften als de tarwe? Hebben we het in ons leven ook niet ondervonden, dat we soms geen hoop of moed meer over hebben en dat we ons verloren wanen, zonder hoop en zonder enige verwachting voor de toekomst?
Simon, Simon... zondaar, zondaar, de satan heeft u zeer begeerd te ziften als de tarwe... Wees toch niet hoogmoedig, wees niet groot in uw gedachten, wees arm en nederig en klein, en leef toch van de genade en de ontferming Gods in Christus Jezus. Dat kan, want dat lezen we ook in het tweede deel van dit woord van de Heiland: ...maar Ik heb voor u gebeden dat uw geloof niet ophoude!
Tegenover die ziftende satan staat dus die biddende Hogepriester. Die lijdende Borg en Middelaar denkt alleen maar aan Zijn volk. Hij bidt niet voor de wereld, maar wel voor dat volk dat de Heere Hem gegeven heeft. Hij heeft voor Petrus en voor de andere discipelen gebeden dat hun geloof zou blijven, dat ze zich vast zouden klemmen aan de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, Die ook hun Vader wilde zijn. En Hij kon daarom bidden, omdat Hij de zonde zou verzoenen en de schuld zou betalen en de straf zou dragen voor Zijn volk. Wanneer Christus bidt, dan legt Hij niet het werk van Petrus aan de Vader voor, maar Zijn eigen werk. Daar kan Hij op pleiten, want dat kan voor de Vader bestaan.
Ik heb voor u gebeden dat uw geloof niet ophoude.
Petrus en de andere discipelen hadden geloof. En dat had de Heere door Zijn Heilige Geest in hun harten gewerkt. Dat is de rijkste gave die een mens ontvangen kan. Door het geloof zijn we rechtvaardig voor God. Nu kan de satan geen rechten meer op ons doen gelden. Ga weg satan, want de Heere is het Die Jeruzalem verkiest. Maar zonder geloof zijn we niets en hebben we niets. Daarom is het zo groot wanneer we een biddende Hogepriester hebben, Die voor ons bidt dat ons geloof niet zal ophouden. En Ik heb verzoening voor u gevonden. Tot uw nood ben Ik ingegaan, o mijn volk; Ik heb alles meegemaakt van het begin tot het einde. In uw hoogste zielenood en in al uw benauwdheden was Ik benauwd. En Ik heb voor u gebeden dat uw geloof niet ophoude. De zeef van satan zal niet ophouden te schudden.
Ja, dat begeren wij zo dikwijls. Maar de Heere bidt dat ons geloof zal blijven. Hij neemt Zijn kinderen niet uit de wereld weg, maar Hij bewaart hen in het midden van de wereld. Petrus is in deze nacht van de duivel, de nacht waarin de Heere Jezus gevangen genomen is, wel hevig geschud in de zeef van satan. En hij is welhaast omgekomen. Maar de Heere Jezus heeft Zijn schuldige discipel aangezien en voor Hem gebeden en zijn geloof is niet opgehouden, want hij kon toch weer zeggen: Heere, U weet toch dat ik U liefheb.
Wat is het groot wanneer we op deze biddende Hogepriester mogen zien en dat we mogen zeggen: Heere, U weet het toch, dat ik U liefheb. Wast dan op in de genade en kennis van onze Heere en Zaligmaker Jezus Christus. Aan Hem de heerlijkheid en nu en tot in de dag der eeuwigheid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen