VRAGENBUS

E. B. te G. vraagt mij het oordeel over het magnetisme. Antwoord: Hoewel ik reeds over dit onderwerp geschreven heb, zal ik er nogmaals iets van zeggen, temeer omdat reeds meerdere brieven ingekomen zijn met hetzelfde verzoek. Dr. Haverkate schrijft het volgende:

„Wanneer een kind gevallen is en zich bezeerd heeft, loopt het schreiend naar zijn moeder. Deze zal de pijnlijke plaats 'bezien. Ze zie^t een blauwe plek en strijkt er met de hand over. Het kind kalmeert. Hoewel de onderhuidse bloeding niet genezen is, toch is de pijn weg. Het kind meent, dat moeder het

beter heeft gemaakt en gaat weer spelen. Iets dergelijks doet een magnetiseur.

Hoe moeten we dit geval verklaren? Het kind heeft vertrouwen in zijn moeder; gelooft dat moeder het ongeval kan genezen en deze voorstelling heeft zulk een invloed in de ziel van het kind, dat het de pijn niet meer voelt, en denkt genezen te zijn. We hebben hier dus te doen met zuiver geestelijke factoren (suggestie).

Wanneer een magnetiseur echter een patiënt behandelt en met zijn hand over of langs zijn lichaam strijkt, geraakt de patiënt zeer dikwijls in een toestand van hypnose. In zulk een toestand is de patiënt zeer vatbaar voor suggestie en gelooft vast in de genezing, die de magnetiseur voorspeld heeft. Op deze manier kunnen allerlei geestelijke afwijkingen genezen, die we aantreffen bij zenuwpatiënten; maar ook kunnen langs deze weg dikwijls de lasten en klachten, die een lichamelijke afwijking veroorzaakt, geheel of gedeeltelijk weggenomen worden. Ja zelfs kan het voorkomen, dat de lichamelijke afwijkingen door het psyehisch middel der suggestie genezen. Zo sterk is de invloed van 's mensen gees* - op zijn lichaam.

Ook het omgekeerde kan plaats hebben: men kan in hypnose iemand zijn hand laten branden aan een koud voorwerp, zo zelfs, dat er brandblaren ontstaan. Maar meestal kan een magnetiseur alleen de lasten ener lichaamskwaal wegnemen, tervMjl de lichaamsafwijking blijft bestaan of erger wordt. Zo kan een magnetiseur iemand bevrijden van de pijnen veroorzaakt door een kankergezwel; de patiënt meent nu genezen te zijn en Iaat zo het ogenblik, waarop hij door een operatie nog te helpen is, voorbijgaan.

Dat deze opvatting juist is, laat zich aldus bewijzen: iemand komt bij de magnetiseur en wordt daar geblinddoekt; een andere persoon maakt nu de strijkende bewegingen met als gevolg, dat de patiënt in hypnose geraakt. Nu blijkt, dat de patiënt z.g. in rapport staat met de magnetiseur, cloor wie hij meent gemagnetiseerd te zijn, en dat deze alleen verder invloed op hem kan uitoefenen. In zulk een geval kunnen we dus niet aannemen, dat er een geheimzinnige stof in het spel is die van de magnetiseur op de patiënt overgaat.

Hoewel men met deze methode succes kan hebben, is het magnetiseren van patiënten door leken (niet-medici) af te raden, \ ooral omdat bij ernstige kwalen op clie manier het meest geschikte tijdstip voor een doeltreffender geneeswijze kan voorbijgaan. Bovendien is het niet aan te bevelen zich door een onbekend persoon te laten magnetiseren (of hypnotiseren), daar cle magnetiseur een grote invloed krijgt op cle patiënt en hiervan wel ééns misbruik gemaakt wordt cloor zedelijk laagstaande personen. Al neemt men met vrij grote zekerheid aan, dat een magnetiseur gebruik maakt van suggestie en hypnose, al wil hij het zelf niet erkennen, daarmee is het laatste woord over het dierlijk-magnetisme als occult verschijnsel niet gesproken."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen