„Mijne is de wraak”

In Gods naam...

In hun vroegere harde leven hadden wraak en vete een belangrijke plaats bij het volk van de Yali's. Wie goed strijden kon. dat was pas een man. Toen de kerstening van hun samenleving nog maar enige tijd begonnen was. deed zich een ernstig feit voor. dat voor veel ouderen riep om wraak.

Ik kan me de oude strijder nog goed herinneren. Trillend van toorn zat hij daar met zijn nieuwe hakmes in de hand. Mensen van het volk waren op gemene wijze toegetakeld, toen ze in een naburige vallei het evangelie gingen verkondigen. De vijanden hadden ze geslagen met stokken waarin scherpe voorwerpen en spijkers zaten. Zo kwamen de evangelieverkondigers met bloedende hoofden terug.

Dit was de kans, zei het vroegere oorlogshoofd. Nu moesten de vijanden flink gestrafd worden, net zoals dat in het verleden gebeurde. En... het kon nu ook nog in Gods naam geschieden, voegde hij. die geen christen was, maar wel uit dc Bijbel had horen preken, eraan toe. Want het waren toch evangelisten, die geslagen waren? Het aangedane onrecht wreken, zo mogelijk met een tekst erbij, dat was wat de hoofdman wilde.

Oude Testament

In het Oude Testament zijn gedeelten te lezen, die op het eerste gezicht een houding weerspiegelen als van de Yalihoofdman, een houding die we ook zo vaak in allerlei geschiedverhalen tegenkomen. Lees Ps. 137:8 en 9 bijvoorbeeld: .0 dochter van Babyion, die verwoest zult worden, welgelukzalig zal hij zijn, die u uw misdaad vergelden zal. die gij aan ons misdaan hebt.

Welgelukzalig zal hij zijn, die uw kinderkens grijpen cn aan de steenrots verpletteren zal". Of lees wat David zong in Ps. 140:11 of Ps. 141:10. Zie ook Ps. 143:12. Zo zijn er vele andere plaatsen te noemen.

Gods eer, niet persoonlijke geweldslust

Toch zouden we er verkeerd aan doen om dergelijke tekstgedeelten zo maar op één lijn te stellen met wat in de wereld aan wraak en vergelding voorhanden is. Immers het Oude Testament

spreekt over Gods handelen met Zijn volk. Dat is de achtergrond van teksten als de genoemde. Het gaat om de bevordering van Gods eer, niet om de bevrediging van persoonlijke geweldslust, zoals bij dc Yali hoofdman. Reeds bij de roeping van Abram had de HEERE gesproken: En ik zal zegenen die u zegenen, en vloeken die u vloekt" (Gen. 12:3). Israël temidden van de volken was het toonbeeld van Gods verkiezing.

De Heere is barmhartig én rechtvaardig

We zien de bede om vernietiging van de vijanden dus tegen de achtergrond van Gods handelen. En dat handelen is barmhartig en rechtvaardig. Wie het laatste vergeet, miskent de ernst van de zonde, de opstand tegen God. Juist daarover gaat Gods toorn. God straft de goddelozen en dc vijanden van Zijn volk (zie bijvoorbeeld Ps. 110). Maar Gods toorn is zeker ook gericht tegen het volk Israël zelf. wanneer dat de inzettingen niet onderhoudt en Zijn Naam veracht.

Alleen de Heere heeft recht om te heersen

In het „lied van Mozes" (Deut. 32) lezen we over zegen en vloek. Het volk van God kon weten wat het zou wedervaren. Gods ontferming is zo troostrijk. Maar zijn toorn verschrikkelijk. Ook hier moeten we de achtergrond duidelijk zien. Alleen de Schepper komt het recht toe tc heersen over de volken, al eigenen anderen zich dat recht we) toe: Zie nu. dat Ik. Ik DIE ben, en geen God met Mij: k dood en maak levend. Ik versla en Ik heel; en daar is niemand, die uit mijn hand redt" (Deut. 32:39).

Tegen die achtergrond moeten we bijvoorbeeld Ps. 137 lezen. En dc dichter spreekt in welhaast dezelfde woorden als die we lezen in de profetie over Babylons verwoesting (zie Jcs. 13:16. en ook de verzen 9. 11 en 18). De profeet voorzegt de dag des HEEREN en Gods toorn over de afvallige, de dichter zingt ervan.

Nieuwe Testament

In het „lied van Mozes" (vers 35) staat ook het tekstgedeelte dat enige malen in het Nieuwe Testament wordt aangehaald: „Mijne is de wraak en de vergelding”.

Ook in het Nieuwe Testament lezen we immers vele malen over Gods toorn. Maar de achtergrond is nu, dat de roep tot bekering uitgaat tot alle volken. De prediking is niet meer in het bijzonder gericht tot Israël, maar zal eerlang dc einden der aarde bereiken. Gods toorn strekt zich uit over dc verachters van Zijn genade. Nog is het de tijd van lankmoedigheid. Maar Gods rechtvaardig oordeel zal komen: Met vlammend vuur wraak doende over degenen die God niet kennen, en over degenen die het Evangelie onzes Heeren Jezus Christus niet gehoorzaam zijn" (1 Thes. 1:8).

Vergeld geen kwaad met kwaad

Als hel gaat over aanwijzingen voor het persoonlijk christelijk leven, is het Nieuwe Testament ook duidelijk. Vergeld geen kwaad met kwaad. Of. in dc woorden van Paulus. waar de tekst uit Deutcronomium wordt aangehaald (Rom. 12:19): Wreekt uzelf niet. beminden, maar geeft de toorn plaats: ant daar is geschreven: ij (komt) de wraak (toe). Ik zal het vergelden, zegt de Heere". Ook in Hebr 10:30 wordt deze tekst geciteerd.

En het woord van de apostel heeft opnieuw geklonken bij het Yali-volk. toen zich de hierboven vermelde zaak voordeed. Hoe moeilijk was het voor de traditionele strijders om in Gods Naam af te zien van de eigenmachtige wraakoefening.

Christus als Voorbeeld

De persoonlijke christelijke ethiek moet zich in dit opzicht laten gelden door het voorbeeld dat Christus zelf gegeven heeft. Dc apostel Petrus zegt dat letterlijk: Want hiertoe zijt gij geroepen, dewijl ook Christus voor ons geleden heeft, ons een exempel nalatende, opdat gij Zijn voetstappen zoudt navolgen: ie geen zonde gedaan heeft en geen bedrog is in Zijn mond gevonden; Die als Hij gescholden werd niet wederschold. cn als hij leed niet dreigde; maar gaf het over aan dien die rechtvaardig oordeelt" (1 Petr. 2:21-23). In het vervolg van zijn eerste zendbrief noemt de apostel nog een aantal zaken in dit verband (zie bijvoorbeeld 1 Petr. 3:8 en volgende).

Uw wil geschiede

Zo heeft het gebed om vergelding door God geen grond in persoonlijke wraakzucht. Daarom schrijft dc apostel Paulus: Alexander de kopersmid heeft mij veel kwaads betoond; dc Heere vergelde hem naar zijn werken" (2 Tim. 4:14). Hier klinkt een beroep op Gods werken, een vertrouwen dat Zijn hand de geschiedenis leidt.

De bede om verlossing, de ondergang van vijanden heeft zo niet persoonlijke wraakzucht of venijnigheid ten grondslag. Maar het hart, dat uit genade gelooft, wendt zich in vertrouwen tot de Almachtige Vader: „Uw wil geschiede".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen