De vier beschrijvingen van het éne evangelie

(10)

LUCAS

In ons vorig artikel hebben we reeds iets medegedeeld over de persoon van Lucas.

Lucas was van geboorte geen Jood, zoals we de vorige keer reeds zagen. Waarschijnlijk was hij een Griek. We kunnen dit afleiden uit zijn taal en uit de cultuur, die in zijn evangeliebeschrijving en in de Handelingen verondersteld wordt. Ook spreekt hij over de bewoners van het eiland Malta als „barbaren" (Hand. 28 : 2, 4), welke aanduiding typisch Grieks is.

Naar alle waarschijnlijkheid was Lucas afkomstig uit Antiochië in Syrië. Verschillende oude kerkvaders delen dit mee en vooral ook uit de Handelingen blijkt, dat Lucas een bijzondere belangstelling voor Antiochië had.

Van de zeven diakenen, die in de gemeente te Jeruzalem gekozen werden, weet Lucas alleen van Nicolaus te berichten, dat hij een „Antiocheense" Jodengenoot was. (Hand. 6 : 5). In Hand. 11 : 26 weet Lucas te verhalen, dat de discipelen te Antiochië voor het eerst „christenen" werden genoemd. En zo blijkt ook uit andere teksten zoals Hand. 13 : 1; 14 : 19, 21, 26; 15 : 22, 23, 30, 35; 18 : 22, dat Lucas een bijzondere belangstelling voor Antiochië had en met de gang van zaken aldaar goed op de hoogte was. Dus wellicht, dat hij uit die plaats ook afkomstig was.

Lucas heeft het Evangelie en ook de Handelingen geschreven voor een zekere Theofilus.

We lezen immers in Lucas i : 1—4: Nademaal velen ter hand genomen hebben om in orde te stellen een verhaal van de dingen, die onder ons volkomen zekerheid hebben, gelijk ons overgeleverd hebben die van den beginne zelf aanschouwers en dienaars des woords geweest zijn, zo heeft het ook mij goedgedacht, hebbende alles van te voren aan naarstiglijk onderzocht, vervolgens aan U te schrijven, voortreffelijke Theofilus; opdat gij moogt kennen de zekerheid der dingen, waarvan gij onderwezen zijt."

Deze voorrede, die in de literaire stijl van die dagen geschreven is, verhaald ons op duidelijke wijze, welk doel Lucas met het schrijven van zijn boek heeft gehad en volgens welke methode hij heeft gearbeid.

Lucas schrijft voor Theofilus, een Griek van edele geboorte. Dat deze Theofilus een man van aanzien was blijkt uit het woord, waarmee Lucas zich tot hem richt. „O voortreffelijke (edelmogende) Theofilus, " een wijze van aanspreken, die alleen bij aanzienlijke mannen werd gebruikt.

Theofilus was reeds onderwezen in het Evangelie, maar Lucas wenst hem, daar hij blijkbaar nog aarzelend staat tep opJ zichte van de waarheid, nader onderricht te geven, en daarom schrijft hij voor hem zijn Evangelie.

Ook zeiden we, dat uit de voorrede van het Evangelie zo duidelijk blijkt, volgens welke methode Lucas bij het schrijven van zijn boek heeft gehandeld.

Klaarblijkelijk had Lucas, toen hij zijn Evangelie schreef, „papyrus"-bladen of - rollen, waarop verschillende gedeelten uit het leven van de Ilcere Jezus behandeld werden, bij de hand.

Wij weten in het geheel niet, hoeveel schrijvers toen reeds een poging hadden gedaan om een Evangelie te boek te stellen, maar wel blijkt uit de voorrede van het Lucas-Evangelie, dat er reeds vroeg een streven moet zijn geweest, om het leven van de Heere Jezus en Zijn Evangelie te beschrijven. (Nademaal velen ter hand genomen hebben enz.)

De volgende keer hopen we hier verder over te spreken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen